The Short Story of Shao-Wang [ABO]

62.Bölüm

Evlendikten sonra yaşanan her şeyin aile hayatının olağan sıkıntılarından ibaret olduğunu varsaymak mantıklı olabilirdi ama Jiang ShaoYan'ın yerinde duramayan kişiliği göz önüne alındığında, sıradan ve sıkıcı olmak imkânsızdı ve bu yüzden hayatlarının aynı olması da imkânsızdı.

Örneğin, kısa bir süre önce alfasını ceza olarak Soğuk Saray'a* atmış ve bir hafta boyunca ona dokunmasına izin verilmemesini kesin bir dille emretmişti.(Soğuk Saray (冷宫): tarihsel olarak gözden düşmüş kraliçelerin/ cariyelerin sürgün edildiği saray; mecazi olarak, gözden düşenler için bir yer)

Bunun nedeni Wang Zhe'nin başka bir omega tarafından öpülmüş olmasıydı.

Bunun Wang Zhe bir iş gezisinden döndükten sonra olduğunu keşfetmişti.

O günlerde ikisi de Almanya'dan dönmüş ve evlenmek üzere evlilik cüzdanı için kayıt yaptırmışlardı. Bundan sonra iki yıl göz açıp kapayıncaya kadar geçti. Wang Zhe ailesinin şirketinin başına geçti ve Jiang ShaoYan da işte terfi etti. Artık işinde daha meşgul olmasına ve yakınlaşmak için daha az zamanı olmasına rağmen, ilişkilerindeki tutku azalmamıştı. Jiang ShaoYan'ı bugünlerde kötü bir ruh haline sokan tek şey, Wang Zhe'nin şirketinde kendi alfasına göz diken pek çok omega olması gibi nispeten önemsiz bir şeydi.

Wang Zhe'nin inanılmaz bağlılığı olmasaydı, şiddetli öfkesiyle, o küçük kendine aşırı güvenen omegaları çoktan yakalamış ve onları yere sermiş olabilirdi.

Bugün, şirketinin kapısından çıkar çıkmaz, alfasının dışarıda beklediğini gördü.

Geçtiğimiz birkaç yıl içinde Wang Zhe birkaç santimetre daha uzamış, böylece boyu daha da uzamış ve genişlemiş, mizacı da epey olgunlaşmıştı. Şu anda üzerinde uzun bir rüzgârlık ceket vardı, her şeyi bir arada ve derli toplu duruyordu. Yüzündeki gençlik havası çoktan tamamen kaybolmuştu, bu yüzden yüz hatları derin ve yakışıklıydı, kendine özgü gözleri eskisinden daha çekici ve göz kamaştırıcıydı. Kalabalık içinde özellikle belirgin ve dikkat çekiciydi. Ancak, gülümsemediğinde, acımasız, zorba bir başkan havası yayıyor ve birçok insanın ona şok içinde ikinci kez bakmasına neden oluyordu.
( bu 'zorba başkan' birçok web romanında karşımıza çıkan klişe bir karakter kinayesidir)

Onu görür görmez, imajını tamamen yerle bir eden bir sırıtış patlattı.

"ShaoYan! Buraya gel!"

Jiang ShaoYan: "......"

Bu aptal köpek gerçekten de hâlâ aptal bir köpek. Bu aptallık, üniversite spor sahasında bana el salladığı ve seslendiği günlerdeki gibi.

Yavaşça yanından geçti ve otoparka kadar takip edildi. Arabaya biner binmez hemen güçlü bir şekilde kucaklandı.

"Beni özledin mi......" Wang Zhe başını onun boynuna yasladı, "Seni çok özledim. Dün benimle görüntülü sohbet etmedin......"

Jiang ShaoYan kendi kendine gözlerini devirdi, bu sadece üç günlük bir iş gezisiydi, sanki üç yıllık bir ayrılıkmış gibi davranıyordu.

"Görüntülü aramamı almadın mı? İşinle meşgul olduğunu sanıyordum, çünkü ben aradım ve sen telefonu yüzüme kapattın."

Wang Zhe'nin yüzünde şaşkın bir ifade belirdi. "Beni arayan olmadı, telefonunu nasıl kapatmış olabilirim?"(kaos😈)

Jiang ShaoYan onun yine aptalı oynadığını düşündü ama daha fazla saçmalıkla ilgilenmiyordu. Bu yüzden uzun zamandır özlediği dudaklarını öpmek için eğildi ve kollarını boynuna dolamak için kaldırdı.