Sessiz (+18)

7. Bölüm : Anne

Selam! Hadi yorumlarda buluşalım! 🫶🏻

"7. Bölüm : Anne"

20. Şubat 2020

Karan, özgüvenli duruşu ve tutkulu gözleriyle kulaklığı kulağından çıkardı ve hak ettiği alkış ile birlikte mutlulukla gülümsedi. Studyodan çıkıp salona ayak bastığında Lisa gülümsedi. "Sesin çok güzel..."

"Çok teşekkür ederim..." dediğinde bakışlarını kaçırdı. İltifatlar onu çok mutlu ediyordu ama aynı zamanda utanıyordu da.

"İngilizce şarkı söylemek ses tonuna çok uyuyor, Karan!" dedi Lisa neşeyle. "Şarkı yarışmasına katılsana! Bence bu okuldaki herkes senin ne kadar iyi bir şarkıcı olduğunu bilmeli!"

Karan mahçupca gülümsedi. "Bilmiyorum, Lisa? Onca insanın içinde şarkı söyleyemem ki, çok çekinirim ve şarkıyı iyi söyleyemem. Bence herkes bilmemeli..." dedikten sonta yutkundu. "Bu özel bilgiyi, benim için özel olan kişilerle paylaşmam sence de daha güzel olmaz mı?"

Lisa duyduğu cümleyi tam olarak idrak edemezken Karan utançla başını eğdi. Ensesini kaşımaya başladığında Lisa gözlerindeki sevinç ve sevgiyle karşısındaki çekici oğlana baktı. "Senin için özel biri olmam çok mutlu etti beni. Teşekkür ederim!"

"Annem ile babam bilmiyor şarkılar yazıp söylediğimi..." dediğinde Lisa dikkatle dinledi onu. "Sadece sen biliyorsun. Ve ben sana güveniyorum."

"Güvenini asla boşa çıkarmayacağım." dedi Lisa. Karan minnetle güzel kıza baktığında onu ne kadar çok beğendiğini düşündü. Bu kıza aşık olmuş olabilir miydi? "Şey, ben gitsem iyi olucak."

"Neden?" diye sordu Karan.

Lisa çantasını omzuna taktı. "Ödevleri halletmem lazım... Yarın görüşürüz! Bana daha çok şarkı söylersin, değil mi?"

"Elbette." dedi Karan mutlulukla.

"Süper." dedi Lisa ve el sallayarak salonu terk etti. Karan yerinde zıplayarak sevinçten kızardı. Müzik onun için yaşamdı. Şarkı söylemek onun için yaşamdı. Yaşamını başkalarıyla paylaşabildiği için çok mutlu hissediyordu.

Kapının tıklanmasıyla arkasını dönen genç çocuk, kapının pervazına dayanmış koyu sarışın kızı gördü.

Aleda, yüzündeki şımarık ve şeytani bakışlarıyla Karan'ı gözleriyle taciz ediyordu. Ve Karan salak bir çocuk olmadığı için bunu anlamış ve saniyesinde rahatsız olmuştu.

"Sesin çok güzel..." dedi ve sesindeki tını bile onu rahatsız ediyordu. "İnsanı çok farklı hislerin ellerine bırakıyor..."

"Sağ ol." dedi Karan soğukça.

"Ona çok ilgilisin ama bana neden böylesin, Karan?" diye soran genç kızın gözlerinde tuhaf bir duygu vardı, Karan'ın bile anlayamadığı. "Yanlış bir şey mi yaptım?"

Karan kibarlığını koruyarak gülümsedi. "Hayır, Aleda. Sadece seni tanımadığıma rağmen çok ilgili ve açıksın? Bu beni rahatsız ediyor."

"Lisa'dan hoşlanıyor musun?"

"Gitmem lazım." dedi genç çocuk. "Yarın görüşürüz. Ve iltifatın için teşekkür ederim..."

Aleda, yanından geçip giden çocuk ile sinirlerine hakim olamayıp kapıya vurdu ve içindeki gözyaşlarına hakim olamadı.

Karan onu da görsün istiyordu...