The Short Story of Shao-Wang [ABO]

60.Bölüm

Sonraki dört ya da beş gün boyunca Wang Zhe, önceden hazırladığı seyahat programına göre onu Almanya'daki çeşitli ünlü turistik mekanların yanı sıra bazı manzaralı ve daha az bilinen yerlere götürdü. Her gün, her saat tam olarak planlanmıştı; ne çok yorucu ne de çok sıkıcıydı.

Ancak Jiang ShaoYan'ı en çok etkileyen şey bu Alman otellerinin samimi düşünceliliğiydi. İlk otelde üç gece kaldılar. İlk gün sisli güllerden oluşan aranjman, ikinci gün yerini kayısı güllerine, üçüncü gün ise kırmızı güllere bıraktı. (Fark et be çocuğum)

İkinci otele vardıklarında ilk gördüğü şey yine güzel kırmızı güller oldu ve ertesi gün bunların yerini sarı güller aldı. Üçüncü gün ise tekrar o soluk pembe buğulu güllere dönüştüler.

Jiang ShaoYan karttaki İngilizce kelimelere baktı, "Almanlar aşk konusunda bu kadar katı mı? Gülleri tanıyamayacağımızdan korkarak etiketli bir kart mı bırakmışlar?"

Bu kartlar olmasaydı Wang Zhe'nin bu çiçekleri özel olarak hazırladığından şüphelenebilirdi, ancak bu kartlar gerçekten de otelin resmi hediyeleri gibi görünüyordu. Sonuçta Wang Zhe'nin çiçek isimlerini özel olarak belirtmesine gerek yoktu, sadece "Seni seviyorum." yazması yeterli olurdu.

Wang Zhe sığ bir şekilde gülümsedi ve cevap vermedi.

Yarının aptal köpeğinin doğum günü olduğunu gören Jiang ShaoYan, Wang Zhe sabah erkenden duş alırken hızlı ve sinsice hediyeyi hazırladı ve onu kendi cebine sakladı, sonra birlikte dışarı çıktılar.

Bugün Almanya'daki sondan bir önceki günleriydi. Orijinal plana göre, akşamı ebeveynleriyle geçirmek için Wang Zhe'nin ailesinin evine gitmeleri ve ertesi gün eve gitmeleri gerekiyordu. Jiang ShaoYan bazı hediyeler satın aldı ve bunları yanında getirdi. Her ne kadar bu alfasının anne ve babasını ilk görüşü olmasa da yine de bu tür görgü kuralları konusunda titizdi.

Kapı zili çaldıktan sonra kapı neredeyse anında açıldı, bu yüzden Jiang ShaoYan ebeveynlerin onları beklediğini düşündü ve biraz özür dilercesine şöyle dedi: "Baba, anne, özür dilerim, trafik sıkışıklığı vardı."

Wang çifti onları coşkuyla karşıladı.

"Sorun değil, endişelenmeyin, siz ikiniz hemen içeri gelin, böylece dışarıdaki güneşte kızarmazsınız."

Jiang ShaoYan kapıdan girdi, hediyelerini bıraktı ve oturma odasındaki kanepeye oturdu. Wang Zhe onun yanına oturdu ve her iki tarafta oturan Papa Wang ve Mama Wang da onları takip etti.

Dördü bir an için göreceli bir sessizlik içinde oturdular.

“……”

Bu sessiz atmosfer neden bu kadar tuhaf geliyor?

Jiang ShaoYan liderliği ele geçirdi ve şöyle dedi, “Anne, baba, akşam yemeğinde ne istersiniz? Ben yemek pişireceğim.”

Papa Wang hemen cevap verdi: "Hayır, hayır, bugün hiçbir şey yapmana gerek yok."

Jiang ShaoYan'ın kafası karışmıştı, "Bugün bir şeyler mi oluyor?"

"Uh..." Papa Wang boğuldu ve Mama Wang da onu takip etti, "Bu, ikinizin son birkaç gündür kendinizi yorduğunuz anlamına geliyor. İyice dinlenin ve bırakın akşam yemeğini biz halledelim."

“Doğru, doğru, ben de bunu kastetmiştim.”

Jiang ShaoYan bu konuda bir şeylerin doğru olmadığını hissetti. Ebeveynler gittikten sonra ikisi yatak odalarına çıktılar ve Wang Zhe'ye sordu, “Annenle baban ne durumda? Onlarla ilk tanıştığım zamana göre daha çekingenler.”