The Short Story of Shao-Wang [ABO]

31.Bölüm

Jiang ShaoYan masaya fazladan bir sofra takımı ekledi. He Yan sanki yabancı değil de eski dostlarmış gibi davrandı. Kapıdan içeri girer girmez kokuyu hissedip mutfağa seslendi: "Çok güzel kokuyor, ne yaptın?"

"Siyah mantarlı sotelenmiş dilimlenmiş domuz eti" dedi Jiang ShaoYan, "Bu kadar erken geleceğini bilmiyordum, bu yüzden fazla yemek hazırlamadım."

He Yan ceketini çıkardı ve yemek sandalyesine astı. Kravatını gelişigüzel bir şekilde gevşetti, “Sorun değil, sadece biraz yiyeceğim. Aslında yarından sonraki gün geri uçmam gerekiyordu. Ama burada şirketle ilgili bir son dakika sorunu yaşandı, o yüzden erken döndüm. A-Zhe'yi birkaç kez aramayı denedim ama cevap yoktu, bu yüzden haber vermeden uğramak zorunda kaldım."

Wang Zhe tam o sırada telefonunu taşıyarak odaya geldi ve bu sözleri duyduğunda şöyle dedi: “Telefonum tüm bu zaman boyunca diğer odada şarj oluyordu. Cevapsız çağrıları yeni gördüm. Üzgünüm Ge."

Kuzeninin her zamanki görünümüne döndüğünü gören He Yan güldü, "Ne için özür diliyorsun? Seni rahatsız eden benim. Siz iki genç adam beni görmezden gelebilirsiniz. Üç gün kalacağım ama romantik çift ortamını etkilemeyeceğim. ”

Wang Zhe aniden utandı, "Vay canına, böyle bir şey söyleme..."

Jiang ShaoYan elinde son yemeği taşıyarak mutfaktan çıktı ve onun sözlerini duydu: "Ge birkaç gün kalabilir, sorun değil."

Elbette bu sözler onun sadece nazik olması içindi ama He Yan bunu anlamadı. “ShaoYan, bir yetişkin gibi kibar sözler söylemeyen, gerçekten aptal olan ailemizdeki A-Zhe'nin aksine çok mantıklı.”(yavaş ol kardeş)

"Aptal olan gerçekten de aptaldır ama o çok akıllı, dolayısıyla kaçırılması pek mümkün değil."

He Yan, onun doğal ve isteyerek, özgür ve rahat bir şekilde, yüce gönüllülükle, hiç utangaçlık duymadan yanıt verdiğini gördü ve giderek aralarında doğal bir yakınlık olduğunu hissetti: "ShaoYan, kaç yaşındasın?"
(tamam boy, sakin ol)

"Yirmi bir."

“A-Zhe'den daha olgun olmana şaşmamalı! Senden sadece üç yaş büyüğüm, bu yüzden bana kendi GeGe'nmiş gibi davran, bu kadar kibar bir hitap kullanmana gerek yok."

Kenarda oturan Wang Zhe aniden ağzını açtı, "Ben Xuezhang'dan sadece iki yaş küçüğüm. Ayrıca ben o kadar da olgunlaşmamış değilim…” Konuştukça sözleri giderek daha yumuşak hale geldi çünkü Jiang ShaoYan'ın ona anlamlı bir bakış attığını gördü.

"Hala karşılık vermeye cesaretin var. Bugün erken saatlerde biriyle dövüşen kimdi?” Kendisi de kavgaları gündelik olaylarmış gibi ele alan Jiang ShaoYan, ne kızarmadan ne de kalbi hızla çarparak ona ders veriyordu.

Wang Zhe başını eğdi ve kasesindeki pirinci sessizce karıştırdı. Biraz üzgün görünüyordu ama bir lokma yemek yedikten sonra gülümsemeden kendini alamadı: "Xuezhang'ın yaptığı yemek gerçekten çok lezzetli." Bu gülümsemeyle ağzının kenarındaki yara gerildi ve acıdan küçük bir tıslama çıkardı.

Jiang ShaoYan yemek çubuklarını kasesinin üzerine koydu, "Bak ne kadar aptalca, sana sonra biraz ilaç vereceğim."

He Yan, Wang Zhe'nin yaralanmasını zaten merak ediyordu ve şaşkınlığını dile getirme fırsatını değerlendirdi. Jiang ShaoYan tüm konuyu birkaç kısa cümleyle anlattı. He Yan'ın, az önce yarattığı iyi izlenimi mahvetmemek ve biaoge'sinin belirli biriyle bir araya gelme niyetinin uygunsuz ve belirsiz olduğunu düşünmesini önlemek için, Zou Rui'ye olan kinlerini kazara öğrenmesini istemedi.

Akşam yemeğinden sonra He Yan bulaşıkları yıkamak için inisiyatif aldı, bu yüzden Jiang ShaoYan ve Wang Zhe misafir odasını toplamaya gittiler.