Bölüm 17: Olacaklar

7 3 2
                                    

"Çok özlüyorum."

Kazanannnn, onlar.

Bu bizim en büyük yenilgimiz bence. İddia ettik ve Fatih'in dediği oldu onlar kazandı ben burada yenildiysem...

"Evet kazandığımız'a göre bizim size bir şey yaptırmanız lazım." Yusuf'a dik dik baktım.

"Ben gidiyorum." Aa yenge olur mu öyle yenilince gidilmez ki.

"Sen sus Fatih senin yüzünden her şey." Alaca ve Yusuf güldü.

"Tamam, tamam kavgaya gerek yok ben buldum cezayı."

"Aslanım benim ceza ne?"dedi Fatih Yusuf'un omzuna vurarak.

"Sevgilimin en nefret ettiği şeyi yapıcaz, futbol oynayacağız."

"Ne?"dedim şaşkınlıkla.

"Benim için sorun yok zaten futbol takımı tutuyorum seviyorum da." Dedi Beyza sevinçle ve Alaca'nın yanına geçti.

"Yani eğlenceli görünüyor pek anlamam ama."dedi Buse ben burada basket oynamak istesem kimse oynamaz ama ayıp ya.

"İyi gidelim, madem herkes seviyo." Yusuf bana yaklaştı ve belimden tuttu, kulağıma fısıldayarak.

"Kızma sevgilim aklıma gelen tek şey buydu."

"Üzgünüm sevgilim ama bilerek nefret ettiğim şeyi seçtin o yüzden eve yalnız döneceksin şimdi uza ve sırnaşma bana." Sanırım çok sert söylemiştim diğerleri bile korktu benden.

🐎

Sahaya geldik ve herkes takımı kurdu nasıl mı kurdular? Yusuf, ben, Buse ve Alaca, Beyza, Fatih. Beyza hanım Alacasından ayrılmak istemedi. Of of.

"Hadi Zeynebim sen başla."

"Ha ha ha çok naziksin." Dedim ve göz devirerek topu yere koyup ayağımla sağlam bir vuruş yaptım. O kadar iyi oynayacaktım ki herkes şaşıracaktı.

Topun peşinden koştum ve yetiştim topu tekrar ayağımın altına aldım ve koşmaya başladım kalede Fatih vardı kalenin dibine kadar girdim ve çapraz gol attım. Bakın gol dedim .

Top bu sefer onlardaydı pek bir şey yapmadım sadece kenardan kenardan yürüdüm tüh gol yedik engelleyemedilerse topu demek.

Top bizdeyken de aynı performansı gösterdim kenardan kenardan koşmadan ilerledim.

Şimdi bana kiziyorsun biliyorum ama eğer Yusuf sırf gıcıklığına futbolu seçmeseydi evet çok eğlenceli olurdu ama bunu sırf gıcıklığına yaptı.

Resmen şuan ikiye üç kapışıyorlardı.

Tellerin önüne çömeldim bu sefer komut vermeye başladım, "Yusuf daha hızlı", "Buse topu tutsana.", "Off illa ben mi geleyim."

Hahah çok eğlenceliydi, ama Yusuf kızmış'a benziyordu fazlamı abarttım yoksa.

" Zeynep buraya gelecek misin artık."

"Hayır."

"Beni sinirlendirme gel şuraya iki saattir güneşin altında koşturuyoruz enayi miyiz biz?"

"Koşma sende o zaman."

"Offf, of Zeynep." Gerçekten yorulmuşa benziyordu bir adım daha atacak hali yok gibiydi.

Ayağa kalktım ona doğru yürürken o sersemledi yere çömeldi sonra yattı. Evet yere yattı, ona doğru koşmaya başladım ve yanına gittiğimde bitmiş bir hali vardı.

Serviste Ki KalbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin