"Bana iyi geliyorsun."
Giderek soğuyorum hayattan, insanlardan kendimden. Yaşama sevincimi kaybediyorum giderek, sevgili, arkadaşlık aile. Beni biyolojik ailemden soğutmayan hayat, bil hayalin beni terk etmesiyle kendinden soğutuyor, ailem tarafından terk edilmek koymadı mı koydu ama çok mu etkiledi hayır.
Zaten ben onlardan sevgi görmemiştim ki o yüzden sevilmediğim halde terk edilmek zor olmadı zor olan ailemin terk edilmesiyle sürekli vurulmamdı.
Şuan ki ailemde de Babamı çok az gördüm, o yüzden babama tam anlamıyla baba diyebilir miyim bilmiyorum, ama annem ve kardeşim benim biyolojik ailemden bile ileri seviyedeler benim için.
Sınava girdim o günden sonra amaçsız bir şekilde çalıştım, polisliği deneyecektim ama olur mu olmaz mı bilemiyorum.
Şimdi tatil planı yapıyoruz ben olur dedim ama gitmek istiyor muyum? Hayır, benim tek istediğim o kutu odamda sonsuza kadar oturmak.
Nasıl oldu bilmiyorum ama dediğim gibi soğuyorum, Yusuf'la konuşmuyorum eskisi gibi grubun içinde değilim pek fazla kendimce yaşıyorum. Belki de bu yorgunluk kalbim yorgun olduğu içindir.
Olabilir yine bilmiyorum.
Herkesin sınavı iyi geçmişti benimde sınavım iyi geçti şuan sadece ışınlanmak istiyorum. Bir ay sonraya, bir ay ne ki çok kısa hemen geçer diyorlar bir şey bekleyince öyle hızlı geçmiyor işte. Kolay olsa kimse bu konu hakkında itiraz etmez sanırım.
Yine havanın bana gülmesini umursamadan kasvetli bir şekilde kalktım, aslında bakarsan her gün yeni bir gün yeni bir umut ama ben o umudu kabul etmiyorum.
Yüzümü yıkadım, ve mutfağa geçtim kahvaltı hazırdı sadece ev halkı ortada yoktu ama bununla pek ilgilenmedin annem kardeşimi bırakmaya gitmiştir diye düşünüyorum o yüzden aramıyorum da. Yemeğimi yerken telefonum çalmaya başlamıştı her zamanki gibi Yusuf arıyordu bu olay beni çok derinden sarsmıştı o yüzden artık tepkilerimi kaybettim.
Bir süre sonra açtım;
Ne yapıyorsun?
Kahvaltı, sen?
Dışardayım.
Nereye gittin ki.
Çok önemli bir yere.
Nereye işte?
Zil çalıyor bir dakika. Kapıyı açtığımda Yusuf karşımda elinde çiçekle bekliyordu, bunu ilk defa yapıyordu daha önce böyle yapmamıştı. En fazla geldiği yer apartman kapısıydı, bu çocuk bana sevgisini boşa harcıyor ama böyle düşünsem de onu seviyorum şuan sadece düşüş dönemindeyim.
Kapıda böyle dikileceğiz sanırım?
Neden olmasın?
Şakacı şey seni, giriyorum. Hop girdi. Nereye geçiyim, dur sen söyleme odan en iyi yer.
Ne her yer olur ama odam olmaz normalde olur ama şuan asla olmaz neden mi? Şuan odam berbat, yatağım dağınık, masam kirli, aynam lekeli. Olmaz asla oraya giremez.
Sevgilim nereye gidiyorsun öyle bir şey unutmadın mı?
Ah, doğru... Bunlar senin için.
Teşekkür ederim ama başka bir şey.
Ah, haklısın kesinlikle unuttum. Sevgili kaynanam ve kayınçom nerede?
Beni mi sınırıyorsun? Geç odaya.
Ne kadar istesem de erken değil mi Zeynep, odaya geç falan.
