Selam :)Gezegeninize hoş geldiniz
Nasılsınız?
Sadece öylesine sormuyorum, gerçekten nasılsınız? Kelimeleriniz değil, kalbiniz nasıl?
"Bundan sonrayı geçebilirsiniz içimi dökmüşüm baya :))))"
Beni sorarsanız, garipim. Tüm duygularım karışık şu an, ağlamakla gülmek arasında bir şey ve heyecan hepsini üstleniyor gibi. Kendi cümlemi kendim bile anlamadım, neyse, kelime de "iyiyim" diyelim ;)
Öncelikle bunu belirtmeyi kendime borç biliyorum. Yazar değilim, yazabiliyor muyum bilemiyormuyum onu bile bilemiyorum.Ama sizden biri olduğuma eminim. Çünkü biz kitaplara öylesine sığınmadık değil mi?
Hani otobüsün en arkasında, sınıfın en dip köşesinde ve yalnız sokaklarda yürüyenler var ya; hep siyah giyinen, etrafında az insan bulunduran, sık sık hayallere dalıp giden, bir gün bir yerlerde yaşama umudu arayan kişiler var ya, onlardanım işte.
Ve o umut ışığını bu gezegende bulamayıp, kendi hayal dünyasında kedisi ve kendisi gibi olanlar için bir gezegen kurmaya çalışan biriyim.
İsmim, yüzüm, nereli olduğum, boyum ve başkaları önemsiz. Ha eğer illa ki beni görmek isterseniz, aynaya bakabilirsiniz :)
Tamam, kabul ediyorum, bu saçma oldu. Aynaya baktığınızda gördüğünüz görüntü kadar güzel değilimdir, ama ortak yönlerimiz vardır: burun, ağız, göz falan sjsjsjsj
Tamam, ciddi olalım, kitapla alakam olmadı şu an.Tekrar söyleyeyim, yazar değilim. Daha önce aklıma değişik hayaller geldi ama yazmadım, ilk denemem. Belki de yapamıyorumdur. Sadece içindekileri biriktirmekten bıkıp bir yerlere dökmek isteyen biriyim. Yani konuşarak anlatamadıklarımı bir umut belki yazarak anlatabilirim diye düşündüm.
Ve bu gezegende sadece hikayeler, romanlar. Düzgün olmak mecburiyetinde olan şeyler için bir yer değil. Sadece benim yazmalı olduğum yer de değil. Birlikte dertleşip aynı zamanda benim yazıp sizin okuduğunuz bir yer gibi düşünün.
Yazdığım zaman ise her zaman, yani her zaman olabilir.İçimdekileri kelimelere dökemeyip klavyeye tutunduğum zaman. Tam olarak kaç gün aralığında bölüm gelir, emin değilim. Sonuçta hayat bu, 4 dakika sonrasını bilemeyiz değil mi?
Ama çalıştığım kadar kısa aralıklarla bölüm yazıp yayınlayacağım.
Neyse, başınızı çok ağrıtmadan, hikayenizle ilgili birazcık bilgi vereyim.Bu hikaye aklıma geldiğinde, otobüste, 4 saatlik bir yolculuktaydım. Ve galiba en dipteydim :')
Ne zaman öyle zor şeyler yaşasam, gerçek hayattan uzaklaşır, ya kitap okur ya da hayallere dalardım. Otobüste kitap okumak midemi bulandırdığı için gözlerimi kapattım.
Ve işte gözümü kapatır kapatmaz zihnimde bir kız belirdi, bize benzeyen, acıları olan, o acılarla baş etmeye çalışan bir kız.
Sonra düşündüm ki, bize tüm acıları yaşatan aslında bizim varlığımız değil mi?
Var olmasak ne acı olur, ne mutluluk ne de başka duygular.
Aslında bize acıları yaşatan HAYAT varlığımız değil miydi?
Heh, işte o zaman aklıma isminin 'Hayat' olması geldi.Böyle başladı hikayemiz yavaş yavaş. Ben de bu hikayeyi yazan biri olmak istedim. Belki de hiç kimse okumayacaktır. Ya da okuyanlar beğenmeyecektir, hatta Wattpad kullanmayı bile tam olarak bilmiyorum,düşünsenize yazmışım yazmışım 5,6 bölüm filan okunma gelmiyor,meğersem yayınlamamışım sjsjssjsj
Ola bilir böyle şeyler,ben varsam mümkündür her aksilik.
Neyse öylesine yazıyorum :)
Hiçbir kural, mecburiyet, mükemmeliyet olmadan, gelişi güzel yazmak istiyorum.Yaş sınırı ve tetikleyici unsurlar;
Kitabımızda ölüm,ihanet,cinayet,ebeveyn kaybı gibi unsurlar yer almaktadır.
Yaş sınırı ise,açıklamada yetişkin yazsa da (wattpad içeriği 18+ yakın olan,açıklamasında yetişkin yazmayan kitapları kaldırıyormuş :/.Aman ha daha yeni başladım,psikolojim de hiç bir zaman normal olmadı zaten sjsjsjsj,bir de öyle bir şey olsa kalkamam ki :,)
Umarım her şey güzel olur,doğru böyle bir şey mümkün değildir ama bir çok şey güzel olur umarım.)kurgumuz bir genç-yetişkin kurgusudur.Yani 13+Galiba söyleyeceklerim bu kadar, daha ne söyleyeceksin,kafamızı şişirdin dediğinizi duyar gibiyim :)
Başka da aklıma bir şey gelirse, sonradan ilave ederim.
Her bölümde oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmazsanız sevinirim tabi, büyüsek çok güzel olmaz mı sizce de? 🥹
Emoji koyabiliyormuşuz, ben de beş saattir noktalarla falan uğraşıyorum 🤨Kitapla ilgili videolara ve fotolara golgelerinkacisioffical Instagram hesabından ulaşabilirsiniz.
Benimle iletişim için Galaksidensize Instagram hesabına ulaşabilirsiniz.
Bu kadar, umarım yüzünüzü gülümsetmişimdir. Ben yazarken gülümsüyordum🥲. Belki de yazarken gülümsediğim için yazıyorumdur, kim bilir? 😉
Siz de gülümseyin, sadece okurken değil, her zaman gülümseyin (Allah korusun, herkesin ağladığı bir ortamda gülümsemeyin tabi), çünkü gülümsemek size çok yakışıyor, emin olun 😌
(Sonradan ilave edildi.)
Haa bir de aklıma gelmişken eleştirilere (nazik bir şekilde olursa) açığım,çünkü zaten gelişmek için yazıyorum sayılır, konusuna güveniyorum ama daha derin konulu kurgular da var aklımda ve onlara kadar yazım dilimi geliştirmek için sizin eleştirilerinize, fikirlerinize ihtiyacım var✨
Bir şey rica etmek istiyorum yorumlarda başka kitaplardan veya kurgulardan bahsedilmezse çok mutlu olurum,burası benim öylesine kafa dağıtmak için açtığım bir yer ve yazacağım kitabın yazacağım kitapların kurgusu da tüm cümleleri de bana ait,illa bir cümle başka bir cümleye benzer olabilir çünkü tüm yazarlar da herkes gibi insan ve bir çoğunun ilham kaynağı (mesela) işte doğa,çay,kahve veya bir görüntü.
Herkes emek veriyor,bir cümle bile yazmışsa o cümlede bile emek var,saygı duyuyorum ve saygı duyulmasını rica ediyorum😇🫶
Çok ve sıkıcı konuşuyorum offfffffffff
Kitapta görüşmek ve her zaman gülümseyip gülümsetmek dileğiyle, gülücüklü günler✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGELERİN KAÇIŞI
Novela JuvenilSon yirmi yedi saniye. Zaman gelmişti, kulaklıktaki ses son kez konuşacaktı. "Sonuna geldik, küçük hanım," Alacağı canları düşündükce duyduğu memnuniyet, gözlerini daha da büyütüyor, gülüşü dudaklarını aşmaya çalışıyordu. "Cana can!" Sesi sert, anc...