Lord & Lady || Tom Marvolo Riddle

Bölüm 15

Bende buruk bir şekilde gülümsedim ve kitaplıktan bir kitap alıp okumaya başladım. Bir süre sonra kapı acele ile çalınmış ve ben daha gir demeden anında kapı açılmış ve içeri girmişti.

Sinirle Abraxas'a baktım. Bu nasıl bir saygısızlıktı? Üstelik yatak odamıza Tom ve benden başkasının girmesi kesinlikle yasakken. "Bu nasıl bir hadsizlik Abraxas!?"

Abraxas hızlıca yanıma ulaşıp önümde durdu. Biraz nefeslendi ve ardından konuşmaya başladı. "Lordun çıktığını görünce hemen gelmek istedim. Anlatmak istediğim şeyler var."

Kaşlarımı snında çattım. Tom ne alakaydı şimdi? "Eğer bu kadar acilse odaya bir cin gönderip beni çağırttırabilirdin Abraxas. Benimle konuşmak için neden Tom'un çıkmasını bekledin sen?"

Masmavi gözlerini yüzüme dikti ve bir süre baktı. Bakışlarından bir şey anladığım söylenemezdi. Kin? Pişmanlık? Özlem?  Yutkundu ve dudaklarını aralayıp konuşmaya başladı. "Fazla vaktim olduğunu sanmıyorum. Tom'un ne zaman geleceği belli olmaz. O yüzden direkt konuya giriyorum."

"E hadi hala uzatıyorsun."

Sabırsızlığıma gözlerini devirdi ve konuşmaya başladı. "Seninle olan son konuşmamızda, dediklerin biraz fazla kafama takıldı. Sende haklısın bir anda neden böyle olduğumuzu düşünüyorsun. Biz seninle karde-"

"Tom mu yaptı?" Aniden sözünü kesmem onu şoka uğratmış olacak ki bir süreliğine bana bakakaldı. "Hem uzatmayacağım diyorsun hem de en baştan anlatıyorsun Abraxas." Tom elbette ki böyle bir şey yapardı. Kardeşim dahi olsa kimseyle görüşmemi ve arkadaşlık yapmamı istemiyordu. Ona göre ben sadece onundum, ve sadece onunla bir bağım olabilirdi. 

"Yani aslında lord-"

Abraxas'ın cümlesini bölen bu kez ben değil, aniden açılmış olan bir kapıydı. Şuan burda en son olması gereken kişi, Tom. Abraxas'ın burada olacağını beklemiyor olacak ki aniden ona doğru ilerlemeye başlamıştı. "Senin bu odada ne işin var Malfoy?"

Ben Abraxas'a hiçbir tepki vermeden bakıyor ve yalan söylememesini umuyordum. Tom'a yalan söylenmeyeceğini en iyi o bilirdi fakat göt korkusu insana her şeyi yaptırabilirdi.

"Kardeşimle bir şey konuşmam gerekti lordum." Ona aptalsın bakışları atarken içimden keşke yalan söyleseydi diye söyleniyordum. O aptal yüzünden bende azar işitecektim iki saat.

"Kardeşin demek?" Tom'un sakin olması normal değilken o konuşmaya devam etmişti. "Sen ona kardeşim deme hakkını nereden buluyorsun Abraxas? Ya da sorumu şöyle değiştireyim, sen lordunun yatak odasına hangi sıfatla girmiş bulunuyorsun? Yine o kıçını kurtarmak için kardeşini mi kullanacaksın yoksa?" Kısa bir süreliğine bana bakmış ve tekrardan Abraxas'a dönmüştü. "Bu odadan derhal çıkıyorsun ve beni zindanlarda bekliyorsun Malfoy."

Abraxas gelen emirle anında odadan çıktığında Tom bana dönmüştü. "Beni bu günlerde oldukça zorluyorsun Gloria. Ayağını denk al ve bir şey yaparken beni ve yapacaklarımı gözden geçir. Sen, sana karşı olan tahammül seviyemi oldukça zorlamaya başladın."

"Kes sesini Tom. Başladın yine boş boş konuşmaya. Eğer sen tahammüllü biri olduğunu düşünüyorsan tahammülsüzlük seviyeni merak ettim açık olmak gerekirse."

Hızla çenemi kavradığında parmaklarının baskısı ile yüzümü buruşturmamak için zor durmuştum. "Seni öldürürüm Gloria. Eğer yaşamayı çok seven birisi olsaydın ölmek için beklemeseydin seni öldürürdüm. Fakat sırf yaşamak sana ceza gibi geliyor diye asla öldürmeyeceğim."

Çenemi az daha çekerse artık bir çenem olmayacak ve yerinden çıkacaktı. Fakat acısını belli etmeden alayla konuşmaya başladım. "En azından senin gibi sonsuza kadar, hatta bir son olduğuna bile inanmayıp daima yaşayacağını sanan bir aptal değilim. Sende gebereceksin Tom. Ben öleceğimi bilerek yaşıyorum fakat sen kendini kandırıyorsun, ve sen-"

Hızla duvara itildiğimde omurga kemiklerimin feci bir şekilde etime battığını hissetmiş, ve çenemden oldukça kuvvetli bir şekilde ittiği için alt dişlerimde ağrımaya başlamıştı. "O aptal çeneni kesiyorsun ve bu odada beni bekliyorsun Gloria. Çünkü şuan uğraşmam gereken başka bir Malfoy var. Odaya geldiğimde daha beteriyle karşılaşacağına emin olabilirsin."

Tom odadan hızla çıktığında duvarın dibine çökmüştüm. Sinirden gözlerim dolduğunda ellerim kollarım bağlı bir şekilde durmak artık dayanılamaz bir raddeye gelmişti.

Bölüm sonu

Ne yazdığımla ilgili hiçbir fikrim yok hasta kafasıyla saçmaladım büyük ihtimal. Neyyse bunu da halledicez.

Sonraki bölümde görüşmek üzere..