_Zawgyi_
" မလုံတဲ့ထီးတစ္ေခ်ာင္းကို ႏွစ္ေယာက္အတူေဆာင္းခဲ့ဖူးတယ္..... ကိုယ္ကေတာ့ တစ်ကိုယ္လုံးစို၊ သူကေတာ့လုံၿခဳံမႈအျပည့္ေပါ့......ဒါေတာင္ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာမ်ားပါလဲလို႔ ေမးခြန္းထုတ္မိေနတုန္းပဲ~~ "
ကမၻာ မိုးေျမအားထီးေပးၿပီး ထားခဲ့လိုက္ရင္း.....
ညီ့ထံမွ "ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "ဆိုတဲ့ စကားသံက အလြန္နားဝင္ခ်ိဳလွသည္။ လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေပ။ ကားဆီသို႔သြား၍ ေရစိုဝတ္ျဖင့္သာ ဇက္ေစာင့္ေနေသာဆိုင္သို႔ေမာင္းလာလိုက္သည္။
ဆိုင္ေရွ႕တြင္ကားရပ္လိုက္ၿပီး ဇက္အားဖုန္း
ဆက္ရေတာ့သည္။ ဖုန္းဆက္ၿပီး သိပ္မၾကာ
ဇက္ေရာက္လာေလသည္။
လူအားအံ့ဩသလိုၾကည့္ေန၍....
"ဘာလဲ"
"ေက်ာင္းမွာဘာမွလုပ္စရာမရွိပဲက်န္ခဲ့ၿပီး ငါ့ကိုေစာင့္ခိုင္းတယ္..... ထီးလည္းေပးလိုက္ရဲ႕သားနဲ႕ ဘာလို႔ ဒီေလာက္စိုလာတာလဲ"
"zip it ( ပါးစပ္ပိတ္ထား )"
".........."
ကမၻာ ဆရာမ်ားနားေနေဆာင္သို႔သြားေတာ့
G-10အတန္းပိုင္မွ မိုးေျမအားေက်ာင္းဆင္းရင္ က်န္ခဲ့ဖို႔ေျပာေနသံၾကားလာခဲ့သည္။
မိုးေကာင္းကင္အားၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း မိုး႐ြာမည့္အေနအထားျဖစ္ေန၍ ဇက္အားစာ
လွမ္းပို႔ထားခဲ့လိုက္သည္။
"တန္းမျပန္ေသးဘူး ဆိုင္တဆိုင္မွာေစာင့္ေန ေက်ာင္းဆင္းရင္ထီးလာယူမယ္"
"ဘယ္တုန္းကထီးေဆာင္းဖူးလို႔လဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း "
ဇက္ပို႔သည့္စာကိုေတာ့ဝင္မဖတ္ေတာ့ေပ.....
ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ဇက္အေဆာင္ဆီ ထီးလာယူရင္း .... ေကာင္မေလးတေယာက္ေမွာက္ယက္လဲေတာ့မည္ျဖစ္၍ ေျခေထာက္ျဖင့္
နံရံကိုေထာက္၍ ဖမ္းေပးလိုက္သည္။
မ်က္ႏွာအားၾကည့္မိေတာ့ မိုးေျမႏွင့္တူေန၍
ဇက္ေျပာသည့္အမႊာမ်ားလားဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတြးထင္ယူဆလိုက္သည္။ ကမၻာ့အဖို႔ေတာ့တူမေနေပ။ ညီ့လိုၿပိဳင္ဆိုင္လိုေသာ
မ်က္ဝန္း၊ ျမတ္နိုးဖြယ္ေကာင္းေသာ
စံပယ္တင္မွည့္ႏွင့္ ပါးခ်ိဳင့္ေသးေသးေလးရွိမေနေပ။
YOU ARE READING
မြေသင်းရနံ့ (Ongoing)
Storie d'amore''' ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီး ဆုံစည်းဖို့မဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ ကျွန်တော်နဲ့အကိုနီးစပ်ဖို့ မျှော်လင့်မိခဲ့သေးတယ် ''' ••မိုးမြေတိမ်တိုက်•• ''' ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမႀကီး ဆုံစည္းဖို႔မျဖစ္နိုင္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အကိုနီးစပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိခဲ့ေသးတယ္...
