The Short Story of Shao-Wang [ABO]

46.Bölüm

Ortak seçmeli ders dışında iki erkeğin ders programları hâlâ pek örtüşmüyordu. Jiang ShaoYan'ın daha az dersi ve daha fazla boş zamanı vardı, bu yüzden her gün Wang Zhe ile birlikte akşam yemeği yemek gibi harika bir karar verdi.

O gün Wang Zhe'nin öğleden sonraki son dersi beden eğitimiydi. Jiang ShaoYan özgür olduğundan önceden spor sahasına gitti. Hem basketbol antrenmanı yapmak hem de aptal köpeğinin ne yaptığını görmek için rahatça bakmak istiyordu.

Spor sahasına adım atar atmaz sahadan tezahürat sesleri duyuldu. Jiang ShaoYan durdu ve çevredeki tel çitlerin arasından içeri baktı. Bir basketbol potasının, ortasında iki figürün bulunduğu bir kalabalıkla çevrelendiğini gördü. Bunlardan biri alfasından başkası değildi.

Ve diğer figür……beklenmedik bir şekilde Zou Rui'ydi.

Jiang ShaoYan gözlerini kıstı ve uzaktan izlemek için durdu. Şu andaki tezahürat açıkça Zou Rui içindi, yüzü terle kaplıydı ve bitkin görünüyordu, ama yine de çok gururla gülüyordu, sanki etrafındaki insanlara kol kaslarını gösterirken sanki çalım atarak yürüyormuş gibi.

Öte yandan, Wang Zhe biraz morali bozuk görünüyordu, ancak hafif karışık özellikleri parlak güneş ışığı tarafından açıkça tanımlanmıştı ve koşmaktan dolayı saçları darmadağınıktı, bu da ona biraz vahşi bir çekicilik veriyordu ve kişinin bakışlarını aşırı yakışıklı yüzünden başka bir yere çekmesini zorlaştırıyordu.

Jiang ShaoYan'ın kalbi biraz atladı. Bir iki yıl daha geçtikten sonra T Üniversitesi'ndeki en üst mevkiden feragat etmek zorunda kalacağından korkuyordu.

Sakin ve soğukkanlı bir şekilde sahaya girdi ve yavaşça kalabalığın arkasına geçti.

“İkna oldun mu? Mukayese edilebilir misin?” Zou Rui alaycı bir şekilde şöyle dedi: "Senin gibi zavallı bir pislik benimle rekabet etmeye cesaret ediyor."

Wang Zhe sessiz kaldı ve cevap vermedi, ancak yakınlardaki bazı sınıf arkadaşları kendilerini tutamadılar, Zou Rui'nin sözlerini kabul edemediler ve ağzından kaçırdılar, "Zaten basketbolda pek iyi değil, öyle değil mi? Ona bu şekilde zorbalık yapmıyor musun?"

Zou Rui alay etti, “O zaman gerçekten kıyaslanamayız. Onu kabul etmesi için zorladım mı?

Jiang ShaoYan kenar çizgideki skor tablosuna baktı, 53:7, gerçekten çok baskıcı ve perişan bir sonuç.

O anda kim bilir kim onu ​​buldu ve "Yan Ge!" diye bağırdı. Kalabalık anında bir kargaşaya dönüştü ve bir süre sonra tüm gözler Jiang ShaoYan'ın konumuna çevrildi.

Sanki cesurca bir spot ışığının altında duruyormuş gibi hissetti.

Saklanamayacağını bilen Jiang ShaoYan sakince sahanın ortasına doğru yürüdü, kulakları çevredeki insanların fısıltılarıyla doldu. Onlara aldırış etmedi, elini kaldırdı ve Wang Zhe'nin kulağını çekti.

“Bu şekilde dövülerek itibarını kaybetmedin mi? Kış tatilinde sana öğrettiğim her şeyi unuttun mu?”

Wang Zhe ona baktı, başlangıçta uzun ve düz olan figürü aşağıya doğru sarktı ve korkuyla şöyle dedi: "Xuezhang, çok denedim..."(kıyamam)

Jiang ShaoYan doğal olarak Zou Rui'nin okul basketbol takımının kaptanı olduğunu ve takımın geçen yıl şehir şampiyonluğunu kazanmasına da öncülük ettiğini biliyordu. Beceri düzeyi şehirdeki üniversite öğrencileri arasında en yüksek olanlardan biriydi. Jiang ShaoYan'ın kendisi bile muhtemelen ona karşı çok fazla sayı atamazdı, ayrıca yalnızca birkaç kez basketbol oynamış olan Wang Zhe için 7 sayı atmanın hızlı bir gelişme olduğunu belirtmeye bile gerek yoktu.