HEAR ME - Kavetham

9

Selam ben geldim özlediniz mi dkdndkdk

Sınav dönemim yaklaşıyor o yüzden bundan önce biraz daha sık bölüm atmaya çalışacağım inş yani

Neyse sizi bırakayım da okuyun keyifli okumalar~

***

"Özür dileriz!" Ben şaşkın bir şekilde önümde eğilen çocuklara bakarken Cyno kollarını göğsünde bağlamış dik dik onlara bakıyordu. Herkes bize bakıyor... Cyno bir tanesinin bacağını tekmelediğinde çocuk irkilip ellerini cebine daldırdı "Bu senden aldığımız borçlar için."

Buruş buruş paraları toparlamaya çalışırken gergin görünüyordu. Nasıl tepki vermem gerektiğinden emin değildim bu yüzden parayı alıp bakmaya devam ettim "Şey... Biz dersimizi aldık... Bir daha böyle şeyler yapmayacağız. Yani çok üzgünüz tamam mı? Bizi affet."

Herkes beklentiyle bana bakarken sadece olumlu şekilde kafa sallayabildim. Cyno iç çektikten sonra onları kapıya doğru ittirip sınıftan çıkarttı. Üst sınıflar hala kapıda dikilip bizi izlerken gergin bir şekilde sırama oturdum. Cyno onlarla konuşurken üst sınıf elini omzuna koyup gülümsedi.

Ardından gittiklerinde Cyno sakin bir şekilde arkama oturdu. Tüm sınıf beklentiyle bize bakarken çantamdan kitabımı çıkarttım. Böyle pür dikkat bakmaları rahatsız ediciydi. Ona teşekkür etmem gerekiyor gibi hissediyordum ama hala sıramın başında onu görmem aklımı kurcalıyordu.

Sınıf başkanı koşa koşa içeri girip bağırdı "Ders boşmuş!" Herkes sevinçle kitaplarını kaldırırken göz ucuyla Cyno'nun sınıftan çıktığını gördüm. Herkes kendi arasında konuşup kimisi oyun oynarken kitabımı okumaya çalıştım.

Birisinin sürekli bana baktığını hissettiğimde sınıfta gözümü gezdirdim. İki kız irkilip gözlerini kaçırdığında onlara odaklandım "Duymamıştır değil mi?" "Açtığı müziğin sesi buradan duyuluyor imkansız." Benden mi bahsediyorlar?

"Cyno ile arkadaş oldular sanırım." "İkisi de o kadar soğuk ki nasıl yakınlaştılar merak ediyorum." "Ah ama bir kaç kez Cyno'nun onun masasını temizlediğini görmüştüm." "Nasıl yani?" "Ya bazı şerefsizler gelip gidip sırasını karalıyordu işte. Yapmayın dedim diye üç gün bana musallat olmuşlardı."

Kafamı eğip kitaba baktım. Ah ben de sandım ki... Benimle son zamanlarda uğraşmayı bırakmalarının sebebi sıkılmaları değil Cyno yüzündenmiş. Kafamı kitaba gömerken çok mahcup hissettim. Onun o zorbalarla arkadaş olduğunu düşündüğüme inanamıyorum.

Ortaokulda da buna benzer durumlar yaşamıştım ama ilk kez bir özür almıştım. Samimi değildi ama en azından garip bir rahatlama hissetmiştim. Acaba ben onu sıramın önünde bulduğumda sildiği şeyin ne olduğunu sormamam için mi saklamaya çalışmıştı.

Düşündükçe daha mahcup hissederken ofladım. Bir şey kafamı dürttüğünde başımı kitaptan kaldırdım. Cyno elini uzattı "Al." Anlamamış bir şekilde elimi uzattığımda elime bir lolipop bıraktı.

Şeker? Birdenbire? Not defterime yazmak için şekeri sırama koydum "Teşekkür ederim. Şeker ve diğer her şey için." Ağzındaki şekeri sol yanağından sağa atarken yazdığımı okudu "İsmimi biliyor musun?" Tek kaşımı kaldırdım. Alay mı ediyor?

"Tabi ki biliyorum. Cyno." Elimden kalemi alıp özenle yazdı "Bu numaram kaydettiğinden emin ol." Neden, aniden... Sorgulamayı kesip kaydettim "Nari'nin numarası da var mı?" Kafamı iki yana salladım "Dur onu da vereyim." Telaşla engelledim "Ona sormadan numarasını vermen doğru değil."

"Sence her önüme gelene onun numarasını veriyor muyum?" Şüpheyle ona baktığımda kaşlarını çattı "Hey cidden bana güven tamam mı? Hem grup kurmak için kaydetmeni istemiştim." Kafamı iki yana salladım "Gerekirse ondan sonra numarasını isterim."