The Short Story of Shao-Wang [ABO]

20.Bölüm

Ertesi gün cumartesiydi. Jiang ShaoYan'ın babası bir iş gezisinden yeni dönmüştü ve daha önce onunla birlikte yemek yemek için eve gitmeyi kabul etmişti. Erkek arkadaşıyla yeni ilişki kurduğu için biraz isteksiz olsa da erkek arkadaşı oldukça anlayışlı davrandı ve durumu öğrendiğinde ona eve gitmeden edemeyeceğini söyledi.

Ayrılmadan önce Jiang ShaoYan, "Görüntülü sohbetimi bekle." dedi ve Wang Zhe hemen parlak bir şekilde gülümseyerek "Evet!" diye yanıtladı.

Eve döndükten sonra Papa Jiang ona yemek ikram etti. Jiang ShaoYan yemek yedikten sonra yatağına uzandı ve saati kontrol etti. Wang Zhe'nin muhtemelen yurda dönmek üzere olduğunu fark ederek görüntülü görüşme yaptı. Wang Zhe hemen cevap verdi ama arka plan onların yurtlarına ait değildi.

"Neredesin?" Jiang ShaoYan ekrandaki karanlık manzaraya bakarak sordu.

Wang Zhe'nin yüzü hala net bir şekilde aydınlanıyordu: “Astronomi Kulübünde. Başkan bu gece meteor yağmuru olabileceğini söyledi ve herkesi yağmuru gözlemlemeye çağırdı."

Jiang ShaoYan, Wang Zhe'nin okul festivali gününde Astronomi Kulübü standında bulunduğunu hatırladı. Ona kulüp faaliyetleri hakkında hiçbir zaman çok fazla soru sormamıştı ama şu anda ilgisi artmıştı. "Yıldızları izlemeyi sever misin?"

Wang Zhe şöyle yanıtladı: “Bugünün gökyüzündeki yıldızlar bizden çok uzakta. Işık yüzyıllardır, hatta binlerce yıl boyu aktarılıyor ama yine de bize ancak ulaşıyor. Kendi ışığınızı parlatmak için çok çabaladığınız sürece, bir gün kaçınılmaz olarak birileri tarafından da görüleceksiniz.” (vay be)

Jiang ShaoYan'ın bu konu dışı yanıtı karşısında biraz kafası karışmıştı ama yine de "Mhm." diye yanıtladı.

“Xuezhang gerçekten hatırlamıyor.” Wang Zhe acı bir kahkaha attı. "Bu sözler daha önce bana söylediğin sözlerdi."

Jiang ShaoYan şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. Bu kadar görkemli bir düzyazı açıklaması mı yapmıştı ona?

“Ne zaman–” Gerçekte ne zaman tanıştık? Jiang ShaoYan, açık yatak odasının kapısı *tap* ile çalınmadan soruyu cevaplayamadı ve her zamanki gibi, Jiang Baba yemekten sonra bir tabak meyve getirerek içeri girdi.

"Kiminle sohbet ediyorsun? Geçen seferkiyle aynı mı?” Papa Jiang dedikoduyu istedi.

Jiang ShaoYan isteksizce ekranı ona doğru çevirdi, "Evet, geçen sefer sana 'baba' diyen kişi."

Wang Zhe, Papa Jiang'la konuşmak konusunda hala oldukça gergindi ama geçen sefere göre biraz daha iyi bir performans sergiledi ve saygılı bir şekilde seslendi: "Merhaba amca!

Papa Jiang onu bir gülümsemeyle selamladı ve ardından bir süre dikkatlice ona baktı. Aniden sordu: "Geçen sefer bana tanıdık geldiğini düşündüm ve sonrasında da bunu düşünmeye devam ettim. Evlat, daha önce ShaoYan'ın hangi üniversiteye kabul edildiğini sormak için evimize gelmedin mi? ”

Wang Zhe utançtan kızardı. “Evet……Amcamın hafızası çok iyi.”

"Haha, demek gerçekten sensin," dedi Papa Jiang güldü ve şöyle dedi: "Oğlumun bu kadar yakışıklı ve genç bir alfanın ilgisini çekmesine çok sevindim. Ama sonunda bir daha ortaya çıkmadın. Durumun umutsuz olduğunu düşündüm. Gerçekten onun üniversitesine gitmeni beklemiyordum!”

Jiang ShaoYan kenarda bu sohbeti bir süre dinledi ve ardından şaşkınlıkla sordu: "Baba, onunla ne zaman tanıştın?"

Papa Jiang tekrar düşündü, "T Üniversitesi sınavını geçtikten hemen sonraymış gibi mi geliyor? Eve geldiğimde bu çocuğu evimizin önünde çömelmiş halde buldum. Bana üniversiteye nereye gideceğini sordu ve kendisinin de seninle aynı yerin giriş sınavına gireceğini söyledi. Onun çok samimi göründüğünü düşündüm, bu yüzden ona hemen söyledim.”