საღამო იყო, ძალიან მშიოდა ამიტომ ჩუმად ჩავიპარე სამზარეულოში რომ რამე მომემზადებინა, ვცდილობდი ხმაურიანად არ ვყოფილიყავი მაგრამ მოუხერხებლობის გამო ტაფა დამივარდა და იმხელა ხმა ჰქონდა ალბათ მეზობლებმაც გაიგეს, მაშინვე ჰისონი და ლილი შემოვიდნენ გამოწყობილები იყვნენ და ალბათ სადმე მიდიოდნენ.
- რა მოხდა?
-რაღაც დამივარდა არაფერი.
-ბთხილად იყავი, მე და ლილი გავიდივართ, მალე დავბრუნდებით.– თავი დავუქნიე და საჭმლის ჭამა დავიწყე მალევე ჯეიკიც შემოვიდა სამზარეულოში, უკეთ გამოიყურებოდა. ჩემთან მოვიდა და ლოყაზე მაკოცა.
-ჯეიკ...– გავხედე.
-გისმენ პატარავ.
-ჩვენ ურთიერთობას ასე აზრი არ აქვს, როდემდე უნდა ვიმალოთ? დაგიღალე.
-რას გულისხმობ ელენა?– ოდნავ გაბრაზდა და ხმას აუწია.
-დავიღალე ჯეიკ, მოდი შენ შენს გზაზე წადი მე კიდე ჩემსაზე წავალ.– მეტად შეეტყო გაბრაზება და მაგიდაზე ჭიქა ძლიერად დადო.
-რას გულისხომბ რომ აღარ გიყვარვარ?
-ჯეიკ მიყვარხარ, სწორედ მიტომ გეუბნები ამას, არ მინდა ან მე ან შენ გული გვეტკინოს.
-ის ნაბიჭვარი გიყვარს არა?
-რას გულისხმობ ჯეიკ?
-ის შენი უფროსი თუ ვიღაცა გიყვარს არა?
-საიდან მოგაქვს?
-აბა ვინ არის? ვინ არის ის ნაბიჭვარი ვის გამოც მშორდები, მითხარი და მოვკლავ, გეფიცები ჩემი ხელით დავახრჩობ...– ხმა ვერ ამოვიღე, ის კი ჩემთან მოვიდა და ყურში მიჩურჩულა— ვერსად გამექცევი ელენა, შენ ჩემი ხარ! და ვინც შენს წართმევას მოინდონებს იმას გავანადგურებ გესმის?
-ჯეიკ მაშინებ...— წამოვდექი
-გაშინებ არა?– მომიახლოვდა და წელზე ხელები მომხვია– მე კი მაგიჟებ ელენა... მაგიჟებ– ტუჩებზე დამაცხრა, ისე მომენტრა მისი ტუჩები, მისი შეხება წინააღმდეგობ ვერ გვუწიე ცდუნებამ მძლია და კოცნაში ავყევი.
ხელები კისერზე მოვხვიე, მან კი ამით ისარგებლა და კოცნა გააღრმავა, ხელები მჭიდროდ მომხვია წელზე და მაგიდაზე შემომსვა.
