The Short Story of Shao-Wang [ABO]

50.Bölüm

Kulağında hafif bir kuş cıvıltısı ve burnunda hafif bir dezenfektan kokusu vardı.

Jiang ShaoYan yavaşça gözlerini açtı. Gözlerinin önündeki her şey beyazdı. Beyaz tavan, beyaz duvarlar, beyaz çarşaflar ve……beyaz gömlekli bir insan.

Uzanıp yatağının yanında uyuyakalan Wang Zhe'yi itmek istedi ama sonra sol kolunun beyaz bir alçıyla bağlı olduğunu fark etti.

"Ah……"

Bazı nedenlerden dolayı boğazı biraz kısıktı. Tekrar seslenmeyi denemek için birkaç kez tükürüğünü yuttu ama Wang Zhe bu hafif hareket nedeniyle aniden başını kaldırdı. Kan çanağı gözleri, altlarında koyu halkalar olan kırmızı bir çerçeveyle çevrelenmişti.

“Xuezhang! Nasıl hissediyorsun?" Hızla uzaklaştı, “Doktoru kontrole çağıracağım.”

Jiang ShaoYan ona bağırdı, "Gitme, *öksür öksürük*..."

"Tamam tamam gitmeyeceğim merak etme. Yavaşça konuş."

Jiang ShaoYan onun gergin yüzüne baktı ve yüzündeki yaralardan dolayı biraz acımasına rağmen kıkırdamadan edemedi.

“Bu kadar paniğe kapılma, ölmedim, bu iyi değil mi?”

“Ama elin...”

"Sadece kolum kırıldı, bu benim ilk seferim değil, o yüzden endişelenme." Jiang ShaoYan hafifçe sırıttı, "Üç alfa birlikte beni yenemezdi, bu benim en iyi rekorumu kırdı."

Wang Zhe isteksizce küçük bir gülümsemeye zorladı, "Mhm, Xuezhang çok harika..." Ama bu sözlerle birlikte gülümsemesi bozuldu ve gözleri daha da kızardı. “Doktor, sırtına daha fazla darbe almış olsaydın omurganın kırılabileceğini söyledi. Felç olmuş olabilirdin……” Sesi titredi, “Üzgünüm……seni koruyamadım…”

"Kim senin korumanı istiyor?" Jiang ShaoYan yaralanmamış eliyle başını okşadı, "Kendimi koruyabilirim. Sonunda gelmedin mi? Kendini suçlama.”

Wang Zhe başını salladı, "Benim hatamdı. Şu andan itibaren, kesinlikle bir daha incinmene izin vermeyeceğim……ancak-” Tartışmanın yönünü değiştirdi: “Gelecekte bu tür bir şey bir daha olursa, hemen pervasızca dövüşmesen? İşleri biraz geciktirmek için başka bir yöntem düşün. Kesinlikle seni korumaya geleceğim ya da belki özür dileyerek gidebiliriz. Gerçekten başına kötü bir şey gelmesinden korkuyorum…”

Jiang ShaoYan kararlı bir şekilde "Asla özür dilemeyeceğim." dedi.
(özür dilemek' için kullanılan terim 'yenilgiyi kabul etmek' ile aynıdır.)

Wang Zhe bir anlığına kaskatı kesildi, birkaç kez burnundan derin nefes aldı. "Seni diğer her konuda dinleyeceğim ama sadece bu konuda sen beni dinle, tamam mı?"

“Hayır, hala savaşabilirim, neden pes edeyim ki? İşbirlikçi bir alfaya asla boyun eğmedim.”

Wang Zhe endişeyle şunları söyledi: "Bu tür durumlarda kişisel güvenlik en önemli şeydir. Duygularının seni yönetmesine izin verme."

Jiang ShaoYan'ın gözleri genişledi, “Duygularımın beni yönetmesine izin mi verdim? Beni öldürmek isteyen o pislik grubu, onlara boyun eğmektense ölmeyi tercih ederim. Eğer onları yenmeseydim beni mi suçlayacaktın?”

"Sadece bana biraz daha güvenmeni istiyorum, seni suçlamıyorum-"

"Ne demek istediğini tam olarak anlıyorum." dedi Jiang ShaoYan öfkeyle, "Bir dahaki sefere bu tür bir şeyle karşılaştığımda, yine de bunu istediğim gibi halledeceğim. Başka bir şey söyleme, seni düzeltmek zorunda kalmak istemiyorum. Hmph.”