ADEN MASAL

" Geçmiş"

İyi okumalar:)

Her zamanki gibiydi bugünde kuşlar cıvıldiyor çiçekler rengarenk görüntüsü ile görsel şölen yaratıyordu. İnsanlar her sabah olduğunu gibi bu sabah da işinin başındalardi.

Yıldırım ailesi de öyleydi. Kenan bey sabah erkenden kalmış canından çok sevdiği eşi ve çocuklarınin başına minik bir öpücük bıraktı. Şanslı hissediyordu kendini çok şanslı hemde hem karısı hemde çocukları yanındaydı. Çocukları çok seviyordu onun içindir ya bir sürü çocuğu vardı. Rabbi ona 5 erkek 1 kız evlat vermişti daha ne isterdi ki, gitmeden kızının odasına girdi uyuyordu prensesi öyle güzel bir kızı vardı ki bu küçücük hâliyle oldukça kıskanıyordu.

Simsiyah saçları ve denizleri andırmayam masmavi gözleri ile dünyanın en güzel varlığı gibiydi onun için. Kız çocuklarını ayrı vur hayranlığı vardı yanlış anlaşılmasın erkek çocuklarını da severdi fakat kız çocukları onun için farklıydı. Öyle ya kızina daha çok düşkündu. Uyandırmadan gitti yanına simsiyah saçları okşadı usulca tombul yanaklarına hafif bir öpücük kondurdu.

Saatlerce oturur kızını izleyebilirdi fakat işe geç kalıyordu saçlarıni da öpüp ayağa kalktı. Kapıya doğru yürüdü kapıyi açıp kızına baktı. Öne doğru bükülmüş dudakları ile kırmızı yanakları ile ısırmamak için zor tutuyordu kendini. Aksam dedi aksam ısıracağim güldü bu düşüncesine tam kapıdan çıkarken bir ağrı girdi kalbine ne olduğunu anlamadı ama eli kalbine gitti bir kaç saniye bekledi anlamadi ne olduğunu ağrı geçince elini çekti kalbinden son kez kızına bakıp çıktı odadan ama bilmiyordu ki gerçekten son görüşü olacağını.

........

Yaman okuldan gelip kendini direk koltuklardan birine attı. Bugün okulda çok yorulmuştu öğretmeni resmen yazdırmaktan öldürmüştü. En büyük abiydi Yaman evin büyüğüydu, şüphesiz Adene en düşkün olanlardan biriydi sabah okula gitmeden küçük kardeşlerini öpüp öyle gidiyordu tabi okuldan gelene kadar içi içini yiyordu o ayrı konuydu.

Aden içinde Yaman abisi ayrıydı. Nazi tüm abilerine geçse de Yaman abisinin büyük olması ve her istediğini getirmesi onun için ilk sıradaydi. Yaman başını geriye atıp gözlerini kapattı ama merdivenlerden gelen ses ile oraya döndü. Minik kardeşi ağlayarak geliyordu bu görüntüye kaşlarını çattı niye ağlıyordu ki heme ayağa kalkıp minik kardeşini kucağına aldı.

Seher hanım kızının ağlama sesi ile hızla mutfaktan çıktı fakat gördüğü görüntü ile yüzünde bir tebessüm oluştu. Oğlu kardeşini kucağına almış saçını okşuyordu Aden de başını abisinin göğsüne koymuştu. Geri mutfağa döndü onlara karışmayı düşünmüyordu.

"Aden miniğim, prensesim ne oldu niye ağlıyorsun?"

"Men cabus göydüm abiş şen meni biyakıp gitmiştin tok koyktum" Yaman konuşurken dili dönmeyen kardeşine genişçe gülüp saçını okşadı.

"Bak kabusmuş prensesim geçti ben burdayım seni bırakmadım"

" Ama koyktum"

" Korkma ben asla seni bırakmam kimse alamaz seni benden"

"Geycekten mi"

" Gerçekten"

"Şöj vey"

" Söz" Aden abisinin verdiği söz ile rahatlıkla başını abisinin göğsüne koydu. Abisi söz veriyorsa tutardı ondan hep böyle görmüştü. Yaman göğsünde mayışan kardeşine içi gidermiş gibi baktı bu nasıl bir tatlılıkti .

"Uykun mu geldi prensesim"

"Hı hı"

"Beraber yatalım mi ?"

"Olar" Yaman kardeşini hiç sarsmadan kucağında kendi odasına götürdü. İkili yatağa girdi. Yaman kardeşini göğsüne çekti ve saçını okşamaya başladı. Kardeşi böyle yapınca hemen uykuya dalıyordu, kardeşi uyurken o da iyiden iyiye mayışmışti ve gözleri kapanıyordu en sonunda uykuya dayanamayıp gözlerini kapattı.

O gece beraber geçirdikleri, uyuduklari konuştukları son gece olduğunu bilmeden derin bir uykuya daldılar. Yaman bu geceden sonra hiç bir zaman böyle bir uykuya dalmadi...

Bu benim ilk hikayem inşallah beğenilir ve devam edebilirim
Yanlış yapmamaya çalışacam...
Haydin bismillah