KILIÇ MAKAMI - Tamamlandı

71. TACIN SAHİBİ, Lessey ve Arro

Lessey

Ben Ramsey Lionell'den olan ve Silver Tolon Lionell'den doğan Prenses Lessey Silvana Lionell. 21 yaşındayım fakat o günlerde kendimi yaşımdan çok daha yaşlı, göründüğümden çok daha katı hissediyordum. Bir prenses değil de çelik bir zırh olmalıymışım. Hayattan aldığım darbelere karşı ancak böyle dayanıklı olabilirdim.

Amcam ve yengemin öldüğü duyurulduğunda şok ve dehşete kapılarak olduğum yere yığılıp kalmışım. Söylendiği gibi eceliyle gemi kazasında öldüyseler fena fakat kalede hain avında ele geçirilip abim tarafından katledildiyseler daha fenaydı! Fenalar denizinde yüzüyorduk bu günlerde... Uyandığımda annem ve babam başucumdaydı, her zaman ilgi ve sevgileriyle yanıbaşımdaydılar. Acı bir çığlık kopararak ağlayıp bağırmaya başladım, onlara inanmadığımı söyledim, ellerini ittim ve odamdan kovdum. Onların yerine Leo ve Aden geldiler.

Leo omuzlarımdan tutup beni ayağa kaldırdı ve gözümün içine bakarak şunları söyledi.

"Yas tutmayacak ve ağlamayacaksın! Göz yaşlarını senin için ağlamayan hiçbir şey için akıtmayacaksın. Bugün biz yasta değiliz, bugün bizim düğünümüz Less. Kardeşlik günümüz..."

Anladım, amcam haindi ve hak ettiği cezayı bulmuştu. Leo bizi Aden ile yalnız bıraktı. Onu avutmak istedim ancak beni avutan o oldu, benim her zaman neşeli, güçlü ve güvenilir sırdaşım... Bana kardeş olduğumuzu söyledi. Birbirimize uzun uzun sarılıp ağlaştık ve çocukluk anılarımızdan, oyunlarımızdan konuştuk. Bir ağabeye daha sahip olduğumu öğrenmek içimdeki ağırlığa su serpti. Zaten hep öyleydi, bizim için değişen bir şey olmayacaktı.
...

Turnuva davetlisi olarak Güneş Krallığından gelen Prens Ramiel Amphitrite Ed Sanii, bana talip olduğunu bildirdi. Leo ona, niyetin ciddiyse gel konuşalım dedi. 
Adam gelince bir kafa çakıp yere yıktı sonra da elinden tutup kaldırdı.

"Kusura bakma, bu benim kızkardeşime talip olan herkesle yaptığım bir ritüel."

Prens ritüel kelimesinden Hanteslilerin böyle bir geleneği olduğunu sandı, kanayan burnunu silmek için peçete istedi ve bana selam verdi.

"Başka böyle ritüeller varsa ben vazgeçtim. Kızı istemiyorum."

Leo ona güldü ve kanayan burnunu silmesi için bir peçete verdi.
"İşte böylelikle ritüel amacına ulaşıyor dostum, mevzu kilit."

Aslında hoş bir oğlandı, görünüşünü beğenmiştim ama çok gençti ve bizden çok farklıydı. Cildi abanoz ağacı gibi kızıl parlak kahverengiydi, iri ceylan gözleri çekik ve ela renkteydi, burnu basık ve geniş, dudakları çok kalın ve biçimliydi, uzun boylu, adaleli yakışıklı bir genç adamdı. Yere kadar uzun tunik elbiseler ve halat sandaletler giyiyor uzun siyah saçlarını ince örgülerle şekillendirip ve beyaz bir örtünün altına gizliyorlardı. Kültürlerinde birden fazla kadınla evlenmek olduğunu ve daha da fenası bir haremi olduğunu öğrendiğim için onunla evlenmeyi düşünmem bile söz konusu olamazdı. Yine de Leo daha nazik olabilirdi.
...

Yemek salonunda Leydi Verona ile yan yana geldik. Doğunun Leydisine kibarca gülümsedim, kadın tek kaşını kaldırarak bana uzun uzun baktı. Zerafet ve nezaketten hiçbir ödün vermeden kendileri ile içtenlikle ilgilenmeme artık şaşırıyordu. Sanırım benim de babam ve ağabeyim kadar usta bir siyasetçi olduğumu anladı. Halimi, tavrımı, olgunluğumu çok beğeniyordu, bana iltifat ediyor fakat asla sohbet etmiyordu. Oğlunun bana su gibi aşık olduğuna inanmıştı ve anne yüreği paramparça olmuştu, bunu her tavrıyla belli ederken bana sitemli gözlerle bakıyordu.

Güneyden ayrılmadan önce gönlümü alacak bir şeyler söylemek istedi, seslendi.
"Prenses Lessey? Sizinle pek konuşamadık."

Duraksadım. "Yanılıyorsunuz. Konuştuk."