"O, yeni okulunun ilk gününde delirdi ve bir daha da evden çıkmadı. Bazıları onun hayalet, bazıları ise onun lanetli olduğunu söylüyor."
Uyarı!!!
Bu kitapta parçalama, büyü, lanet, paranormal olaylar, kan, ölüm, ceset vardır. Hassas olanların okuma...
Uyarı! Bu kitapta kan, illüminati, korku, parçalanarak öldürülme, cinayet, ruhlarla konuşma, olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar, büyü, lanet, paranormal olay ve varlıklar, ceset, ebeveyn ölümü gibi tetikleyici unsurlar vardır. Hassas olanların okuması önerilmez.
Kitap Şarkısı: Rammstein- Sonne
Kitap Türkiye'de geçmediği için karakter isimleri farklıdır.
Keyifli okumalar💞
"Şu ormanın ardındaki siyah evde kim yaşıyor Junghwan?"
"O, yeni okulunun ilk gününde delirdi ve bir daha da evden çıkmadı. Bazıları onun hayalet, bazıları ise onun lanetli olduğunu söylüyor."
Tüm gün bu sözcükler Jaehyuk'un kafasında dolaştı. Yeni kasabasında neler olmuştu böyle, oysaki ailesi buranın güzel ve sakin bir yer olduğunu söylemişti. Acaba gidip kapısını çalsa mıydı, sorsa mıydı bir şeyler? Ya da en iyisi arkadaşına danışmadan bir şey yapmamaktı.
"Junghwanie." dedi yanında ki arkadaşına. Kendinden küçük ama bayağı bir uzun, koyu kahve saçlı, şirin çocuk cevap verdi.
"Efendim ağabey?"
"Oraya gidip kapısını çalarsak ne olur?" dediğinde Junghwan ağzını şaşkınlıkla açıp ayağa kalktı. Kızmış ve şaşırmış olmalıydı.
Jaehyuk şaşkınlıkla Junghwan'a bakakaldı. Neden bu kadar kızdığını ve şaşırdığını anlamamıştı.
"Sen delirdin mi? Bu kasabaya senin gibi salakların taşınmasına izin vermemeli... Daha doğrusu buraya taşınırken burada geçen tüm efsaneleri ve olayları da araştırsaydınız keşke!"
Jaehyuk şaşkınlıkla bakakaldı. Neden bu kadar kızdığını ve abarttığını anlamamıştı.
"Hey, neden ki?"
"Anlatacağım, öğrenirsin."
"Tamam." dedi Jaehyuk, sonrasında Junghwan anlatmaya başladı.
"Benim bir arkadaşım vardı, ismi Yoshi'ydi. Senden bir yaş büyük olsa gerek.
Neyse, biz küçükken bir gün canımız sıkıldı ve Yoshi ile oranın kapısını çalarsa açılır mı, açılmaz mı diye iddiaya girdik. O açılır dedi, ben açılmaz dedim. Planımız ise saat gece on ikide anne babalarımız iş partisinde olacakları için evimizden çıkıp kapıyı çalmak ve açılıp açılmadığına bakmaktı. Ama öyle olmadı." dedi ve korkuyla yutkundu zavallı çocuk.
"Başlarda her şey iyiydi, gece saat tam on ikiye bir kala Yoshi o kapının önüne gitti. Ben biraz daha uzakta bekliyordum. Yoshi kapıyı çaldı ama açılmadı. Kendime çok güvendiğim için bir hak daha verdim ona, keşke vermeseydim ama verdim işte. Verdiğim hak ile beraber tekrar kapıyı çaldı. Kapı bir anda açıldı." Sonra gözleri doldu Junghwan'ın, Jaehyuk ona sarılınca devam etti.
"Kapı açıldıysa ben iddiayı kaybetmişim demektir, bu yüzden üzüldüm. Kapının kapanmasını ve Yoshi'nin gelmesini bekliyordum. Yoshi tam kapının arkasındaydı ve yeni uyanan, gecenin tam ortasında kalkmış birinin kapının ardına bakması muhtemelen imkânsızdı. Fakat o sırada Yoshi'nin çığlık sesi geldi ve kapı bir anda kapandı. Biraz Yoshi'yi aradım ama o karanlıkta onu bulamadım. Korkuyla titrerken ailelerimize haber verdim, yandımda telefon getirmiştim. Onlar araba ile gelirken babam kaza yaptı ve öldü...
Yoshi'nin ailesi hem anneme destek oldular hem de Yoshi'yi aradılar ama o bir daha hiç bulunamadı.
Evde yaşayanları sorguya çektiklerinde hiçbir şey bilmediklerini söylediler ve evde yapılan arama sonucunda kayda değer hiçbir şey bulunamadı. Zaten orada yaşlı, bunamış büyücü bir kadın ile torunu oturuyormuş. Polisler, o evde kimse yokken bile ayak seslerinin olduğunu söyleyip duruyorlardı ve korkmuşlardı. İşin garip yanı, araştırmayı yürüten polislerin hepsinin olayların olduğu gece 02.59 saatinde ölmesiydi. Ayrıca şunu da söyleyeyim, aynı gün polisler öldükten bir dakika sonra, yani saat gece tam üçte, Yoshi'nin annesi felç geçirdi ve öldü."
Düzenleme 23 Ocak Salı günü saat 12.41.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
