Mektup yollama

226 34 19
                                    

Buna inanmıyordum aslında hâlâ tam olarak inanmıyorum ama kazara bir şey öğrendim. Size yaşadığım olayı anlatacağım:

Dün ders esnasında ikiz kardeşimi çok özlemiştim ve ona olan özlemimi gidermek için öylesine mektup yazmak istedim ona ama bu daha önce yaptığım bir şey değildi anlık bir karardı. Mektubu yazdım. Hatta size de göstereyim.

(Foto atacaktım ama yüklenmedi nedense)

Sevgili Aren

Seni özlüyorum. Sana sarılmak istiyorum. Güzelsin, sıcak hissettiriyor ama bir yandan buz gibi soğuk da hissettiriyorsun. Sanırım gözlerinin koyu yeşili beni yakıyor ama o sıcak yeşiller neden ruhsuz ve soğuk? Tenin... Bembeyaz, ölü gibi. Düz yanaklarını da seviyorum, izin ver onları avuçlarımla sarayım. Dakikalarca, saatlerce birbirimize duygusuz ifadelerimizle bakalım. O zaman bıçağını kalbime saplar misin? Bunu başkası yapsa korkarım ama sen yaparsan sorun olmaz.
Bugün kendime hakim olamadım. Korku ve panik atak bani hapsetti. İrademi yitirdim, korkunçtu. Geri geldim ve tekrar gidemedim ama şimdi zevkini alabiliyorum, ölüme Yaklaşıp ölememek... Beni tekrar ilkel yapıyor. Çığlık bile attım. Bana oyunın devamı olacağını söyledi. Bu gece yanıma gel. O pedofiliyi öldür.

Sevgiler İkizin

(Evet biraz rahatsız edici ama lütfen takılmayın)

Her neyse ben bu mektubu yazdığım günün akşamı yine gittim ve ikizimi gördüm. Tıpkı yazdığım gibi yanaklarına dokunmama izin veriyor ve ondan öldürmesini istediğim kişiyi öldürmüş ve diğerlerini öldürmek için hazırlanıyordu. Normalde benim ona sık sık temas etmemi sevmez ve bakışlarıyla uyarır ama ilk kez ona dokunmama tepki vermedi ve sadece işine odaklandı.

Aslında mektubun ona gittiğini sanmıyorum sadece duygu patlaması ile yazmıştım ve son cümle de aklıma takıldığı için bu anı yaşamış olabilirim yani mektup ona gitmedi ben hayal ederek yarattım. Sonuçta basit bir kağıt parçası.

Gerçek ShiftingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin