The Short Story of Shao-Wang [ABO]

21.Bölüm

Wang Zhe hatırlamasını tamamladı ama Jiang ShaoYan anılarına dalmış halde kaldı. Wang Zhe ona yavaşça seslenene kadar bu durumdan kurtulamadı.

"Yani ortaokulun ilk yılından beri benden hoşlanıyorsun?" diye inanamayarak sordu.

Wang Zhe başını salladı, ifadesi yumuşak ve derindi; artık geçmişteki gençliğin görünümü değil, olgunlaştığı sakin, yakışıklı adamı belli belirsiz gösteriyordu. Hala biraz genç olduğu için hala biraz saf bir aura taşıyordu.

Jiang ShaoYan, Wang Zhe'nin ondan hoşlandığının her zaman farkındaydı. Sonuçta Wang Zhe tanıştıkları ilk gün itiraf etmişti. Bu duyguları hiçbir zaman küçümsememişti, reddedilmeleri bile dikkatle düşünülmüştü.

Ancak Wang Zhe'nin ona karşı olan hislerinin sandığından çok daha uzun süreli ve değer verildiğini asla hayal etmemişti.

Ortaokulun ilk yılından üniversitenin ilk yılına kadar neredeyse altı yıl geçmişti. Birine altı yıl boyunca gizlice aşık olmak nasıl bir şeydi? Bunun acısını hayal bile edemiyordu.

“O zaman neden bana hiç söylemedin?”

“O zamanlar çok küçüktüm, kesinlikle bunun uygun olduğunu düşünmezdin…… Ayrıca seni hak ettiğimi de düşünmüyordum.”

Jiang ShaoYan gülümsedi, "Ne, şimdi kendini değerli mi hissediyorsun?"

Wang Zhe başını yana salladı, "Şu anda öyle düşünmüyorum ama en azından sana itiraf edecek cesaretim vardı."

"Korkma, sen beni hak ediyorsun." Seni hak etmeyen benim , dedi Jiang ShaoYan kalbinde.

Son altı yılın açığını kapatmak için bu aptal köpeğe ne kadar iyi davranması gerekirdi...

Kalbinin içinde sessizce düşündü ve aniden başka bir şeyi hatırladı, "Sen de beni liseye kadar mı takip ettin?"

Wang Zhe tahmininin doğru olduğunu doğruladı. "Evet, Xuezhang'ın liseye nerede gittiğini öğrenmek için etrafa sordum. Neyse ki sınav puanı gereksinimi çok yüksek değildi ve geçmeyi başardım…… Ama okula girdiğimde Xuezhang zaten üçüncü sınıftaydı. Seni kaç kez görsem de derslerini bölmeye cesaret edemedim……”

Jiang ShaoYan gözlerini kapattı ve uzun bir iç çekti. "Wang Zhe."

"Evet?"

"Gerçekten aptal olma."

Bunca yıl kaçırılan fırsatlardan sonra kim birinden tereddüt etmeden hoşlanacak kadar aptal olabilir ki? Gerçek aşkını asla bulamayacağını ve baskılayıcı ilaçlar almaktan başka seçeneği olmadığını düşünürken, başından beri ondan gizlice hoşlanan birinin var olduğu ortaya çıkmıştı.

İki yıllık yaş farkı o kadar da büyük değildi ama uzun zamandır birbirlerini özlemişlerdi.

Jiang ShaoYan, babasının az önce Wang Zhe ile yaptığı konuşmayı düşündü. Bu adam üniversiteye başlayana kadar gelip sormaya cesaret edememişti. O zamanlar zaten okul yurduna taşınmıştı ve babası sık sık iş gezilerine çıktığından çoğu zaman bir veya iki hafta boyunca eve gitmezdi. Nihayet nereye gittiğini sorabilmesi için kaç ziyaret yapması gerekti?

Bunu düşünmek bile kendisini fazlasıyla sıkıntılı hissetmesine neden oluyordu.

Wang Zhe görüşmenin diğer ucunda mırıldandı: "Xuezhang, aslında aptal değilim, notlarım iyi..."

Kendisine neden aptal denildiğini bile bilmeden, o gerçekten bir aptaldı.

"Tamam, tamam, aptal değilsin, akıllısın." Jiang ShaoYan'ın ses tonu, kendisi farkına varmadan biraz şımartıcı bir hal aldı, "Benden o kadar çok hoşlanıyorsun ki, bunun karşılığında sana yalnızca bedenimi, zihnimi ve kalbimi* verebilirim."(*Kişinin kalbini/bedenini/hayatını taahhüt etmek (以身相许): kendini birine adamak (genellikle bir kadından bir erkeğe), onunla evlenmek, onu tamamen sevmek, sevdiğin biriyle seks yapmaya söz vermek  )