Chapter 19 -LET ME DO THIS FOR YOU.
Third Person Point of View
"S-sir, heto, nandito na po si doc." sabi ng matandang babaeng katulong habang tinuturo ang doctor.
"What the! Bakit ngayon ka lang?! bilisan mo at baka mapano pa si hikari!" sigaw nito sa doktor at kumilos naman ng mabilis ang doktor para icheck si hikari. Napailing nalang si hikari sa mga inakto ni valerious.
"Cook some poridge for hikari, manang" utos nito sa matanda na nakatingin lamang at ngayoy nakayuko sa inutos ng amo niya.
"Opo sir" saka na ito umalis.
"Kaya ko namang magluto ng pagkain ko valerious hindi mo na kailangan pang iutos pa iyon" saad ni hikari.
"Just. . . Let me take care of you, hikari. magpahinga kalang d'yan" pagaalala nito. Pumunta ito sa terrace at doon nagsindi ng sigarilyo. Pampawi niya ito sa kinaiinisan niyang parikaramdam na pag alala sa isang tao, isang taong hindi niya maisip na naging mahalaga na sa kaniya.
Maya maya pa ay natapos na rin ang pagcheck up kay hikari. Pinainom narin ng doctor ng gamot ang dalaga.
"Just let her rest for a moment, much better if it's 2 days. Kumain sa tamang oras at huwag laging umiiyak," paliwanag nito kay salvatore habang inaayus sa bag ang mga gamit nito.
Pinapakinggan naman siya ni valerious kahit na nakatalikod ito sa kaniya mula sa terrace, si hikari naman ay pinilit na umupo.
"Mahina ang katawan ni Ms. Tachibana, kaya lagi siyang nahihimatay sir, so pinapaalalahanan ko lang kayo na. . . E-ehem, Huwag araw arawin." 'clear throat' "I'll go ahead, Mr. Salvatore." halos hindi makatingin si hikari sakanila sa sinabe ng private doctor ni valerious. Namumula na ang mukha nito sa hiya, habang ang binata ay walang pakialam.
"Whatever you say, just leave." ani nito sa doktor niya. Inapakan niya ang sigarilyo nito bago lumalapit sa gawi ni hikari.
"Please excuse me." tuloyan ng umalis ang doktor.
Naupo si valerious sa tabi ni hikari at hinawakan ang noo ng dalaga, mainit parin ito pero hindi na gaya ng kanina. Habang ang dalaga ay umuusog ito palayo sa binata. Sa di malamang dahilan ay biglang tumayo si valerious at akala niya ay sasaktan nanaman siya nito pero mali ang iniisip niya.
Pumunta ang lalaki sa damitan nito sa malaking aparador at kumuha ng bimpo. Lumabas si valerious at pagbalik niya ay may maligamgan na itong tubig kasama ang bimpong nakasawsaw roon. Pupunasan na sana ito ni valerious ng tapigin ng dalaga ang kamay niya.
"Ako na ang gagawa niyan sa sarili ko" sabi ni hikari habang di tumitingin sa binata na naka maang lang.Pagkaraan ay inulit ito ng binata, pinunasan niya ang noo nitong si hikari pababa sa leeg.
"Sabi ng ako na "di ba!" Inis na sigaw nito.
Huminga munang malalim si valerious bago siya lumapit kay hikari at halikan ito ng marahan, lumaki ang mata ng dalaga sa gulat na nangyare pinipilit niyang itulak ito sa abot lakas ng kaniyang makakaya pero kinuha lang nito ang dalawang kamay ni hikari, hawak hawak niya ngayon ng mahigpit.
"Mmmph! Ano ba bastos!" naghahabol hininga nitong saad habang pinupunasan ang bibig niya.
"Kung ayaw mo na gawin ko 'to. You better behave and let me do this for you. Do you understand?" yumuko nalang si hikari habang hawak parin ang bibig nito. Malayang nagawa ni valerious ang pag punas sa kaniya at pagkaraan ay dumating na ang pagkain na inutos nito sa katulong. Pinakain niya rin ang dalaga at. siya mismo ang nag presentang subuan ito habang wala ng nagawa si hikari kundi ang sumunod kahit na ayaw niya.
• • • •
Iniwan ni valerious ang dalaga na akala niya'y tulog na nakatalikod sa kaniya, kinumutan niya nalang ito saka umalis na nang tuluyan.
Nag hintay muna ng ilang minuto si hikari bago bumangon, kailangan niyang makuha ang papel na nasa damit niyang nabasa kanina. Siguradong importante iyon kaya dahan dahan siyang lumabas ng kwarto at nagulantang ito nang marinig ang boses ni valerious sa baba kausap ang tauhan, halatang aalis ito. Hinintay niyang makaalis muna si valerious bago pumunta sa dapat niyang puntahan.
Hikari Pov
Walang tao sa palabahan na kwarto, hinanap ko ng mabilis ang hinubad ko kanina hindi pwedeng mawala yon. Huwag mong sabihin nilabhan na nila ito?! Sana naman ay umayon ang panahon sakin please naman!
May isang katulong na medyo matanda sakin ang pumasok at halatang may sasabihin ito saakin. Pero inunahan kona siya.
"A-ate, nakita niyo po ba ung hinubad ko kung nasaan?? May kailangan lang akong tignan doon." pormal na tanong ko sa kaniya. Nagisip mona ito saka siya nagsalita.
"Ah, ang alam ko ay nasa 4th floor madam pinapatuyo bago labhan kasi po baka tagip tipi--"
"Thank you!" hindi kona pinatapos pa ito at nagmamadaling pumunta sa fourth floor.
Naginhawaan ako ng makita ko ang damit ko na nakasampay roon, agad ko yon kinapkapan at nagpapasalamat ako ng makita ko iyon medyo nagfaded ang sulat pero kaya kopanaman basahin. Dahan dahan ko itong binukas dahil nakatupi ito at sabi dito..
"Magkikita tayo sa susunod na linggo hikari, this time i promise you na makukuha kita. Pumunta ka sa hardin nila at huwag kang magpakahalata. Tandaan mo yan. Darating ako ng alas singko e trenta ng hapon at pangakong darating ako."
Kahit na napapagod na ako ay pilit parin niyang tinatatagan ang sarili.Kung mag failed man uli ang planong iyon ay baka tanggapin ko nalang na dito na ako mabubulok sa puder ni valerious.
TO BE CONTINUED. . . . .
BINABASA MO ANG
Beneath His Cruelty (COMPLETE ✅)
Mystery / Thriller"TWISTED FATE IS HER DESTINY, WHILE REVENGE, RUTHLESSNES AND HIS MERCILESS BEHAVIOR IS HIS GAME" The innocent girl name hikari will be in the hand of the most merciless violent man who will be seeking his sister's death. Valerious will get revenge...
