"සලාං...."
ජන්කුක් අතේ තිබ්බ කෝප්පේ සද්දෙන් බිමට වැටිලා කුඩු වෙලා ගියේ වෙලාවක්වත් ඉතුරු කරන් නැතුව...
"ශ්.. ජන්කුක්.. කලබල වෙන්න එපා..."
එක පාරටම කියපු දේන් ජන්කුක් ශොක් උනා කියලා දැනුනු ටේහ්‍යොන්ග් එහෙම කියන ගමන් ජන්කුක්ව තමන්ගේ පැත්තට හරව ගත්තේ හෙමින්....
ජන්කුක් තාමත් බය වෙලා වගේ... මෙච්චර ඉක්මනට... අනිත් දේවල් කොහොම උනත් ජන්කුක් මේකනම් මෙච්චර ඉක්මනට බලාපොරොත්තු උන දෙයක් නෙවෙයි...
"ඇ..ඇයි හදිසියේම හ්‍යුන්ග්..."
ජන්කුක් කෙලින්ම ඇහුවම ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක්ගේ උරහිස් දෙකෙන් අත ගත්තා....
"හදිසියක් නෑ... මෙයා එන්න කලින් අපි මැරි කරමු ජන්කුක්.... එයා මමායි ඩඩායි දෙන්නම නැතුව ඉපදෙන්න ඕන නෑ..."
ඒ කියපු කතාවට ජන්කුක්ගේ ඇස් වලට නිකන්ම කදුලු පිරුනා.. ජන්කුක් කොහොමත් සංවේදියි ඒත් දැන් තව ටිකක් සංවේදී වෙලා... අනික ටේහ්‍යොන්ග් ඉදිරිපත් කරපු හේතුව ඒ කුස මත තිබ්බ අත දිගේ ජන්කුක්ගේ ඇගටම දැනුනා...
ජන්කුක් කදුලු පිරුනු ඇස් උස්සලා බැලුවම ටේහ්‍යොන්ග් හිනා වෙලා ජන්කුක්ගේ ඇස් දෙක පිහලා දැම්මා...
"පුලුවන්ද..ම්ම්..."
ටේහ්‍යොන්ග් ආයෙත් අහනකොට ජන්කුක් ටේහ්‍යොන්ග් දිහාම බලන් හිටියා... අමුතුයිද.. ටේහ්‍යොන්ගේ බැල්ම.. ටේහ්‍යොන්ග් ගොඩාක් තෙහෙට්ටු පාටයි ආපු වෙලා ඉදන් ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක් ගාව රැදෙන ගමන් කල්පනා කරනවා ජන්කුක්ට පෙනුනා.. ඒත් ජන්කුක් ඇහුවේ නෑ...
ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක්ව බලෙන්ම එහාට කරලා බිම කෝප්පේ බිදුනු කටු ටික අයින් කරනකොට ජන්කුක් ටේහ්‍යොන්ග්ට ආයෙත් තේ එකක් හැදුවා.... ඒ කරලා බෑග් ඇතුලේ තිබ්බ පේස්ට්‍රි ටික්කුත් අරන් ටේහ්‍යොන්ග් එක්කම ගිහින් සෝෆා එකෙන් වාඩි උනා...
ටේහ්‍යොන්ග් සද්ද නැතුවම තේ එක බිව්වා.. මොකද ටේහ්‍යොන්ග්ට ඊයෙ ඉදන් නිවනක් නෑ... දැන් ටේහ්‍යොන්ග් වගකීමක බර හොදටම දන්නවා, ආදරේ බර හොදටම දන්නවා.. ඉතින් ටේහ්‍යොන්ග් බය වෙලා හිටියේ.. කොයිම වෙලාවක හරි ජන්කුක්ව තමන්ට නැති වෙයි කියලා ටේහ්‍යොන්ග් බය වෙලා හිටියා.. ඒ ගේ ඉස්සරහින් වාහනෙක සද්දේ ඇහෙනකොටත් ගැස්සෙන විදියට...
YOU ARE READING
• 𝐖𝐡𝐲 𝐇𝐢𝐦....¡ • ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionඅවසානය කුමක් වුවත්... කී ලෙස කුමක් වුවත්... ඔහුයි විසඳුම සහ ගැටලුව... ඇයි ඔහුම.........«------• • 🇼 🇭 🇾 🇭 🇮 🇲 ...¡• ___________________𝑫𝒂𝒓𝒌_𝑺𝒖𝒏𝒔𝒉𝒊𝒏𝒆𝒓🤍🥀 °• Contains Mature parts.. ▪︎• 𝑀𝑝𝑟𝑒𝑔.... Top...
