Bölüm 31

2.4K 115 87
                                    

Merdivenlerden çıkıp odanın önüne geldikten sonra kapıyı anında açtım ve içeriye girip kapattım.

Tom hala koltukta oturmaya devam ediyordu. Gözleri beni buldu ve konuşmaya başladı. "Erken geldin?"

Ona doğru ilerledim ve yanına oturdum. "Evet, Druella erken gitmek zorunda kaldı."

Kafasını salladı. "Neden burada beklememi istedin? Üstelik o bebeğin yanında bana emir vermenden hoşlanmadım. Bir daha olmasın."

Tom'a tuhaf tuhaf bakmaya başladım. "Tom ciddi olamazsın?" Gayet ciddi bir şekilde baktığında kafamı iki yana salladım ve konuşmama devam ettim. "Tom o daha bebek. Ne anlasın bizim konuşmamızdan?"

"Huysuz lord dediğin anda bakıyor? Sence de anlamıyor gibi mi?"

Tom'un savunma yöntemiyle ona nasıl bu durumu anlatabileceğimi bulmaya çalıştım. "Bak Tom. Uyandığında biz bir tartışma içerisindeydik fakat o bize güldü neden? Çünkü anlamıyor o daha bebek. Bebekler konusunda bu kadar bilgisiz olamazsın."

Omuzlarını silkti ve koltuğa daha da yerleşti. "İnan bana umurumda değil. Umurumda olan tek şey güç ve ona da sahibim."

Kafamı salladım. "Evet, sadece ona sahipsin zaten."

Kaşlarını çattı ve bana baktı. "Sana da sahibim. Sen bana aitsin."

"Ve sende bana."

Kafasını iki yana salladı. "Yanılıyorsun Gloria. Ben kimseye ait olmam."

Güldüm ve bacak bacak üzerine atıp bende onun gibi koltuğa daha da yerleştim. "Asıl sen yanılıyorsun Riddle. Sen bana aitsin, kendini kandırma."

"Seninle bu konu hakkında tartışmayacağım Gloria. Gerçekleri sende biliyorsun."

Kafamı salladım. "Aynen öyle Tom buradaki tek gerçek bizim birbirimize ait olmamız." Sonra elimi boşversene der gibi salladım ve konuşmama devam ettim. "Şimdi bana neden Bellatrix'i görünce şekilden şekle girdiğini söyler misin yüce lord?"

Yerinde kıpırdandı ve zaten çatılmış olan kaşları daha da çatıldı. Onu sinirlendirmiştim fakat şuan umurumda olan tek şey vereceği cevaptı. "Ben şekilden şekle girmedim Gloria."

Alayla güldüm ve koltukta ona biraz daha yaklaştım. "Öyle mi Tom? Peki neden her Bellatrix'le oynadığımda bize tuhaf tuhaf bakıyordun? Ya da odaya girdiğimde Bellatrix'in başına dikilip tuhaf tuhaf bakman?" Sonra sahte bir mimikle üzülmüş gibi yaptım. "Yoksa aklına öldürdüğün bebeğin mi geldi? Ne yazık. Daha onu görememiştin bile."

"Yoksa aklına ölen bebeğin mi geldi Gloria? Ne yazık. Onunla kavuşamamıştın bile."

Bir zamanlar Tom'un bana söylediği cümleyi şuan ben ona karşı kullanıyordum. O da bunu elbette ki hatırlamıştı. "İleri gidiyorsun Gloria. Sınırını bil ve ona göre konuş."

"Sen zamanında sınırını biliyor muydun Tom!? Hayır elbette ki bilmiyordun çünkü sen lordsun ve karına istediğin gibi davranırsın sınır bilmezsin çünkü sınırları sen kendin belirlersin. Peki ya benim sınırlarım Tom? Onlara ne oldu?" Parmağımı ona doğru uzattım ve konuşmaya devam ettim. "Sen korkağın tekisin Tom. Sen sana olan aşkımı kullanacak kadar aciz birisin."

"Ben seni kullanmadım Gloria."

Sakince konuşması beni daha da geriyordu. "Öyle mi? Daha düne kadar neden benimle evlendin diye sorduğumda işime yarıyorsun diyen kimdi? Geçmişte yaptıklarını söylemeye gerek bile yok neler yaptığını sen ve ben çok iyi bir şekilde biliyoruz Tom."

Tom hiçbir şey demiyor sadece bana bakmaya devam ediyordu. "Konuşsana Tom! Evet bunları ben yaptım desene! Neden şimdi susuyorsun!? Neden bana bakıyorsun boş boş!? Konuşsana cevap ver bana neden evlendin benimle? Madem işine yarıyordum neden beni ölüm yiyen yapmadın?"

Tom hala ifadesizce bakıyordu. En sonunda dudaklarını araladı ve konuşmaya başladı. "Sana değer verdiğimi söylemiştim Gloria."

Derin bir nefes aldım ve yutkunup konuştum. "Nasıl değer vermek bu? Madem değer veriyorsun neden ben bunu hissedemiyorum Tom?"

"Çünkü aklın sürekli ölen bebeğimizde ve benim sana iyiliğin için yaptığım ama senin kötü algıladığın yaptıklarımda. Aklına sürekli bunlar geliyor ve sana değer verdiğimi anlayamıyorsun bile."

Gözlerimi şaşkınlıkla açtım. "Bu nasıl bir savunma şekli Tom? Evlendiğimiz günden beri iyi geçirdiğimiz sayılı şeyler varken kötü geçirdiklerimizi sayamıyorum bile. Ben seninle sevgiliyken böyle değildin. Benim sevgilim işi olsa bile beni yanına çağırır gözünün önünden ayırmazdı. Zorlandığı halde ilgi vermeye çalışır değer verdiğini hissettirmeye çalışırdı. Derslere girmediğim zaman bana hiç bıkmadan usanmadan ders anlatır eğer yorulduysam biraz ara verirdi ve o arayı da bana sarılarak geçirirdi ve daha niceleri."

Gözlerim dolmak üzereyken derin bir nefes aldım ve yutkundum, şuan ağlayamazdım Tom'un bazı şeyleri anlaması gerekiyordu. "Ama evlendiğim adam.." Duraksadım ve devam ettim. "Çok farklıydı. Daha evlendiğimiz ilk gün Tom. Daha ilk günden gittin ve üç gün boyunca gelmedin yanıma, aynı evin içindeydik fakat ben seni üç gün boyunca göremedim. Çok mutluydum evlendiğimiz için. Neden mutlu olmayayım ki? Sevdiğim, aşık olduğum adamla evlenmişim, her şey mükemmel gidiyor." 

Başımı iki yana salladım. "Benim için büyük hayal kırıklığısın Tom. Keşke seninle evlenmeseydim. Keşke hep Hogwarts'ta tanıdığım sevgilim olsaydın. Beni sürekli keşkelere maruz bıraktığın için senden nefret ediyorum."

Gözlerim iyice dolduğunda önüme döndüm ve başımı öne eğip yutkundum. Çok zoruma gidiyordu, acayip zoruma gidiyordu. Kullanılmış hissediyordum, kenara atılmış çöp parçası gibi hissediyordum, berbat hissediyordum. Her şey üzerime geliyordu ve ben bunalıyordum. Bazen yutkunamayacak dereceye geliyordum ve bunu hayat arkadaşıma, Tom'a anlatamıyordum. 

Bir derdim olduğunda içime atmak zorunda kalıyordum çünkü eğer Tom fark ederse bana kızardı ve benim kadar güçsüz biriyle evlendiği için neredeyse pişman olacağını söylerdi, söylemişti de. Bebeğimi kaybettiğim zaman dayanamayıp ağladığımda söylemişti. Nefes alamıyordum ve bu ona zevk veriyor gibi hissediyordum. Tutarsız davranışları kafamı karıştırıyordu ve ben artık davranışlarına anlam vermek istemiyordum.

Yanından kalktığımda kolumu tuttu fakat ben anında kolumu çektim. "Dokunma bana Tom. Umarım boşanmamız gerektiğini en yakın zamanda anlarsın." Dedim ve yatağa doğru ilerledim. Başım çatlıyordu ve biraz dinlenmek istiyordum.

Yatağa oturduğum an Tom'un sesini duydum. "Boşanmayacağız Gloria." 

Hiçbir şey söylemeden yatağa yattım üzerimi örtüp c'nin pozisyonunu alarak gözlerimi kapattım.

Bölüm sonu

Sonraki bölümde görüşmek üzere..


Lord & Lady || Tom Marvolo RiddleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin