Lord & Lady || Tom Marvolo Riddle

Bölüm 51

Işık açıldı, ve ben gördüğüm şeyle kaşlarımı çattım.

"Dalga mı geçiyorsun sen benimle? Bu bitkide ne?"

Tom beni belimden destekleyerek biraz daha ileri ittirdi. "Birde bu bitkinin içine bak Gloria. O zaman anlarsın dalga geçmediğimi."

Tom'a tedirgince baktım ve yavaşça bitkiye doğru ilerlemeye başladım. 

Sonunda bitkinin önüne geldiğimde Tom'un sesini duydum. "Yapraklarını çek, ve içindekini gör."

Yutkundum ve elimi bitkinin yapraklarına götürdüm. Hızlıca hepsini araladım ve içinde oldukça küçük olan bir bebekle karşılaştım. Kaşlarımı çatıp anında Tom'a döndüm. "Bu ne Tom? Bu bebekte ne demek oluyor? Sen benimle gerçekten dalga geçiyor olmalısın, bu bebekle alakan ne senin!?"

Tom hiçbir tepki vermeden bana bakmaya devam etti. "Bebeğin yanında bir şey olması gerek Gloria. Ona bak, o zaman anlayacaksın. Sen zeki birisin."

Tom'a sinirli bir bakış atıp bebeğe geri döndüm. Yanında Tom'un yüzüğünü gördüğümde elimi uzatıp yüzüğe dokundum ve gözlerimi sonuna kadar açtım. "Siktir! Diriltme taşı olan yüzük değil mi bu? Senin hortkuluğun olan hani? İyi de ne alak-" Birden duraksamamla donup kalmam bir oldu. Olamazdı değil mi? 

Elimi ateşe değmişçesine hızla çekerken bebeğe bakmaya başladım. Bu o muydu? Olamazdı. İmkansızdı. Çok imkansızdı. Nasıl olsun ki zaten o benim karnımda öldü doğduğunda ölmedi. 

Gözlerim endişeyle Tom'a döndü. "Tom? Ben bir şey anlamadım. Anlamıyorum neden bu bebeğin yanında senin hortkuluğun var? Bu bebekle alakan nedir? Ailesine versene çocuğu ailesi nerede? Hem sen neden bu bebeği diriltme gereği duydun ki? Sen kimseye iyilik yapmazsın." 

Telaşla sorduğum sorularla Tom bana daha çok yaklaştı. Önce bebeğe sonra bana döndü. "Anladın Gloria. Çok iyi anladın. Kabullenmelisin. Onun ailesi biziz."

Başımı durmadan iki yana sallamaya başladım ve bitkinin içinde olan bebekten hızla uzaklaşmaya başladım. "Hayır! Yalan söyleme bana! Başkasının bebeği o! Benim bebeğim karnımda öldü! Doğumda ölmedi ki nasıl burada olsun şuan!? Yine yalan söylüyorsun!"

Dudaklarımı ıslattım ve ellerimi saçlarımın arasından geçirdim. "Bir şey mi yaptım ben yine? Ceza mı veriyorsun yine bana? Dimi Tom ben bir şey yaptım ve sen bana acı çektirmek için rastgele bir bebeği aldın, bana böyle acı çektirmeyi planladın değil mi? Değil mi Tom!? Bir şey söyle! Evet öyle de seni yine acımasızca cezalandırıyorum bu bebek o bebek değil desene!"

Hıçkırdım ve ellerimle boynumu ovuşturdum. "Bebek istemediğim için mi cezalandırdın beni? Tamam istiyorum ben bebek gerçekten bak hadi gidelim buradan. Hatta gitmeden önce sen bebeği nereden aldıysan oraya bırakalım. Olur mu? Tamam bak hadi özür dilerim yeter bu kadar ceza istiyorum ben bebek gerçekten."

Tom yavaşça bana yaklaşırken onu izledim ve bir şey demesini bekledim. Ellerini yanaklarıma koydu ve hafifçe üzerime eğildi. "Gloria. Saçma sapan şeyler uydurmayı kes ve sakin ol! O bizim bebeğimiz! Anladın mı beni! Bu bir ceza değil kendine gel! O senin ve benim bebeğim."

"Hayır! Hayır değil! Benim değil o benim değil Tom lütfen bitir cezamı! Bizim değil o bizim bebeğimiz öldü hatta sen öldürdün onu. Sen istemedin onu neden şimdi diriltesin ki istemediğin birisini? Değil mi Tom?" Sonlara doğru sesim kısılırken burnumu çektim ve yalvarırcasına Tom'a baktım.

Kabul edemezdim. Yaşıyor olamazdı o benim bebeğim olamazdı. Dokunamazdım ki bir kere.

"Gloria-"

Bitkinin içinden gelen sesle Tom ile ben oraya döndük.

Bölüm sonu

Uzun zaman sonra iki gün üst üste bölüm attım şükür. 

Sonraki bölümde görüşmek üzere..