Lord & Lady || Tom Marvolo Riddle

Bölüm 22

Tom beni asla takmayıp kapıya doğru ilerledi ve kapıyı çarparak odadan çıktı.

Gözlerimi devirdim. Anında yataktan kalktım ve dolabın karşısına geçtim. Siyah dar mini bir elbise alıp üzerine ise boğazlı siyah bir kazak aldım. 

Giyinme işini hallettikten sonra son olarak kazağımı eteğin içine sokup dizlerimin biraz üzerine gelen ince yüksek topuklu botlarımı giymiştim. Makyaj masasına geçip doğal bir makyaj yaptıktan sonra küpemi takmıştım. Artık hazırdım.

Tom'un işi çok erken bitecekti büyük ihtimal o yüzden hızlı olmalıydım. Ya da olmamalıydım, istediğimi yapardım burası benimde malikanemdi sonuç olarak.

Kapıdan çıktıktan sonra aşağı merdivenlerden inmeye başladım ve yukarı doğru çıkan adını unuttuğum(umurumda da değil açıkçası) ev cinine rastladım. Ona Abraxas'ın nerede olduğunu sormuş ve ona verilen odada olduğu yanıtını almıştım. Hiçbir demeyip ev cininin yanından ayrıldım ve Abraxas'ın odasına doğru hızlıca gitmeye başladım.

Giderken yolda karşılaştığım ölüm yiyenler beni görünce saygıyla başlarını eğiyorlardı. Bu benim her seferinde gururumu okşuyordu. 

Sonunda odanın kapısını geldiğimde kapıyı çaldım ve içeriden gir sesi duyunca anında odaya girdim ve kapıyı kapattım.

Beni gören Abraxas anında ayağa kalmış ve yanıma doğru adımlamıştı. "Gloria? Senin ne işin var burada?"

Odada bulunan tek kişilik koltuklardan birine oturduktan sonra Abraxas'a döndüm. "Kardeşim bana geçmiş olsun demeye gelmeyince bari ben ona geçmiş olsun diyeyim dedim. Geçmiş olsun Abraxas, kaynar su canını yakmış olmalı."

O da yanımda ki tek kişilik koltuğa oturdu ve bana anlamsız bir şekilde bakmaya başladı. Hala neden burada olduğumu anlamamıştı. "Ben iyiyim Gloria, teşekkür ederim. Asıl sen nasılsın? Senin yediğin lanet oldukça acı verici bir lanet, nasıl hemen ayaklanabildin?"

Alayla güldüm ve koltukta iyice yayılıp ona cevap verdim. "Sen nasıl hemen ayaklanabildiysen bende öyle ayaklandım Abraxas." Biraz bekledikten sonra tekrar konuşmaya başladım. "Ee Abraxas?"

"Ne oluyor Gloria?"

Abraxas dayanamamış olacak ki bana bu soruyu sormuştu. Ufak bir kahkaha attıktan sonra ona döndüm ve konuşmaya başladım. "Diyorum ki artık her şey açığa çıktı. Benimle görüşmemeni Tom söylediğine göre, artık seninle her şeyi açık açık konuşabilir miyiz? Tabi Tom seninle tekrar benimle görüşmemen için bir konuşma yapmadıysa."

Abraxas son dediğime sırıtmış ve cevap vermişti. "Seninle ilgili tek dediği şey artık seninle konuşabilir olmam Gloria, Lord buna izin veriyor artık."

Omuzlarımı silktim "Senin Lordun ister izin versin ister vermesin Abraxas. Hatta onun yüzünden görüşemediğim tüm arkadaşlarımla görüşmeye karar verdim." Ardından imayla ekledim. "Eh, senin nişanın nasıl gidiyor? Ne zaman evlenmeyi düşünüyorsun Crouch kızıyla?"

Yüzünde tatlı bir sırıtış vardı. Uh, benim sarışın kardeşim aptal bir aşık olmaya başlamıştı demek. "En yakın zamanda yapmaya çalışacağım, nişanlılık işi çok fazla uzadı ve annemle babam bu konuda üzerime gelmeye başladı ve onun ailesi de. Bakanlık işi bittikten sonra halledeceğim."

Abraxas bakanlık konusunu açtığında aklıma toplantıda ona dediğim şeyler gelmişti ve yüzüm düştü. "Abraxas ben toplantıda yanına koruma falan almayacaksın dedim ama, yapabilecek misin?"

"Tabii ki yapabileceğim Gloria. Zaten kimliklerimiz sonuna kadar gizli kalacak, o korumalar her ihtimale karşı. Benim bir korumam olmasa bile kendimi koruyabilecek güce sahibim, bu yüzden lordun en önemli ölüm yiyenlerindenim unuttun mu?"

Kafamı olumlu anlamda salladım. "Haklısın.." Sonra hzıla konuşmaya devam ettim. "Bir ay boyunca seninle görüşemeyeceğiz Abraxas. Oysa ben seninle daha çok vakit geçirmek istiyordum."

Güldü ve kafasını salladı. "İlla ki bu bir ay içinde konuşacak vaktimiz olur. Uzun olmasa bile detaya girmeden konuşabiliriz bence. Sende bu sırada eski arkadaşlarınla görüş. Seni merak ediyorlardı fakat lord.."

Gözlerimi devirdim. "Ah evet. Fakat artık umurumda değil Abraxas. Delirmek üzereyim artık birileri ile konuşup eğlenmem falan gerekiyor geberiyorum insansızlıktan."

Abraxas'ın o keyifli hali gitmiş şimdi bana endişe ile bakıyordu. "Gloria lordun sinirleneceği şeyler yapmasan mı? Daha dün gec-"

"Umurumda değil Abraxas inan bana. Bana ve benim kararlarıma saygı duymak zorunda."

Kafasını iki yana salladı ve konuşmaya başladı. "Umarım bunun sonu dün gece gibi olmaz Gloria. Sen her ihtimale karşı dikkatli ol."

Abraxas'ı seviyordum. Sadece birbirimize karşı böyle olduğumuz zamanları özlemiştim ve bu beni şuan çok mutlu ediyordu. 

Kafamı yavaşça salladım ve ayağa kalktım ben kalkınca Abraxas'ta kalkmıştı. "Artık gitmem gerek Abraxas. Tom odada bekliyor olmalı daha onun söylenmelerini çekeceğim."

Abraxas Tom'un söylemiyle bana muggle görmüş gibi bakmaya başlamıştı. "Sana inanamıyorum Gloria gizli gizli mi geldin?"

Ona doğru ilerledim ve boynuna atlayıp sarıldım. "Gizli gizli demeyelim biz ona. Tom odadan çıktı bende hemen arkasından çıktım bu kadar."

Abraxas gülerek elini belime yerleştirdi ve sarılmama karşılık verdi. "Sen gerçekten kaşınıyorsun Gloria."

Ben geri çekildim ve saçlarımı savurup kapıya doğru gittim. "Aynen Abraxas ondan." Dedim ve kapıdan çıktım.

Merdivenlere ilerledim ve yukarı doğru çıkmaya başladım. Uzun zaman sonra Abraxas ile konuşmak çok iyi gelmişti. Onunla tekrardan eskisi gibi olmak çok güzeldi. O benim Malfoy ailesinde ki tek varlığım olabilirdi. Canımdı, kardeşimdi. Tom'un beni insanlardan uzaklaştırma olayına acilen son vermem gerekiyordu bunu da onunla bugün konuşacaktım.

Sonunda odaya geldiğimde kapıyı açtım ve koltukta oturmuş kitap okuyan Tom'la karşılaştım.

Bölüm sonu

Sonraki bölümde görüşmek üzere..