The Short Story of Shao-Wang [ABO]

52.Bölüm

Yetişkin İçerik

.
.
.

Ertesi gün cumartesiydi. İkisi eşyaları toplayıp yola çıktılar. Eğlence parkı Jiang ShaoYan'ın evinden yürüme mesafesindeydi, bu yüzden çocukluğunda bundan sıkılmıştı ama şimdi bu kadar yıldan sonra buraya yepyeni bir ruh haliyle geri dönüyordu.

Oyun oynamaya gelenlerin çoğu çocuklu yetişkinlerdi ama genç çiftler de vardı. Onlar gibi bir alfa ve bir omeganın birlikte yürümesi şaşırtıcı değildi, ancak Jiang ShaoYan elleri ceplerinde kasılarak ileri doğru yürürken diğer omegalar hepsi sevimli ve çaresizce alfaların yanlarına yerleşmişti. Alfasını itaatkar bir şekilde arkadan takip ediyorlardı. Üstelik ikisi de çok dikkat çekiciydi, dolayısıyla kafaların onlara dönme sıklığı fazlaydı.

Jiang ShaoYan onlara aldırış etmedi ve Wang Zhe'ye dönüp "Hangisi önce?" diye sordu.

Wang Zhe haritadaki ilk işarete işaret etti ve ona doğru gitmeleri gerektiğini işaret etti.

“……Bunu tekrar düşüneceğimi zaten söyledim. Hala benimle konuşmuyor musun?”

Wang Zhe başını salladı, tavrı çok kararlıydı.

Jiang ShaoYan şaşkına dönmüştü. Görünüşe göre gerçekten özel bir strateji kullanması gerekecekti, aksi takdirde bu çaresiz ceza asla sona ermeyecekti.

Planlanan rotayı takip ettiler ve ilk önce akıntılı su yolculuğunu denemeye gittiler. Yuvarlak lastik bot yokuştan hızla aşağı indi ve sıçrayan su giysilerindeki büyük lekelerle ıslattı. Şans eseri havalar yeniden ısınmaya başlamıştı. Daha sonra çoğunlukla kıyafetlerini tekrar kurutan sallanan gemiye bindiler.

Wang Zhe tek kelime etmese de yine de fotoğraf çekti, içecek almak için sıraya girdi ve diğer küçük işleri halletti. Bir grup çocukla birlikte çocukça atlıkarıncaya oturduğunda, Jiang ShaoYan'ı önden kaydetmek için telefonunu arkasında tuttu, gülümsemesi şefkatli ve şımartıcıydı.

Eğlence parkında bir tiyatro gösterisini izlerken Jiang ShaoYan kasıtlı olarak kolunu tuttu ve yanına yaslandı. Wang Zhe hiçbir şey söylemedi ama başını hafifçe onunkine yasladı.

Jiang ShaoYan'ın ağzının gizli köşeleri ortaya çıktı.

Bakalım buna ne kadar dayanabileceksin.

Rota dikkatlice planlandığı için, gökyüzü tamamen kararmadan hemen önce, son turistik yere beklenenden bir saat önce vardılar: Dönme dolap.

Kabin kapısı kapandı ve yavaş yavaş yükselmeye başladılar. Kalabalığın gürültüsü uzaktan giderek belirsizleşiyor, geriye yalnızca kabinin camını sallayan yüksek rakımlı rüzgarın sesi kalıyordu. Bu küçük alanda sadece ikisi vardı. Jiang ShaoYan, üstlerindeki kabinde bulunan çiftin çoktan öpüştüğünü gördü ve Wang Zhe'nin ayağını tekmeledi.

"Hey, beni ne zaman öpeceksin?"

Manzaraya bakan Wang Zhe duymamış gibi yaptı ama kulakları kızardı.

"Sen gelmiyorsan ben oraya geleyim mi?"

Jiang ShaoYan bunu yapacağını söyledi ve ayağa kalktı ve Wang Zhe'nin yanına ulaşmak için tek bir adım attı. Kendini kollarıyla destekledi, onu aralarına sıkıştırdı ve kendisiyle yüzleşmeye zorladı, "Eğer beni öpmezsen o zaman kesinlikle düşeceğim."

Wang Zhe sonunda kendini tutamadı ve ağzını açarak derin bir sesle şöyle dedi: “……Neden öpmek istiyorsun? Henüz bana söz vermedin."

Harika, bu küçük kurt kulübü çok şiddetli.