_Zawgyi_
ႏွစ္ဦးသားရင္ခုန္သံမ်ား အတိုင္းအဆမရွိ က်ယ္ေလာင္ေနသည္။ ရင္ခုံသံမွလြဲ၍၊ ပကတိ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ ..... ႏွစ္ဦးသား မ်က္ဝန္းအတိမ္အနက္အား ဖတ္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။
" Adam ... Adam ....... Adam ....
မိုးေျမ ....မိုးေျမ ..... "
အက်ယ္ဆုံးလွမ္းေခၚလည္းမၾကားပါလား။ အဲ့ႏွစ္ေယာက္ဘာလုပ္ေနလို႔မၾကားတာလဲမသိ။ စကားေျပာတာလည္းမျမင္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ စိတ္ေရာဂါသည္လို ၾကည့္ေနတာပဲ ဇက္ျမင္သည္။ အနားေရာက္ခါမွ .......
" ေဟ်ာင့္ ... မိုးေျမ "
" ဟမ္ .... ဘာ ... ဘာလဲ "
"ဘာ .... ဘာလဲလည္း ေခၚမၾကားေအာ္မၾကား နားေလးေနၾကတာလား"
" နားညီးတယ္ "
ကမၻာ ဝင္ေျပာလိုက္သည္။ ကမၻာ လွည့္ထြက္လာရင္း ဇက္နား နားသို႔ကပ္၍ ....
" သူ႕ကို ငါ့အသက္မေျပာမိေစနဲ႕"
ေျပာၿပီး အိမ္ႀကီးဘက္သို႔လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။
အခ်စ္ဟုလက္ခံဖို႔ခက္ခဲေနသည္။ အခ်စ္မွန္ကန္ခဲ့လွ်င္လည္း မာမီ့စကားမ်ားကိုဆန့္က်င္နိုင္မည္လား ..... ညီေရာ မာမီ့လိုေသျခင္းမဟုတ္ရင္ေတာင္ ရွင္ျခင္းႏွင့္ခြဲရမည္လား ......... ညီကေရာခ်စ္နိုင္မွာတဲ့လား....... ကိုယ္မခ်စ္မိေအာင္ႀကိဳးစားတာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ကိုယ္ခ်စ္တာညီမသိေစရဘူး.....
အေတြးလြန္လာရင္း အိမ္ႀကီးမီးဖိုေဆာင္ဘက္ေတာင္ေရာက္ေနေခ်ၿပီ။
" ေဒၚႀကီး .... ဘာစီစဥ္ထားလဲ"
" ေအာ္ ... သားAdam .... ဇက္ေျပာခဲ့တယ္
ဧည့္သည္ေလးက ပုစြန္ဟင္းႀကိဳက္တယ္တဲ့ .... သားဘာစားခ်င္လို႔လဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ခ်က္မယ္"
"အလို .... "
ဒီကေလးက သူ႕အေမေမြးေန႕ေရာက္မွ အိမ္ေျခရာမဲ့မ်ားအား ကိုယ္တိုင္လႉခ်က္တာျဖစ္သည္။ သူ႕အေမႏွစ္ပတ္လည္ေန႕မ်ားေရာက္ရင္ေတာ့ အိမ္ပင္မကပ္ေတာ့ေခ်။ အလြန္သနားစရာ ေကာင္းတဲ့ကေလးမို႔ အခ်စ္ပိုရသည္။ စကားမ်ားတာမႀကိဳက္မွန္းသိ၍ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေမးမေနေတာ့ေပ။
"ေဒၚႀကီး ဝိုင္းကူေပးရဦးမလား"
"ရတယ္ .... ေဒၚႀကီး .... "
YOU ARE READING
မြေသင်းရနံ့ (Ongoing)
Romance''' ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီး ဆုံစည်းဖို့မဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ ကျွန်တော်နဲ့အကိုနီးစပ်ဖို့ မျှော်လင့်မိခဲ့သေးတယ် ''' ••မိုးမြေတိမ်တိုက်•• ''' ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမႀကီး ဆုံစည္းဖို႔မျဖစ္နိုင္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အကိုနီးစပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိခဲ့ေသးတယ္...
