GAY VAR?! (FreddyxBonnie)

#33 Burası neresi?

*Bonnie'nin gözünden*

Bonnie: Bırak beni ruh hastasıı!!

T. Freddy: .. Kalbimi kırıyorsun..

Bonnie: Sana da kalbine de başlarım şimdi. Elimde olsa kemiklerini bile kırarım! Bırak gideyimm!!

T. Freddy: Sakın kaçmaya çalışma. Canın yansın istemiyorum.

Dün gece nasıl oldu da buraya geldim hiç bilmiyorum. Gözlerimi açtığımda kendimi burda bağlı buldum. T. Freddy.. Kafayı sıyırmış ಠ_ರೃ

T. Freddy: Bonnie. İnan ki seni o pislikten bin kat daha fazla seviyorum.

Bonnie: Yoo inanmıyorum. Bana bak psikopat ucube, sen kafayı yemişsin ve acilen doktora görünmen lazım. Madem seviyon niye beni kesip öldürücek gibi bağladın manyak herif?!?!

T. Freddy: Beni sinirlendiriyorsun.

Bonnie: Ha öyle mi. Çokta skimde.

Yüzüme tokat yedim. Kafamı kaldırıp T. Freddy'e baktım ve o kadar duygusuz bakıyordu ki.. Ürkmüştüm.. Ben tam azımı açıp konuşucakken bana "ya seve seve ya da sike sike" dedi😨?? Haydaa. Odadan çıkmak için kapıya yöneldi.

Bonnie: BANA BAK SENİ ANGUT YAVRUSU OTİSTİK UCUBE!! SEN BÖYLE YAPTIKÇA SENDEN DAHA ÇOK İĞRENİYORUM!!!!

Kapıyı kapattı ve kilitledi. *Sessizlik*

Bonnie: HEYY!! DUYDUN MU PİÇÇ!!!

Burdan bir şekilde çıkmalıyım :/ Etrafıma tekrar baktım. Burası bir evin bodrumuna benziyordu. Biraz sağımda bir kapı vardı, T. Freddy ordan çıkmıştı. İlerde merdivenler ve sol tarafında bir kapı daha vardı. Sağ tarafta ise ölüm sessizliği içinde sanki hiç sonu olmayan bir karanlık.. Kafamı duvara yasladım ve düşünmeye çalıştım. Tek aklıma gelen Freddy olmuştu.. Çok korkmuş olmalıdır :/ Burdan çıkıp onu görmek istiyorum..

Ayağa kalmaya çalıştım ama ayaklarım bağlı olduğu için zorlandım. Sanırım tek yapabileceğim sürükmek🗿?? İlk başta ellerimle ayaklarımı açmaya çalıştım. Ellerimde bağlı olduğu için baya zor oldu ama başardımm. Ayağa kalkmaya çalıştım ve etrafıma biraz daha bakındım. Ellerimi duvara sürttüm çözülmesini beklememiştim zaten ama en azından ip birazda olsa zedelendi. Merdivenlerin solundaki kapıya doğru gittim. Kapıyı açmaya çalıştım ve açtım. Kapıyı itleyip içeri baktım. içerisi çok karanlıktı. Lamba felan yoktu ama gözlerim bir süre sonra alıştı. Odaya biraz daha baktım. Aradan vuran ışık bir şeye yansıyodu ve gözüme takıldı. Ne kadar zor olsa da o neyse onu almaya çalıştım. Ah! Siktir bune lan? Elime bişey battı ve çok acıyodu. Parmağımdan akan kanı hissettim. O şey herneyse onu aldım ve ellerimde dokunarak ne olduğunu hissetmeye çalıştım. Ahh! Off! Bu şey bir bıçak. Ama aşırı keskindi. Minik bir dokunuş bile kesmesine yetiyo. İpi kesmeye çalıştım ama bir türlü beceremedim. Yanlışıkla elimi veya kolumu kesip duruyordum. Etrafıma bakıp başka şeyler aradım. O ne? Orda bir fener mı var? EVET O BİR FENER!! Hemen gidip feneri aldım. Açtım ama ellerim bağlıyken bu fenerin bana ne faydası olucak😶 yinede az çok faydası vardı. Tek şansım o bıçaktı. Bıçağı alıp tekrar ipi kesmeye çalıştım. Uzun sürdü ama BAŞARDIMM!! OLDU! Ellerim acıyordu. İpin izlerinin olduğu yerler kıpkırmızıydı. Bir elime feneri bir elimede bıçağı aldım. Odaya fenerle tekrar baktım. Bıçak, ve testere tarzı bir sürü alet vardı. T. Freddy cidden psikopat mı🗿?? Oda da başka önemli bişey bulamadım. Dışarı çıkıp sağ taraftaki dipsiz karanlığa baktım. Korkuyordum ama orda ne olduğunu merak ediyordum.. Işığı oraya yönelttim aşırı karanlıktı. Cesaretimi toplayıp içeri doğru yürümeye başladım. Biraz yürüdüm ama hâlâ karanlıktı.. Arkama baktım ben ilerledikçe yavaş yavaş karanlığa gömülüyordu. Geri mi dönsem? Ama ileride önemli şeyler olabilir. Biraz daha gittim. Boş bir oda ve tavanda asılı olan bir ip vardı. Çok rahatsız edici gözüküyordu. Arkama baktım, artık birşey gözükmüyordu ve kapkaranlıktı. Aklımda bir sürü soru vardı. Bir an T. Freddy'nin katil felan olabileceğini düşündüm ama bu korkudan aklıma gelen saçma şeylerdi. Ya da ruh hastası, psikopat, yandere? Aklıma cidden herşey geliyordu. Bıçağın elimi kestiği minik ama derin kesikler sızlıyordu. Geri dönüp merdivenlere bakmaya karar verdim. Geri dönmek için yürümeye başladım. Bir anda arkamdan bir ses geldi. Durdum ama kafamı çevirip bakmadım. Birşey olup olmadığını anlamak için dinlemeye çalıştım. Sanki.. Arkamdan biri bana doğru yürüyordu. Ayak sesleri duyuyorum. Bişey saçıma dokundu hemen arkama dönüp feneri oraya doğru yönelttim. Yine tavandaki ipten başka hiçbirşey yoktu. Kafayı mı yiyorum?? Burda ne kadar süredir kaldığımı bilmiyorum ama sanki günlerdir burdayım. Ne saatim ne de bir pencerem vardı. Sabah veya gece olup olmadığını anlamıyordum. Geri döndüm merdivenlere baktım sanki onlarında sonu yokmuş gibi yukarısı karanlıktı. Merdivenlerden çıktım biraz çıktıktan sonra Demir bir kapı gördüm. Biraz zorladım ama açmam imkansızdı. Aşağı inerken T. Freddy'nin geldiğini duydum. O gelmeden merdivenlerin solundaki oda ya girip saklandım. İçeri girdi beni göremeyince etrafa bakınmaya başladı. Benim olduğum odanın kapısına doğru geldiğini görünce elimdeki bıçağı sıkıca tuttum, onun gelmesini bekledim. Kapıyı açtı ilk başta beni görmedi. Elimdeki bıçağı T. Freddy'nin bacağına soktum. Onu itledim yere düşünce bacağındaki bıçağı ayağımla biraz daha bastırdım ve bıçak iyice bacağına saplandı.

T. Freddy: Ağhh!! BONNİE!! KAÇMAYA ÇALIŞMAMANI SÖYLEMİŞTİM!!

Bonnie: SEN KAFAYI YEMİŞSİN LAN GERİZEKALI HERİFFF!!!!

T. Freddy elini bıçağa götürdü, tuttu ve çekmeye çalıştı. O bıçağı çekmeye çalıştıkça bacağını daha çok kestiğini hissedebiliyordum. T. Freddy'nin başında durmuş sadece onu izliyordum. Bıçağı bacağından çıkardı. Heryer kan içindeydi. Açıkçası bu midemi bulandırdı. O gelmeden hemen onun geldiği kapıya gittim. Başka bir merdiven daha vardı. Hızlıca merdivenleri çıktım. Merdivenlerin sonunda bir kapı vardı. Açtım ve birkaç odalı bir eve çıktı. Odaları gezmeden çıkış kapısını aradım. Buldum ve hemen kapıyı açtım. Etraf çok ıssız ve sessizdi. Neredeyse kimse yoktu. BU ADAM KAÇIRMAK AMK!! Bu şeyin içinden nası çıkacağımı düşünürken bir telefon bulmak umuduyla evdeki odaları gezmeye başladım. Evin kapıları yoktu eski ve biraz ürkütücüydü. Bir odaya girdim. Tıpkı aşağıdaki karanlık yer gibiydi. Tek farkı bir penceresi vardı birde odanın ortasında öylece duran bir sandalye. Başka bir oda da akıl hastanelerinden kalmış gibi gözüken biraz yırtık ve eski bir yatak vardı onun dışında bomboştu. Son olarak bir mutfak. Fırın, eski dolaplar felan vardı. Dolaplara yöneldim, eğilip birtanesini açtım. Bir kavanoz içinde dört örümcek vardı. Rahatsız edici duruyordu yerine geri koydum. Diğer dolaba gittim. Onu açtığımda ise içinde 5 tane konserve yiyecek vardı. Son dolapta ilk yardım seti ve bir telsiz vardı. Hemen telsizi aldım ve çalıştırmaya çalıştım. Nası çalışıcağını bilmiyordum. Biraz inceledim ama sanırım bozuktu. Tekrar çıkış kapısına gittim. Orda durup etrafa boş boş bakıyordum. Şimdi napıcam? Omzumda bir el hissettim. Arkamı döndüm ve bu T. Freddy'di. Geldiğini hiç duymamıştım birden onu görünce korkmuştum. Sanırım çok kan kaybetmişti ki cidden ölü gibi duruyordu.

T. Freddy: Bonnie.. Gitme, gidemezsin izin vermiyorum. Benden kaçamazsın!

Korkudan ağlamaya başladım. Cidden bu herif psikopat!!

Bonnie: Kapa çenenii!!

T. Freddy dizlerinin üstüne çöktü ve bacaklarıma sarıldı.

T. Freddy: Bonnie yıllardır seni takip ediyorum. Seni okulda değil daha önceden tanıdım ben. Seni ilk evimin yakınlarında bir sokakta görmüştüm. O günden beri benim için sadece sen varsın ve sadece sen olucaksın. Senin için herşeyi yaparım. Lütfenn bana bir şans ver..!

Bonnie:😨 ne diyosun lan sen. Sana şans felan vermem! Sapık yandere ruh hastası psikopat!! Hapislerde süründürürüm lan seni!

T. Freddy: Öyle bişey yaparsan, emin ol acısı Freddy'den çıkar.

Bonnie: Onun saçının teline dokunursan seni kendi ellerimle boğarım!

T. Freddy: Senin için herkesi herşeyi karşıma alırım Bonnie lütfenn.. Unut şu adamı.

Bonnie: Tamam. Benim için polisi karşına al lütfen. ŞİMDİ BIRAK BENİ!

T. Freddy: HAYIR GİDEMEZSİN!!!

Bonnie: ÇEKİL ÜSTÜMDEN LAN MANYAK!!

T. Freddy'i ittim ve koşmaya başladım. Nereye gidicemki? Bir insan görene kadar yürümeye devam ettim.