အပိုင္း (၈)
က်ြန္ေတာ္ Lu fengနဲ႔စကားမေျပာ
ေတာ့ဘူး
Lu fengကေတာ္ေတာ္ဆိုးတာ သူဒီအသက္အရြယ္ေရာက္ေနတာေတာင္"ေတာင္းပန္ပါတယ္"ဆိုတာကို စာလံုးေပါင္းတတ္မယ္မထင္ဘူး
ကဲဒီေတာ့ သူ႕ဘက္ကပထမဆံုး အေလ်ွာ့ေပးဖို႕ဆိုတာကေဝးလာေဝး ေပါ့ဗ်ာ က်ြန္ေတာ္တို႕မလႊဲသာမေရွာင္သာလို႕ေတြ႕ျဖစ္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္လည္း Lu fengမ်က္ႏွာကက်ြန္ေတာ့္ထက္
ေတာင္ပိုမာေသးတယ္
ရက္ေပါင္းအနည္းငယ္ၾကာတဲ့အထိ
က်ြန္ေတာ္ Lu fengအေၾကာင္းေတြပဲ
အိပ္မက္မက္ေနခဲ့တယ္ အဲ့ဒီမာနၾကီး
အစုတ္ပလုတ္ေကာင္က ရုတ္တရက္ၾကီးကို ကေျပာင္းကျပန္ေတြဆက္ဆံေနတာ
နဂိုဆကိဆံပံုနဲ႔မ်ားတစ္ျခားစီ
သူကက်ြန္ေတာ့္လက္တစ္ဖက္ကို ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ကိုင္ထားရင္း
"Xiao Chen ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ေနာက္ထပ္ငါ့ကိုလ်စ္လ်ဴမရႈနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ေက်းဇူးျပဳျပီး"
က်ြန္ေတာ္သူ႕ရဲ႕ရွပ္အက်ၤီထဲမ်က္ႏွာအပ္လိုက္တယ္တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ငိုျပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ က်ြန္ေတာ္
80 cmရွည္တဲ့တစ္ေယာက္အိပ္အေပၚအိပ္ရာေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာကိုသိလိူက္ရတယ္ အားးးး
က်ြန္ေတာ္အိပ္မက္မက္ေနခ့ဲတာ
က်ြန္ေတာ့္ေခါင္းကိုကုတင္အျပင္ဘက္ကိုထုတ္လိုက္ျပီး ေအာက္ထပ္မယ္အိပ္ေနတဲ့ Lu feng
ကိုၾကည့္လိုက္တယ္ သူကေတာ့ တစ္ခူးခူးနဲ႕ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္လို႕ေနဆဲ
Cheng Yi chen မင္းအိပ္မက္မက္ေနတာပါကြာ
တူညီလြန္းလွတဲ့အိပ္မက္ေတြဟာ ထပ္ခါထပ္ခါပဲမက္ေနခဲ့သလို အဲ့ဒီအိပ္မက္မက္လို႕လန္႕ႏိုးတဲ့အခ်ိန္တိုင္း Lu Fengရဲ႕ ေအးေဆးတည္ျငိမ္တဲ့
မ်က္ႏွာကိုျမင္မိတိုင္းက်ြန္ေတာ္ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အရူးလို႕ပဲျပန္ေခၚေနမိတယ္
"Xiao Chen ငါ့ကိုစိတ္မဆိုးပါန႔ဲေတာ့ အားလံုးကငါ့အမွားပါ"
က်ြန္ေတာ္ အခုတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့
အေတြ႕အၾကံဳေတာ္ေတာ္ရွိေနျပီ
"ငါ့ကိုလာျပီးေတာ့ ေတာင္းပန္မေနနဲ႔
ငါအိပ္မက္မက္ေနမွန္းငါသိတယ္"
ေမ်ွာ္လင့္ထားသလိုပဲ က်ြန္ေတာ္လန္႕ႏိုးလာျပန္တယ္ က်ြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတာကက်ြန္ေတာ္နဲ႔နီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနတဲ့ က်ြန္ေတာ္သေဘာက်ရလြန္းတဲ့ အျပံဳးတစ္ခုနဲ႔ Lu fengမ်က္ႏွာ
"မင္းႏိုးလာျပီလား Xiao Chen?
ထေတာ့ေလ "
က်ြန္ေတာ္ထပ္ျပီးေတာ့ငိုေနမိျပန္ျပီ
"Lu feng မင္းငါ့ကိုစကားလာေျပာ
တယ္လို႕ငါအခုေလးတင္အိပ္မက္မက္တာ မင္းငါ့ကိုေနာက္ထပ္လ်စ္လ်ဴရႈမွာကိုငါတစ္ကယ္ေၾကာက္ေနမိတာ"
Lu fengကျပံဳးေနျပန္တယ္
က်ြန္ေတာ့္ေမးေစ့ကိုသူ႕လက္နဲ႔ဆြဲယူ
လို႕ သူ႕မ်က္ႏွာနဲ႔နီးကပ္ေစတယ္
"မင္းအခုအိပ္မက္မက္ေနတာမဟုတ္လို႕မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္"
"ကလင္ ကလင္ ကလင္"
က်ြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြပြင့္လာရျပန္တယ္ က်ြန္ေတာ့္ႏွလံုးကက်ယ္ေလာင္စြာခုန္ေနလိုက္တာ ဒီအတိုင္းေနေနရင္ေတာင္ၾကားေနရတဲ့အထိပဲ
