_Zawgyi_
"ဘူးဘူး ထေတာ့ ဟဲ့ ဘူးဘူး ထေတာ့လို႔"
ေကာင္းကင္တစ္ေယာက္ မိုးေျမအခန္းထဲဝင္အိပ္ေနေသာ ခ်စ္ေသာတူေလးအားႏွိုးရေလေတာ့သည္။
"သြားေတာ့ ငါႏွိုးလိုက္မယ္ ေစာေစာစီးစီး နားကိုညီးတယ္"
မိုးေျမ သူ႕ညီမ၏အသံစူးစူးအား နားမခံသာေတာ့ေပ။
"ဘာေစာတာလဲ 8နာရီထိုးေနၿပီ"
"ဘယ္လို.. ဘာလို႔ေစာေစာလာမႏွိုးတာလဲ
႐ုပ္ကၡစိုးမ"
"အမ်ိဳးမ်ိဳးပါလား ငါ့အကိုရယ္"
"အေဖနဲ႕လိုက္သြားလိုက္ ငါဘာသာငါ လာခဲ့လိုက္မယ္"
"ဘူးဘူးကေရာ"
"ငါလုပ္ေပးလိုက္မယ္။ သြား.. ဘူးဘူးလိုမဲ့ဟာေတြျပင္ထားေပးလိုက္ "
"အမိန့္ေတာ္ျမတ္ အတိုင္းပါပဲရွင္"
".................."
"ဘူးဘူးေရ ထေတာ့ေလ ေနာက္က်ေနၿပီကြ"
"ဟုတ္"
မ်က္လုံးေတာင္မဖြင့္ေသးပဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေကာက္ကပ္ထသြားသည္။
"ဒီကေလးနိုးရဲ႕သားနဲ႕ တမင္မထတာပဲ"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမန္ဝင္ၿပီး သြားတိုက္၊ ေရခ်ိဳးျခင္းအလုပ္ကို အျမန္လက္စသတ္ရေတာ့သည္။ ဒါေတာင္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက နာရီဝက္ခန့္ အခ်ိန္ယူလိုက္ေသးသည္။
အဝတ္လဲအၿပီး ဘူးဘူးအား ေအာက္ထပ္သို႔ပို႔ကာ အေဖတို႔ႏွင့္ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္တိုင္ေရခ်ိဳးဖို႔သာ အလ်င္အျမန္လုပ္ရေတာ့သည္။
အဝတ္အစားအျမန္လဲၿပီး ေက်ာင္းသို႔ Busကားျဖင့္သာ လာခဲ့လိုက္ရေတာ့သည္။
ေက်ာင္းေပါက္ဝေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းတံခါးပိတ္ခ်ိန္ေရာက္၍ တံခါးပိတ္ထားေလသည္။ ၿခံစည္းရိုး ေက်ာ္ဝင္မည္ဆိုလွ်င္လည္း cctvမ်ားျပားေသာေၾကာင့္ မျဖစ္နိုင္ေပ။
ေဘးဘီေဝွ႕ၾကည့္ေသာ္လည္း ဝင္လို႔ရမည့္နည္းလမ္း စဥ္းစားလို႔မရေပ။ မရလွ်င္လည္း မိုးေျမအဖို႔ေတာ့ စိတ္ပူပန္စရာမရွိ တန္းျပန္႐ုံသာ။
ေျခသံၾကား၍ အေရွ႕တည့္တည့္သို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေလေတာ့ Adamတစ္ေယာက္သူ႕အား စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။
YOU ARE READING
မြေသင်းရနံ့ (Ongoing)
Romance''' ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီး ဆုံစည်းဖို့မဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ ကျွန်တော်နဲ့အကိုနီးစပ်ဖို့ မျှော်လင့်မိခဲ့သေးတယ် ''' ••မိုးမြေတိမ်တိုက်•• ''' ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမႀကီး ဆုံစည္းဖို႔မျဖစ္နိုင္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အကိုနီးစပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိခဲ့ေသးတယ္...
