KILIÇ MAKAMI - Tamamlandı

70. TACIN SAHİBİ, Damy ve Amryn

Damy

Pek çekingen sayılmaz, bu iyi bir şey. Fergo kızlarından benim kısmetime düşen büyük olanı da diğerleri gibi kibarlık budalası annelerine benziyordur diye endişelenmiştim. Karşımdaki ise Doğu Denizinin dalgalı falezleri gibi çalkantılı, yaz karı gibi sürprizlerle doluydu.

"Babanızdan izin alabilmeniz ne iyi oldu Leydim." Dedim.

Nişan töreni öncesinde bir öğlen yemeğinde baş başa görüşmek istediğimi ona iletmiştim, sanırım bunu bekliyordu ve Lord Turi'den derhal izin alıp davetime katılmıştı. Tatlı bir gülümsemeyle karşılık verdi.

"Beni öğlen yemeğine davet etmeniz büyük incelik, Lordum."

Yakından baktıkça ve konuştukça gözümde daha da güzelleşiyordu. Capcanlı, fıkır fıkır, neşeli ve geveze bir kızdı ama kesinlikle saf ya da budala değildi, koyu mavi iri gözleri bana merakını saklamadan dimdik bakıyordu. Güzel konuşuyordu ama hoşlanmadığım ağdalı kalıpları kullanarak sözü uzatan leydi bozuntularından değildi.

"Güneyin başkentini nasıl buldunuz?" Diyerek sohbete girdim.

"Eğlenceli! Turnuva, ihanetler, komplolar, idamlar, entrikalar, Yakutlar filan... Her şey fazlasıyla görkemli!"

Onu eğlendiren onca şerri kayıtsızca sıralaması beni güldürdü. O da güldü ve konuyu uzatıp bu gülüşümden nemalanmayacağını bildirir şekilde lafı değiştirdi.
"Gerçi ben özgürlüğümü özledim. Yer gök altın kaplama olsa da özgürlüğün tadını almış biri için bu kalede kapalı kalmak sıkıcı, bilirsiniz."

Sıkıcı bir aile büyüğü tavrıyla kinayeli sorum,  kızın beni içi geçmiş bulmasına neden olacaksa da sormadan edemedim. Aramızda epey yaş farkı var ve benim gibi başına buyruk biri bile bazı hususlarda endişelenebilir. "Ne tür bir özgürlüktü bu?"

"İstediğim an atıma binip şehre, pazara veya ormana avlanmaya gidebilmek mesela... Gök'te bunları yapabiliyorduk. Lionell'deki kadınlar ise altın bir kafese mahkum. Kızkardeşim kraliçe olsa da kayıpları, kazancından daha fazla bence. Özgürlüğün bedeli hiçbir taht ile ödenemez."

"Tek başınıza mı?"

"Elbette! Neden olmasın? Gök'te kimse bize zarar vermeyi düşünmez. Doğukara halkıyla aile gibiyiz."

"Fakat başka karalar için aynı şey söz konusu olmadığına göre tek başına at binmeniz tehlikeli sayılır."

Kızın güceneceğini düşündüm ama yüzü asılmadı.

"Kendimi koruyabilirim Lordum."

Güldüm, son derece ciddiydi. "Nasıl?"

"Anlatmak olmaz. Sonra bana bir yay ve ok verin de size göstereyim."

"Ok ile marifetlerinizi ta kuzeyden duymuştum ama yay ve ok her zaman yeterli gelmez."

Üsteledi, "Kılıç da kullanabilirim."

"Pekala, bir gün marifetlerinizi görmek isterim."

Onunla şimdiden gelecekteki özgürlük tanımının sınırları hakkında pazarlığa tutuşmayacaktım. Sanırım buraya varmak istiyordu ama benim diyarım için telaşı yersizdi. Biraz şarap içtim.

"Av sever misiniz Lordum?"

"Ben avlanmam."

"Neden? Hiç mi?"

"Hiç. Zevk için hayvan öldürülmez."

"Haklısınız ama et yiyorsunuz ve kürk de giyiyorsunuz."

"Besi çiftliklerinde yemek ve deri için özel olarak yetiştirilen hayvanlar var ve uyutulup kesiliyorlar. Ben avlanmam dedim, av yapılmamalı demedim, hayvansal ürünlerden yararlanmaktan başka çaremiz mi var? Ben kesmediğim sürece avla sorunum yok."