يوسف اول ما شاف فرحه خارجه من باب القصر اتصدم
يوسف بصدمه: اى الجمال دا اللهم بارك
فرحه كانت لابسه فستان ستان تايجر بيچ ضيق من عند الصدر ونازل بوسع وكانت لابسه عليه خمار اوڤ وايت وكانت آيه فى الجمال
فرحه: الجمال دا موجود من زمان بس للي يشوف بقا
يوسف: عندك حق يلا بينا
فرحه: مش هتقولى رايحين فين الاول
يوسف : لا مفاجأه
فرحه: واى هى بقا
يوسف : هتبقى مفاجأه ازاى
فرحه: طيب اما نشوف اخرتها
يوسف مسك ايديها : يلا بينا
وفتح لها باب العربيه وركبها ولف يركب
حل الصمت طول الطريق لحد ما يوسف وقف فى مكان على البحر
يوسف طلع شريطه حمرا : ممكن اربطها
فرحه: اوعى تكون هتخطفنى يا يوسف
يوسف : انتى عبيطه يا فرحه فى واحد بيخطف مراته ما انتى قدامى طول اليوم فى البيت وفى الجامعه ولو عايز اخطفك كنت خطفتك من زمان
فرحه: طيب بحسب هتخطفنى وتبيع اعضائى ولا حاجه
يوسف: لا يا ستى مش هبيع اعضائك يلا بقا
فرحه: طيب اربطها
يوسف ربط الشريطه على عيون فرحه ولف فتح باب العربيه وخرجها ومسك ايدها ومشى معاها كام متر كدا ووقف ،. وقف فى مكان على البحر معمول ممر طويل بالورد الاحمر على الأرض بينتهى بترابيزه جوا قلب من الورد الاحمر والشموع وجو فى اخر الرومانسيه
يوسف : انا هرفع الشريطه من على عيونك وبعد كدا فتحى لما اقولك
فرحه : طيب
يوسف شالها ونزل على ركبه ومسك خاتم فى علبه قطيفه حمرا
يوسف : فتحى
فرحه فتحت وبتبص لقت يوسف بيقول لها
يوسف : انا بحبك وعايز اكمل الباقى من عمرى معاكى مش جواز غصب ولا ارضاءً لحد انا بحبك بجد
فرحه بدموع فى عينيها هزت دماغها بإنها موافقه
يوسف : عايز اسمعها منك
فرحه : موافقه انا كمان حبيتك من اول يوم اتكتب كتابنا ساعتها كنت بدارى حبى ليك فى انى كل شويه اتخانق معاك بجد بحبك اوى يا يوسف
يوسف فرح اوى انها اعترفت بحبها وكانت هى كمان بتحبه وقام لبسها الخاتم واخدها فى حضنه ولف بيها
يوسف : بحبببببببببببببببببك
فرحه دفنت وشها فى كتفه وكانت مكسوفه جدا
