Chapter 7
အခန်း-၇။
ကျင်းစစ်သည် ယင်းကျောင်းထက် ခြေတစ်လှမ်းနောက်ကျ၍လျှောက်ကာ လမ်းတစ်လျှောက်၌ လူသွားလမ်းအား စိတ်ထဲကနေ တိတ်တဆိတ်မှတ်သားနေလိုက်သည်။
စီရင်စုကျောင်းသည် သင်ကြားရေးအဆောက်အဦးအား ပြန်လည်ပြင်ဆင်ချိန်၌ အားကစားကွင်းကို ချဲ့လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အချိန်ကြာလျှောက်ခဲ့ပြီးနောက် သူတို့၏အောက်ရှိ နူးညံ့သည့် ပလတ်စတစ်လျှောက်လမ်းအား ခံစားလိုက်ရ၏။
ညနေခင်းကိုယ်ပိုင်စာကြည့်ချိန်သည် မပြီးဆုံးသေးသည့်အတွက် အားကစားကွင်းထဲ၌ လူအများအပြားမရှိ၍ တိတ်ဆိတ်နေကာ အဝတ်လျှော်ခန်းရှိ အဝတ်လျှော်စက်မှ ထွက်သည့်အသံပင်လျှင် ကြားနိုင်ပေသည်။
ယင်းကျောင်းသည် ကျင်းစစ်အားဘေးတစ်စောင်းကြည့်လိုက်ပြီး နှာမှုတ်လိုက်၏။
“ဘာလို့ ငါနဲ့ခပ်ဝေးဝေးက လျှောက်နေတာလဲ…”
ကျင်းစစ်မငြင်းနိုင်ဆဲမှာပင် သူက ယင်းကျောင်းဘက်သို့ လက်မှ ဆွဲခံလိုက်ရသည်။
သူက ကျင်းစစ်၏ လက်ကောက်ဝတ်အား သူ့လက်ချောင်းလေးများဖြင့် တိုင်းထွာလိုက်ပြီးနောက်သူ့မျက်ခုံးအားပင့်လိုက်မိ၏။
“အရမ်း သွယ်လိုက်တာ....”
ကျင်းစစ်က သူ့လက်အားခါလိုက်ကာ သူ့၏ချောမောသည့် မျက်နှာမှာမူ လမ်းမီးရောင်အောက်၌ အေးစက်နေသည်။
“မင်းရဲ့လက်နဲ့ခြေထောက်ကို ကိုယ်ဘာသာ ထိန်းသိမ်းမထားနိုင်ဘူးလား…”
သူကတစ်ခုခုမှားနေသည်အား အနည်းငယ်ခံစားမိ၏။ မူလစာအုပ်၌ ယင်းကျောင်းက ဇာတ်ကြောင်း တော်တော်များများတွင် ပေါ်လာလေ့မရှိကာ ဇာတ်လိုက်၏ရှုထောင့်မှ ရေးထားသော်လည်း ကျင်းစစ်သည် သူ မူလကျင်းစစ်အား မုန်းသည်ဆိုတာအား သိပေသည်။
သို့ပေမဲ့ ယခုတော့ သူကတကယ်ကြီး သူနှင့် အဆောင်ကိုပြန်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ဤသည်က သူငယ်ချင်းကောင်းများသာ လုပ်ကြသည်မဟုတ်ပါလား…။
KAMU SEDANG MEMBACA
ကျောင်းမြက်ခင်းစိမ်းလေးရဲ့ ရည်းစားဟောင်းအဖြစ်သို့
RomansaTitle- Dressed as The School Grass's ex Boyfriend Description ကျင်းစစ် : သင်္ချာပုစ္ဆာတွေကလည်း ဖြေရှင်းရခက်သလို စာမေးပွဲတွေကလည်း စိတ်ဝင်စားစရာမကောင်းဘူးမလား... အဲဒါဆို ဘာလို့မချစ်မိတာလဲ... စိတ်မဝင်စားရင် မဖြစ်နိုင်ဘူး... အချိန်အလဟဿကုန်တာပဲ... ကျောင...
