Bölüm 57-Final

2.6K 157 36
                                    

9 Ay Sonra

"Mattheo, çekme annecim saçımı." 

Mattheo'yu yatırmaya çalışıyordum fakat o inatla yatmak istemiyor bana daha çok yapışmaya çalışıyordu.

Bıkkınlıkla doğruldum ve Mattheo'yu kucağıma daha da yerleştirdim. Tam o sırada kapı açıldı ve Tom'un sesini duydum. "Gloria, hadi."

"Tom ne hadisi? Yatmamak için direniyor resmen beni bırakmıyor ki. Diyorum sana aramızda yatsın işte."

Tom gözlerini devirdi. "Saçmalama. Yatak odasına sadece sen ve ben girebiliriz." Evde olmadığın zamanlar Mattheo ile beraber çok güzel uyuyoruz desem ne yapabilirdi ki?

"O zaman hadi deyip durma bana tamam mı Tom? Saçımı çekip duruyor zaten." Mattheo'ya döndüğümde bana gülümseyerek baktığını gördüm. "Saçımı falan çekiyorsun ama seviyorum seni."

Mattheo sanki dediğimi anlamış gibi kafasını boynuma gömdü. Çok hızlı büyüyordu ve artık bana tepki veriyordu. 

Fakat gittikçe Tom'a benzemesi oldukça sinirlerimi bozuyordu.

"Bir asan olduğunu biliyorsun değil mi Gloria?"

Kafamı Tom'a döndürmemle Tom'un asasını kaldırıp Mattheo'ya uyuması için büyü yapması bir oldu. Kaşlarımı çatarak Tom'a baktım. "Tom! Büyü yapma artık çocuğuma!"

Mattheo'yu yatağına koydum ve Tom'a döndüm. "Sahiplenme. Tek başına yapmadın onu."

Üzerimdeki elbiseyi düzelttim ve gözlerimi devirerek Tom'a doğru ilerledim. "En çok ben."

Tom belimden iterek beni odadan çıkardı ve kapıyı kapattı. "Benimle yatmasaydın göremezdin onun suratını."

"Kendi kendime yapardım bende."

Tom beni sertçe kendine çekti. "Kes sesini Gloria."

Bizi Hogwarts'a cisimlendiğinde direkt müdür odasına cisimlenmiştik, Tom'un odasına.

"Tom buraya profesör olarak gelemedin ama müdür olarak geldin, cidden inanılmazsın."

Tom koltuğa oturdu ve kucağına beni çekti. "Her şey onun için. Buraya gelmemin tek sebebi bu."

Mattheo için yaptığını her seferinde dile getiriyordu. Onu benimsemesi o kadar çok hoşuma gidiyordu ki.

Tom'un yanaklarına aniden vurdum ve dudağını öptüm. Tom onu doğru düzgün sevmeme izin vermeden kollarımın üstünden bana sarıldı ve hareketlerimi kısıtladı. "Gloria! Ne yapıyorsun?"

Dudaklarım birbirine bastırdım. "Seni seviyorum Tom kocam değil misin?"

"Böyle devam edersen olmayacağım."

Omuzlarımı silktim. "Bırakmam ki."

Tom ellerini karnıma koydu. "Bir şeyler hissediyorum."

Anlamamış gibi darandım ve tek kaşımı kaldırıp haylazca gülümsedim. "Bana olan sevgini mi yoksa?"

Kafasını iki yana salladı. "Başka bir şey."

Kollarımı boynuna doladım. "Söyle bana ne hissettiğini Tom."

Tom elini karnıma biraz daha bastırdı. "Burada, benden bir parça hissediyorum. Doğru mudur?"

Gülümsedim. "Bilmem? Doğru mudur?"

"Kesinlikle doğru." Tom dudaklarıma yapıştığında kıkırdadım ve zevkle ona karşılık verdim. 

Tom'un sadece bize, ailesine karşı böyle olması beni o kadar çok mutlu ediyordu ki..

Tom değişmişti, fakat bu değişimi sadece ailesi için gerçekleştirmişti. O hala herkesin korktuğu Lord Voldemort'tu.

Son

Bunu yayınladığım an yeni kurgumda yayınlanmış olacak.

Hayal ettiğim gibi bir son olamadı belki ama çok çok fazla uzamıştı. Finalin zamanı gelmişti.

Bu sefer yeni bölümde değil, yeni kurgumda görüşmek üzere..


Lord & Lady || Tom Marvolo RiddleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin