" Bundan sonra altımız biriz."
"Işık! ışık var"
Bu heyecanla herkes birbirine sarıldı kim kime sarılıyor belli değil, herkes heyecandan ne yaptığını şaşırmış durumdaydı. Mutluyduk sevinçliydik çünkü artık bu cehennemden kurtulmuştuk Evet, psikolojimiz belki altüst oldu ama bu geçiciydi ve ben açıkçası bizi buraya kim, neden kapattı bilmiyorum ama bunu öğrenmek için çabalamayacağım çünkü bu konun üzerinde ne kadar durursam beni o kadar yoracak biliyorum.
"Ne düşünüyorsun?
"Işığa koşmayı"
"Ne duruyoruz o zaman"
Arkama döndüm "Hadi" diye bağırdım ve koşmaya başladım hayatımda en zevk aldığım yer bu an olabilirdi. Çünkü şuan yanımda sevdiğim çocuk, en yakın arkadaşım ve yeni yakın arkadaşlarım, Burak ve yanındaki kız hep beraber kurtuluşumuza koşuyor ve şuana kadar neler yaşadık ve bunda sonra beraber neler yaşayacağız onu merak ederek koşuyoruz ama ben bir şey biliyorum bu bizim için harika bir başlangıç olacak.
"Gerçekten çıkış burası başardık kalabalık var bakın" dedim heyecanla.
"Bizimde yeni başlangıcımız olacak bu kurtuluş" dedi Yusuf.
"Öyle" dedim çünkü öyleydi. Elimi tuttu bir anda ve gülümsedi sonra dışardaydık beraber çıkmıştık buradan el ele, göz göze ve aynı adımlarla. Başarmıştık, çıkmıştık ama dışarda amansız tahmin edilemez bir kalabalık vardı. Birden konfetiler patladı sonra alkışlar. Hepimiz şaşkındık ne oluyor ne olmuştu belli ki bu gerçekten bir oyuncu ama bizim ve ailelerimizin üç gün diye bildikleri oyun, kamp bir hafta sürmüştü.
Bunlar biz eziyet mi etti yoksa sosyalleşme kampı mı yaptılar anlamadım kafam şuan o karıştı ki biz birbirimize bakarken Alaca konuştu;
"Ne oluyor ya, abicim siz şaka mısınız?
"Bence değiller" dedi Beyza. Alaca ona yumuşak ama keskin bir bakış attı bu çocuk bir garipti ama bu garipliği sayesinde onu sevmiştim ve Beyza ile de yakışacaklardı eminim. Aralarından tanıdık bir ses cevap verdi.
"Hayır şaka değil bit oyundu ama size bahsedilmeyen taraftan bir oyun." Kemal hocaydı bu.
"Böyle oyun mu olur ölüyorduk lan içerde." diye koşarak yapıştı Alaca, Kemal hocanın yakasına. Hemen peşinden Yusuf ve Fatih koştu. Bende Beyza'nın yanına geçtim ve anlamsız bir şekilde olanları izledim.
"Sakin ol Alaca" dedi Kemal hoca sakin bir şekilde bende inanamıyordum iyi biri olduğunu düşünmüştüm ama amacı neydi ne planlıyordu bu yaptığı resmen cinayete teşebbüstü.
"Alaca kenara çekil." dedi Yusuf o anda Alaca Kemal hocanın yakasını bıraktı.
"Bu ne ya kafayı yemişsin sana güvenmiştim Kemal amca bu nasıl bir oyun. Biz içerde neler yaşadık biliyor musun? Hepimizin aklından neler geçti biliyor musun sen? Hepimizi bekleyen aileler, arkadaşlar, kardeşler varken sen bunu nasıl yaparsın en azından haber vermeliydin. Biz aramızda kimin öleceğini kimi kurban etmemiz gerektiğini düşündük. Bu bir oyun değildi bu bir faciayaydı."
Bunların hepsini titrek sesiyle söylemişti kırılmıştı belliydi. Arkasına döndü elimi tuttu sonra; "Hadi gidelim" dedi. Ama sadece beni kastetmemişti biz altı arkadaşı kastetmişti. Biz artık sadece arkadaş değildik biz artık dosttuk birbirini ne olursa olsun bırakmayacak altı dost.
En önde ben ve Yusuf, arkamızda ile dostlarımız vardı. Hep beraber ilerliyorduk, bundan sonra olacağı gibi.
***
