ADEN MASAL

"Yalnız değilsin "

İyi okumalar

(Kerem'den)

Aden'in uyuduğuna emin olduktan sonra yavaşça odadan çıkıp salona ilerledim ve aklımdaki sorularla baş başa kaldım bu halde uyuyacağımi sanmıyordum zaten, balkonda oturup bir bir dal sigara yaktım bir süre öyle oturup düşündüm kimdi onlar, aralarındaki benzerlik gözle görülür derecede fazlaydı aklımdaki şeyse eğer Aden çok etklinecekti zaten zor toparladık yine dağılırsa bu sefer kimseye acımazdim "offff ne yapacam ben "
" yapılacak şey belli aslında" birden irkilip arkamı döndüm babam arkamda durmuş bana bakıyordu, yavaşça bir sandalye çekip yanıma oturdu " baba sende gördün değil mi benzerliği sence tesadüf mü bu hem Adene olan bakışlarını görmedin mi ne dönüyor ne oluyor Allah aşkına"
" bilmiyorum oğlum, bilmiyorum ama bildiğim tek şey onların kızlarının küçükken öldüğü , bunların hepsi tesadüf olamaz "
" Baba  hiç kimse Adene bu geceyi tekrar hatırlatmasın ben de asla açmayacam konusunu , tanıyorum ben onu hemde çok iyi tanıyorum, uyumadan önce aklında sadece onlar vardı onları düşünüyordü aralarındaki benzerlik çok net görülüyordu ,ben elimden geldiğince unutmasına yardımcı olucam "
" tamam oğlum merak etme sen açılmaz bir daha bu gece bende ne olduğunu çok daha detaylı araştıracam"
"Tamam baba güveniyorum sana iyi geceler " " iyi geceler " babamı arkamda bırakıp içeriye geçip Aden'in odasına girdim koltuğa oturup Adene baktım çok masum uyuyordu ama huzursuz olduğu belliydi, yavaşça kalkıp üzerine örttüm saçlarına küçük bir öpücük bırakıp fısıldadım. "  Sana söz veriyorum ki bir daha üzülmene asla izin vermeyeceğim her bir gözyaşının bedelini herkese tek tek ödeticem ,ne olursa olsun yanında olucam asla yalnız bırakmayacağım ,sen yeterki hep gül....

Bölüm biraz kısa oldu farkındayım sadece keremin ağzından yazdım  biraz farklılık olsun istedim.

Oy verip yorum yapmayı unutmayalım:)