ADEN MASAL

"Ailem mi"

İyi okumalar:)

(Aden Masal'dan)

Çok gülersen çok ağlarsın diye söz vardır işte ben bu söze çok inanırım ki ,yani inanmak zorunda kaldım diyelim çünkü hayatım hep böyle geçti mutlu olduğum zamanlar elbet arkasından gelenler mutluluğumu hep gölgede bırakır ben asla bir hafta  boyunca mutlu olduğumu hatırlamıyorum illaki mutsuz olucaktım , artık uğursuz olduğumu bile düşünmeye başladım. Yemek günün üstünden 3 gün geçmiş bu 3 gün boyunca yemek gününden asla bahsedilmemişti, aslında buna çok şaşırmıştım çünkü eğer azıcık Yasemin teyzeyi tanıyorsam gece hakkında bin kez konuşurdu, düşüncelerini asla içinde tutmayan biri olduğu halde tek kelime etmemiş hatta o gün olmamış gibi davranmaya başlamıştı. Bir yandan da kerem asla beni yalnız bırakmamış her yeri gezdirmişti ,bu 3 gün boyunca o kadar çok gülüp eğlenmiştim ki uzun zaman sonra bu kadar eğlendiğim günü hatırlamıyordum . Bugün ise içimde bir his ile uyandım, bilmiyorum sanki bir şey olacakmış gibi hissediyordum böyle olur ya boğazınizda bir yumru oluşur yutkunamazsınız ya işte öyle bir his vardı içimde biliyordum bir şey olacak bu kadar mutlu olduktan sonra bir bedeli olacaktı elbet her zamanki gibi!
Fazla üstünde durmak istemeyip odadan çıkıp salona geçtim Yasemin teyze televizyon izliyordu gidip yanına oturdum ve bende izlemeye başladım ama içimdeki his artık nefes almama izin vermiyordu, sabah Melih amca kahvaltıda yoktu acil bir işi çıktığı için erkenden çıkmıştı tabi Kerem de peşinden gitmişti. Artık dayanamadığımı farkettiğim için ayağa kalkıp su içmek için mutfağa geçtim,su içip bir sandalye çekip oturdum elimi kalbimin üstüne koyup sakinleşmeyi bekledim bu sırada zil sesi geldi sanırım Kerem gelmişti derin nefesler almaya çalıştım ve gülümseyerek salona geçtim  ve alayla konuştum
" Ooo Kerem bey hoşgeldiniz nerde kaldınız gözümüz yollarda kaldi erkenden kaçıp gitmişsiniz  zaten" keremin yüzünde anlamadığım bir ifade vardı ve çok ciddiydi içimdeki o his tekrar ortaya çıkmıştı" Kerem ne oluyor kötü bir şey mi oldu " derin bir nefes aldı tam konuşacağı sırada telefonu çaldı alıp açtı" efendim baba"
..........
" tamam,tamam baba geliyoruz" telefonu kapatıp bana bakmaya başladı.
" Ne oldu oğlum niye öyle bakıyorsun kıza öyle kötü bir şey yok değil mi ?"
"Yok anne kötü bir şey yok sadece babam bizi yanına çağırıyor "
"Bizi mi?"
"Evet "
"Neden ? "
"Bilmiyorum güzelim konuşacağı şeyler varmış hadi hazırlan çıkalım " ayağa kalkıp odama geçtim kapıyı kapattığim gibi yere çöktüm elimi kalbimin üstüne koydum ne oluyordu bana neden bu kadar huzursuzum böyle,derin bir nefes alıp doğruldum hazırdım aslında değiştirmeme gerek yoktu sadece telefonumu alıp çıktım, vakit kaybetmeden arabaya binip şirkete doğru yola çıktık . Şimdiye kadar tanıdığım neşeli asla bir şeyleri ciddiye almayan kerem bugün çok farklıydı kendini zor tutuyor gibiydi öyle ki direksiyonu tutan eli sıkmaktan bembeyaz olmuştu. "Kerem biraz sakin olur musun ne oluyor? Baksana az kaldı direksiyonu kıracaksın"
Dediğimle yavaş yavaş elini gevşetmişti,ama bana bakmıyordu sadece arada kaçamak bakışlar atıyordu  ne oluyordu Allah aşkına " Kerem arabayı durdur"
" Ne!"
"Duydun , durdur arabayı"
"Aden-"
"Kerem durdur dedim!" dediğimi yapıp arabayı durdurup yüzüme baktı neden böyle dediğimi anlamaya çalışıyor gibiydi fazla bakmayıp gözlerini kaçırdı.
"Kerem yüzüme bak " yavaş yavaş yüzüme bakmaya başladı şu anda yüz ifadesi öyle farklıydı ki sanki biraz daha bana bakarsa ağlayacak gibiydi.
"Kerem senin neyin var neden böyle bakıyorsun,bir şey mi oldu bak bir şey olduysa bana söyleyebilirsin ben he-" lafımı kesen şey Keremin bana sarılması oldu bende elimi beline sarıp sarıldım yavaşça ayrılıp ellerimi tuttu, " Bak Aden ben  her zaman senin yanındayım biliyorsun değil mi? Senin asla üzülmene izin vermem"
"Evet Kerem biliyorum hiç şüphem yok" daha fazla konuşmayıp arabayı çalıştırdı kısa süre sonra şirkete varmıştık inip asansöre bindik ama hala Kereme ne olduğunu pek anlamamıştım, Melih amcanın odasının önüne geldiğimiz zaman çalıp içeriye girdik Melih amcada bizi görünce hafif tebessüm edip ayağa kalktı ve gelip bana sarıldı bu durumu geripsesem de sesimi çıkarmayıp bende sarıldım bugün baba oğul çok farklılar sanki, ayrılıp koltuklardan birine oturdum kerem de hemen yanıma oturdu" bir şey mi oldu amca neden çağırdın bizi?"
"Aden , kızım aslında sana bir şey söylemek istiyorum" o an kötü bir şey olduğunu anladım " tabi amca söyle"
" Kızım bak nasıl söylesem bilmiyorum sen her ne kadar aileni bulmak istemesen de biz aileni bulduk,yani onlar bizi buldu " o an ne diyeceğimi hiç bilmiyordum sadece Melih amcaya baktım duyduklarımi sindirmeye çalışıyordum sonra devam etti" bak kızım olay hiç düşündüğün gibi değilmiş onlar seni isteyerek bırakmamış bana anlattılar, tanıyorsun beni asla seni üzecek şeyler yapmam, karar sana kalmış ama bana kalırsa bir kere konuş onlarla " Kerem destek olmak için ellerimi tuttu ne tepki vereceğimi bilmiyordum sanki o an tüm kelimeleri unutmuş gibiydim en sonunda kendimi toparladım "amca peki kim ,kim benim ailem "
"Yıldırımlar....

Oy verip yorum yapmayı unutmayalım:)

Sizleri seviyorum<3