Lord & Lady || Tom Marvolo Riddle

Bölüm 2

Sinirle yataktan kalkıp dibime kadar girdi ve neredeyse bağırarak "İşime yarıyorsun çünkü aptal!" Bunu kendisi de demeyi beklemiyormuş gibi yutkunup gözlerimin içine bakmaya devam etti. 

başımı ağır ağır sallayıp giysi dolabına doğru ilerlemeye başladım. Artık alıştığım bir durumdu. Daha ağılarını duyduğum oldu, bebeğimi kaybettiğim zaman. Tom her sinirlendiğinde ağzından bu tarz kelimeler isteyerek ya da istemeyerek çıkıyordu ve ardından odayı terk ediyordu.

Fakat bu sefer beni şoka uğratarak bana doğru adımlamaya başlamıştı. O kadar şaşırmıştım ki elim dolabın kapağında kalmış boş boş dolabın içine bakınıyordum.

bir sonra ki hamlesinde artık gerçekten şoktan bayılacağımı falan sanmıştım çünkü Tom arkamdan sarılmıştı. Tom. Arkamdan. Sarılmıştı. Hem de kavgamızdan hemen sonra. Bir dakika şuan ne sikim dönüyordu?

"Neden sana ilk kez sarılıyormuşum gibi davranıyorsun şuan Glorie? Kasma kendini." Kendimi mi kasıyordum? hiç farkında değilim.

Tom'a doğru döndüm ve ellerini belimden çekmeye çalıştım "Ne halt ediyorsun sen Tom?" diye sorarken buldum kendimi.

Tek kaşını kaldırıp belime daha çok asılarak bırakmayacağının mesajını vermiş ve konuşmaya başlamıştı "Asıl sen ne halt ediyorsun Glorie? Hangi cesaretle beni itmeye kalkıyorsun?"

Kaşlarımı çatıp öfkeyle konuşmaya başladım "Ne? Bir aptala sarılmak size yakışmadı lordum, bir uyarayım dedim. Şimdi bana sarıldığınız için beni suçlu çıkarırsınız falan. Hiç gerek yok."

"Boş triplerinle vakit kaybetmemeliyiz Gloria. Biz bir çiftiz ve kavgalarımız olabilir, bu kadar büyütmene gerek yok." Dedi hemen konuyu kapatmak ister gibi.

Gözlerimi sahte bir şaşkınlıkla büyüttüm ve konuşmaya başladım "Demek bir çift olduğumuzu kavrayabilmişsin, tebrik ederim. Fakat Tom atladığın bir şey var, normal çiftler bizim gibi değiller bilmem farkında mısın?"

Tom bu seferde kaşlarını kaldırıp yüzüme daha da yaklaştı "Normal çiftler? Bizden normal bir çift olmamızı beklemiyorsun herhalde Gloria. Biz seninle çok güçlüyüz karıcığım, biz seninle asla normal değiliz her zaman ve her daim en güçlü olacağız, dünyaya birlikte hükmedeceğiz ve buna çok az kaldı bunu sende biliyorsun. Sen Karanlık Lordun karısısın, şimdi söyle bana sevgilim, hala normal bir çift olmak istiyor musun öyle bir düşüncen hala var mı?"

"Ben normal bir çift olmak istediğimizi söylemedim Tom. Senden normal olmanı beklemek? Tanrım düşüncesi bile o kadar emanet duruyor ki sende. Ayrıca Karanlık Lordun karısı olmak iyi bir şey mi sence? Mutlu muyum ben Tom?"

Tom ifadesiz bir suratla bana bakıyordu en sonunda konuşmaya başlayıp "Mutlu olmana gerek yok. Güçlüsün bu yeterli bir sebep."

Başımı iki yana salladım "Hayır Tom hayır. Anlamıyorsun, o beynin her şeye basıyor fakat konu benim mutluluğum veya huzurum olunca nedense asla beni anlamaya çalışmıyor. Ben senin bu zamana kadar neredeyse tüm isteklerine saygı duydum fakat sen benim isteklerime zerre kadar önem vermedi-"

Tom sinirle sözümü kesti "Senin istediğin şey aptal bir bebekti ve o da öldü gitti!"

Bölüm sonu

Evet Tom'a sövme yeridir şöyle alalım sizi

Bu toksik ilişki bana bi yerden tanıdık geliyo sanki ya

Neyse burası da şerefsiz ex'lere sövme yerimiz olsun

Sonra ki bölümde görüşmek üzere..