3

334 59 107
                                    

Selamlar yeni bölüm ile buluştuk yine dkdjdkdkdk

Bu arada okuduğunuz karakterlerin sadece bir kaç liseli velet olduğunu hatırlatmak istedim 👀

Ayrıca bu hikaye pek etkileşim almıyor bundan dolayı yazarken tereddüt ediyorum ama biraz daha bekleyelim bakalım hehe...

Neyse hadi bakalım bölümü okuyun 💜

***

Alhaitham;

Bağcıkları bağladıktan sonra doğrulup koridora yürümeye başladım. Kaveh'in babası ne tarafa gitmişti acaba? Kaveh'in babası koridorun köşesinden gözüktüğünde Kaveh'e döndüm. Koluma girip gülümsedi "Hadi gidelim." Beni yönlendirmesine izin verip onu takip ettim.

Arabaya gelince çantalarını bagaja yerleştirdim. Kaveh binsin diye yolcu kapısını açtığımda Kaveh'in babası arka kapıyı gösterdi "Atla seni eve bırakayım." Kafamı iki yana salladım. Zaten yeni hastaneden çıkıyordu bir de yolu uzatıp yorulmasını istemiyordum.

Kaveh kolumdan tutup ona bakmamı sağladı "Neden gelmiyorsun?" Cebimden not defterimi çıkartıp aceleyle yazdım "Büyükannem başkalarının arabasına binmememi söyledi." Kaveh kolunu beline yasladı "Hey ben başkası değilim. Bekle babamda numarası vardı. Arayıp izin alabilir."

Neden bu kadar zahmet ediyorlardı ki? Zaten benim yüzünden yeterince geç kaldılar. Yapmaması için ellerimi kaldırıp kafamı iki yana sallasamda Kaveh çoktan babasına arama yapmasını söylemişti. Babası arayıp konuştuktan sonra arama devam ederken telefonu elime verdiğinde bir anlığına bakakaldım.

Elini omzuma koydu "Konuştuğum kişinin büyükannen olduğunu kontrol etmek için numarayı kontrol edebilirsin." İçimdeki yabancılık hissi bir sıcaklık tarafından kaplanırken kafa salladım. Bir an beni rencide ediyor sandım ama sadece güvende hissetmemi istemiş.

Mahcubiyet ve utanmayla saçlarımı gözümün üstüne kapadım. Kaveh arka kapıyı açıp gülümsedi "Bin hadi."  Arabaya bindim ve hemen ardından Kaveh kendini arka koltuğa attı. Daha yeni taburcu oldun nasıl bu kadar pervasız olursun! İç çekip alçısını işaret ettim.

Kaveh'in gözleri parladığında yine yanlış anladığını hissettim "Alçımı mı imzalamak istiyorsun?" Sadece dikkatli olmasını söylemeye çalışıyordum... Sürücü koltuğuna eğilip babasına bir şeyler söyledi. Babası torpido gözünü açıp kalem uzattı.

Not defterime aceleyle yazsamda hızlarına yetişememiştim "Koluna dikkat et demek istemiştim." Şaşkın bir şekilde baktıktan sonra omuz silkti "O zaman iyi ki yanlış anlamışım çünkü alçıma ilk karalama yapan sen olacaksın!" Emin olmayarak koluna baktım.

"Emin misin? Ne yazmam gerektiğini bile bilmiyorum?" Elime kalemi tutuşturdu ve gülümsedi "Sen yazmasan bile okulda herkes bir şeyler karalayacak. İstediğin gibi karala." Elimde kalemle bir süre ne yazsam diye düşündüm. Bir anda elime böyle bir şans verildiğinden aklıma hiç bir şey gelmemişti.

Gözlerimi alçıdan çekip Kaveh'in kırmızı gözlerine baktım. Bir anlığına göz göze gelmemizle irkildi sonra sıcak bir şekilde gülümsedi. Gözleri her gülümsediğinde kısılıyordu. Tıpkı ona her çilekli pasta aldığımda gerek yoktu demesine rağmen her seferinde kocaman bir gülümsemeyle kabul ettiğinde olduğu gibi.

Elimdeki kaleme bakarken aklıma gelen şeyle istemsizce gülümsedim. Uykusunda bile çilekli pasta diye mırıldanıyordu. Cidden çilekli pastayı çok seviyor olmalı. Kolunu bacağıma yaslayıp kalem kapağını açtım. Çizimde pek yetenekli değildim ama elimden geldiğince bunu çizmek istiyordum.

HEAR ME - KavethamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin