Taming Zella Serene Singh (Singh Series #4)

CHAPTER 30

Sorry for grammatical and typographical errors!!!

—————

EYAH'S POV

"Kill him." Zel said and anger are visible in her eyes.

"No. He's innocent, Zel." Ayah answered

"KILL.HIM." Madiin at malamig na utos ni Zel dito pero umiling iling lang si Ayah.

Hindi ko din alam bakit gusto niyang patayin ang lalaki. Ang sabi naman ng lalaki ay wala siyang alam.

Habang naglalaro kami kanina biglang may sumulpot na mga lalaki at sinubukan na kunin si Zei pero agad na naalarma si Zel at pinagbabaril ang mga lalaki.

"Gosh! I don't know why I'm with you. You're useless."

Nakaramdam ako ng inis dahil sa sinabi niya sa kambal ko kaya nilapitan ko ito.

"Don't talk to her like that." I said coldly

She looked at me boredly. "Another useless are here."

"We're not useless."

"Really? Then kill him." She handed me her gun.

"He's innocent, Zella." Madiin na sabi ko at tinuro ang lalaki na nasa sahig na may tama ng bala dahil binaril niya ito kanina.

"He's not."

"He is."

Naglaban ang mga tingin namin pero bandang huli ako na ang umiwas ng tingin dahil hindi ko kinakaya ang mga tingin niya.

"If you don't want to kill him. I will kill him, then." Pipigilan ko na sana siya pero huli na ang lahat. Binaril na niya sa ulo ang lalaki na ikinalaki ng mata ko.

"Why did you do that?! I said he's innocent! Are you out of–ahh!" Daing ko ng bigla niya din akong barilin pero sa braso niya lang pinatama.

"Eyah!" Rinig kong sigaw ni Ayah bago ako lapitan at tulungan.

"Who do you think you are to shout at me? You think you can beat me? Oh, you're pathetic. If I want to kill you, I can. Wanna meet satan right now?" Nag aapoy na din sa galit ang mga mata niya.

"You're a devil!"

"I am."

~~

It's been three months simula nung barilin ako ni Zel. At sa loob ng three months na iyon wala kaming ginawa kung hindi magbangayan.

Sa loob ng three months na din na iyon, napapansin ko na mas lumalayo ang loob niya sa amin.

Mas dumidistansya siya at napansin ko din na hindi na siya nakikipagsocialized kahit kanino. She don't want to talk to.

Nakikita ko din kung paano siya pumatay. Wala siyang awa na pinapatay ang mga kalaban. Hindi nagdadalawang isip si Zel na barilin ang malaban.

Naalala ko nung time na nagtetraining kami then binaril ako ni Athena at nakita ko nalang din si Zel na naglalakad palayo. Pero ang pinagtataka ko ay ako ang tinulungan ni Althea imbes na ang kapatid niya.

Pero ng gabing iyon narinig ko silang nag aaway. Nagtatalo na bakit daw ako tinulungan ni Althea na dapat hindi naman daw gagawin.

Sinubukan ko din kausapin si Althea para makapagpasalamat dahil tinulungan niya ako pero sa tuwing lalapit ako sa kanya lumalayo siya kaya ang ending hindi ko siya nakakausap.

Halos lahat naguguluhan na sa kinikilos ni Zel pero hinahayaan nalang namin dahil nasasanay na din kami.

Pero hanggang ngayon naguguluhan parin ako sa mga nangyayari. Simula ng inaya ko siyang maglaro at nagsinungaling siya, hanggang ngayon hindi ko parin maintindihan kung bakit niya iyon ginawa.

Yun ang una at huling beses na nakasama ko siyang maglaro. Na makausap siya ng maayos.

Yung mga narinig kong usapan nila, hindi ko din maintindihan. Hindi ko maintindihan kung bakit binabawalan siyang makipaglaro sa amin.

Hindi ko maintindihan lahat. Lahat ay nagbago simula ng araw na iyon. Yung pakikitungo din niya sa parents ay nagbago.

And she became heartless person.

"Zel, daddylo wants to talk to you." I heard Zen talking to her twin sister.

"Why?"

"Dunno. He's in the garden."

She stood up and walk away. Ng makitang walang nakatingin ay pasimple kong sinundan si Zel.

"How are you?" Don Zennon asked her

"Good."

"How about the others?"

"Why don't you talk to them? I don't know what they're doing. That's their life. I can't control them."

"You changed a lot, huh."

"I'm not the same person I once was." I saw how Don Zennon smirked because of what Zella said.

"I want you to choose yourself. Choose you happiness, young lady."

"Happiness? I don't know what happiness is because I haven't experienced it in a long time." Kibit balikat niyang sagot habang nakatingin ng seryoso kay Don Zennon.

"Why did you agree to what they wanted? You're the one who need to sacrifice your happiness because–"

"I don't regret what I did. They're right. I shouldn't be trust others."

"Young lady, I' mtelling you this because I'm worried about you."

"Worried? For what? You're worried because they chose me? I need to sacrifce my happiness because I don't want my sisters to lose their happiness."

"That's why I'm telling you to choose yourself. Don't listen to what your grandpa says. Don't let them control your life. That's your life, young lady."

"It's too late, Don Zennon. All of them, they think I'm a the worst because of what I acted."

Lahat ng ginagawa niya ay para din sa mga kapatid niya? Kaya siya mas naging cold dahil sa kagustuhan ng grandpa niya?

"This is who I am right now. Nobody said they had to like it."

"Are you really sure about your decision, young lady?" 

"Yes. I'll do everything they want me to do. Just don't let them interfere with what my twins want to do."

———End of flashbacks———