HTC

14

နာက်င္​မႈကိုမခံစားဖူးရင္​ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​မႈရဲ႕ခ်ဳိၿမိန္​မႈကိုမခံစားႏုိင္​ဘူးဆုိၿပီးလူ​ေတြ​ေျပာၾက​ေပမယ္​့  Technicရဲ႕နာက်င္​မႈ​ေတြက​ေရာ ဘယ္​တုန္​းကမ်ားဒီလိုမ်ဳိးႀကီးထြားသြားရတာလဲ။

“Ai’Tayလား​? မသိဘူး​ေလ သူဘယ္​မွာ႐ွိလဲငါလည္​းမသိဘူး တျခားမွာသြား႐ွာ ”

သူ႔မိန္​းမရဲ႕သူငယ္​ခ်င္​းနဲ႔လူ​ေကာင္​လံုးပတ္​ခ်င္​းတူ​ေအာင္​ သူျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​းႀကိဳးစား​ေနပါတယ္​။

​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ Klaတစ္​​ေယာက္​ P’Noကုိဘာလုိ႔P’Typeရဲ႕​ေဘးမွာမ​ေန​ေစခ်င္​လဲဆုိတာကို သူ​ေကာင္​း​ေကာင္​းႀကီးနားလညိခဲ့ၿပီ။Technic P'Tayကို အဲ့ဒီRamဆုိတဲ့​ေကာင္​နားတစ္​စက္​က​ေလး​ေတာင္​မကပ္​​ေစခ်င္​ဘူး။

“P’Tayကကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုဒီမွာ​ေစာင္​့လုိ႔​ေျပာသြားတာ"

"မင္​းကိုမႀကိဳဆုိဘူး အ႐ူး​ေကာင္​ ထြက္​သြား မင္​း​ေၾကာင္​့နဲ႔ငါစားစရာ႐ွိတာ​ေတာင္​မစားႏိုင္​ဘူး "

"ခင္​ဗ်ားကဘာလဲ ဒီ​ေက်ာင္​းရဲ႕ဆရာႀကီးလား?”

"ဘာရယ္​?”

"ဆရာႀကီးမဟုတ္​ဘူးမလား အဲ့ဒါဆုိၿငိမ္​​ေနလုိက္​ ကိုယ္​့မိန္​းမကိုလာ​ေစာင္​့တာသူ႔အပူပါလုိ႔လား”

"မင္​း..."

အမွန္​အတုိင္​း​ေျပာရရင္​ Technicကိုယ္​တိူင္​ကလည္​းဒီအင္​ဂ်င္​နီယာဌာနကိုသိပ္​လာခ်ငိ​ေနတာ​ေတာ့မဟုတ္​ဘူး။ဒီကုိလာတုိင္​း သူနဲ႔ကန္​တင္​းမွာစကားမ်ားခဲ့ရတဲ့အုပ္​စုလုိက္​ႀကီးကိုျမင္​​ေနရတာ​ေလ။ဒါ​ေပမယ္​့လည္​း သူ႔ရဲ႕အခ်စ္​က​ေလးဟာအခု​ေနာက္​ပိုင္​းစာတမ္​းတင္​ဖုိ႔ကိစၥနဲ႔ပတ္​သကိၿပီးအလုပ္​​ေတြမ်ား​ေန​ေတာ့ သူ႔ဆီကိုလာဖုိ႔အခ်ိန္​မရဘူးျဖစ္​​ေနတာ။ဒီ​ေတာ့ P'Tayကဒီ​ေန႔ည​ေနအားတယ္​လို႔​ေျပာလုိက္​တာနဲ႔တၿပိဳင္​နက္​ ​ေဆး​ေက်ာင္​းသား​ေလးဟာခ်က္​ခ်င္​းကိုပဲအျမန္​ႏႈန္​းနဲ႔ဒံုးပ်ံစီးၿပီး အင္​ဂ်င္​နီယာဌာနကိုအ​ေျပးလာခဲ့​ေပမယ္​့ အဲ့ဒီမွာတံခါး​ေစာင္​့နဲ႔စ​ေတြ႔​ေတာ့တာပဲ။