The Short Story of Shao-Wang [ABO]

25.Bölüm

Jiang ShaoYan okula tek başına döndü, ifadesi o kadar kasvetliydi ki yolda karşılaştığı herkes aceleyle geri çekildi. Yurdun kapısına girer girmez, rastgele çöplerin depolandığı rafı devirdi ve eşyalar bir uğultu ve patlama sesiyle yere saçıldı.

Temizlemeye hiç niyeti yoktu. Öfkesini gidermek için ceketini çıkarıp yere attı. Odadaki sesler kesildiğinde yaptıklarının çok çocukça olduğunu fark etti.

Vücudu açıklanamayacak kadar ateşliydi, belki de az önce esen soğuk bir rüzgâra maruz kaldığı içindi. Sinirle kazağını çıkardı ve daha rahat hissetmek için gömleğinin yakasını açtı. Ancak bir süre sonra sıcaklık tekrar yükseldi ama bu sefer soğuğun neden olduğu tepkisel ısınmadan farklı görünüyordu.

Kahretsin, feromonlarım kargaşa içinde.

Kızışma dönemi yaklaştıkça bastırıcının koruyucu etkisi giderek zayıflıyor, aynı zamanda ruh halinin şiddetli bir şekilde dalgalanmasına neden oluyordu. Ayrıca vücuduna akan büyük miktardaki feromon nedeniyle ateşi de artıyordu. Yeterli toleransı varsa buna katlanabilecek olmasına rağmen, sürecin rahatsız edici olduğu açıktı.

Ancak şu anda Jiang ShaoYan'ın vücudundaki anormalliklere dikkat etmeye hiç niyeti yoktu çünkü zihni öfkeyle doluydu.

Zou Rui'ye kızgındı, Wang Zhe'ye kızgındı ama aynı zamanda en çok da kendine kızgındı.

Sadece kendi alfasını daha güçlü kılma yeteneğine sahip olmamakla kalmamış, aynı zamanda diğer adama karşı da öfkesini kaybetmişti. Öyle bir cüruftu ki , kendini dövmek istiyordu.

Açıkça Wang Zhe'yi çok önemsiyordu ve diğerinin kendisini küçümseyecek bir şeyler söylemesini önemsiyordu, bu yüzden kendini sıkıntılı ve kızgın hissetmişti. Bir an olsun duygularına hakim olamamış ve bir anlık öfkeyle bu kadar incitici sözler söylemişti.

Aslında Wang Zhe'nin güçlü olmasını beklemiyordu ama ona alfa olması ve kendisini her zaman aşağı biri olarak düşünmemesi için cesaret ve güven vermek istiyordu.

Ayrıca kendi öfkesinin iyi olmadığını, diğer omegalar kadar nazik, yumuşak ve düşünceli olmadığını da biliyordu ama çok açık ve proaktifti, o halde Wang Zhe neden hala alfası olacak kadar kendine güvenmiyordu?? Duygularını açıkça söylememiş miydi? Onu öpmesine, ona sarılmasına izin vermişti ve ağzını açıp sorduğu sürece ona ne isterse verecekti.

Ancak Wang Zhe onu görmezden gelip hiçbir şey istememekle kalmadı, hatta hepsini geri almasına bile izin verdi.

Omuz omuza ayakta ilerlemek istiyordu ama karşı taraf geri çekilmeye devam ediyordu.

Kim kızmaz ki?

-Tak tak!

Aniden kapıdan bir vuruş sesi geldi ve ardından Wang Zhe'nin temkinli sesi duyuldu: "Xuezhang, içeri girebilir miyim?"

Jiang ShaoYan hala öfkesini tutuyordu, bu yüzden tek kelime etmek istemedi ama bedeni alfasının sonunda yakında olduğunu hissetmiş gibiydi ve ateşi daha da yükselmeye başladı, yanakları hafifçe kızardı.

“Xuezhang, özür dilerim, kastettiğim bu değildi…… Bazen üzgün hissetsem de seninle çok mutluyum…”

Jiang ShaoYan başlangıçta onu tekrar görmeden önce öfkesini dağıtmaya çalışıyordu ama bu son cümleyi duyduğunda aniden öfkelendi, "O halde kaybol! Seni mutlu edecek birini bul!”

Ben de seni mutlu etmek istiyorum – seni öptüm, beni işaretlemene izin verdim, alfam olmana izin verdim, sevgilim olduğunu söyledim, bunu başkalarından hiç saklamadım ve seni başkalarının önünde gösterdim; neden hâlâ üzgünsün? Neyi yanlış yapıyorum?