الشباب والبنات كانوا متجمعين فى الجنينه بليل وبيلعبوا كوتشينه وفجأه وهما قاعدين ومندمجين فى اللعب جه تلفون لروان واستأذنت وقامت ووقفت فى مكان بعيد شويه فى جنينة الشاليه وبعد المكالمه وقفت تعيط وفجأة حست ان فى حد حواليها مسحت دموعها بسرعه وبصت وراها ملقتش حد ورجعت تانى قعدت معاهم ولا كأن فى حاجه حصلت
ايمان: يلا هنلعب الشايب
كريم: انتى مبتحرميش
ايمان افتكرت وبسرعه : لا لا خلاص مش عايزه لا
كريم : لا والله هنلعب بقا اى رايك
عبد الرحمن: يلا ومش هنرحم حد بقا المره دى ومش هتهربى يا ايمان وكريم مش هيحاميلك المره دى
كريم : طب يلا يا اخويا ورينا وفرق الورق يلا
عبد الرحمن فرق الورق
وبدؤ يلعبوا وفى الاخر وقع الشايب مع عبد الرحمن
ايمان فضلت تضحك جامد بس كانت كاتمه الضحكه علشان صوتها ميعلاش لحد ما وشها احمر وكانت هتتخنق
عبد الرحمن: هتموتى علشان بتتريقى عليا
كريم ادها ميا تشرب
عبد الوهاب : يلا يا عم الجامد هننفذ الحكم كل واحد يطلب من عبد الرحمن طلب
يوسف : انا اول واحد يلا قوم جيب ٣٠ ضغط
عبد الرحمن: اى يا عم يوسف انا لسه واكل وتقلان
عبد الوهاب: طيب قول انك مش عارف تلعب بقا وبين انك ضعيف
عبد الرحمن: لا والله طيب قايم اهو
كريم : طب استنا تعالوا نتسابق كلنا ونشوق مين هيقعد مدة اطول اى رايكم
يوسف : انا موافق
عبدالرحمن:وانا
عبد الوهاب: وانا
معاذ ومؤمن ومصطفى ومازن وكرم : واحنا كمان
ايمان : وانا همسك التايمر .... واحد اتنين تلاته
وبدأ الشباب كلها فى السباق وفضلوا شويه والبنات بتشجع فيهم لحد اول واحد خرج كان كرم
وبعده معاذ وبعده مصطفى وبعدين فضل باقى الشباب بتتسابق وفضلوا وقت طويل شويه بعدها مؤمن وعبد الرحمن وعبد الوهاب ويوسف انسحبوا هما كمان وفضل مازن وكريم وطبعا هما الاتنين لياقتهم البدنيه عااليه وكملوا وقت طويل بعد بعد ما الكل انسحب وبعد فتره مازن تعب وانسحب هو كمان والشباب والبنات كلها هيصت وايمان بتشجع فى كريم اللى فضل مكمل بعد ما مازن انسحب وبعدها خلص وقعد فى الارض
ايمان بصت فى التايمر وبكل فخر : ١٩دقيقه اى الجمداااان دا وبكدا نقدر نقول يا ساده كريم هو اللى كسب وبجدااااره
مازن : هو فى حد بيغلبه دا
كريم : ما هو قرك دا اللى جايبنا ورا
