Valizlerimi elime alıp büyük 5 yıldızlı otelin kapısından içeriye adımımı attım. Uçaktan indiğimizde Korhan ağabey patronun yanına gidip herşeyi kontrol edeceğini söylediğinde bir şey demedim.
İtalya'ya gelmiştik. İtalya'nın en ünlü yerine,başkenti Roma'ya.Gökyüzü koyu bulutlarla kaplıydı, yağmur yağacak gibiydi...
Resepsiyona doğru ilerledim ve oradaki erkek çalışana ilk önce İtalyanca "Merhaba." dedim
Adam başını bilgisayardan kaldırıp beni gördüğünde gülümseyerek
"Hoşgeldiniz efendim, nasıl yardımcı olabilirim? " diye sordu.
"Boş bir oda istiyorum lütfen." diye kısa bir cevap verdim.
Adam başını olumlu anlamda sallayıp
"Kaç günlük efendim?"
"3." dedim ve Korhan ağabeyin bana verdiği özel kartı adama uzattım. Adam kartı alıp birkaç işlem yaptıktan sonra bana oda kartımı verdi.
"Buyrun efendim 23. Oda sizin, 4.katta. " dediğinde başımı olumlu anlamda sallayıp "Teşekkürler ve iyi günler." diyerek oradan ayrıldım.
İlerideki büyük salonun ortasındaki asansöre ilerledim. Düğmeye bastım ve asansörün gelmesini bekledim.
O sırada da telefonu elime alıp Ayda'ya mesaj attım
Siz
Geldin mi? Geldiysen beni ara.
Gönderildi√√•
Asansörden bir 'bip' sesi geldiğinde başımı telefondan kaldırdım ve asansöre bindim. Numaralardan 3'e basıp kapının kapanmasını izledim.
4.kata geldiğimde asansörün kapısı açıldı. Valizlerimi elime aldım ve asansörden çıkıp 23 numaralı odayı bulmaya koyuldum. 19-20, 21-22 ve 23 karşısında 24 numaralı oda. Valizlerimi bir yana koyup kartı giriş yerine soktuğunda tekrar bir 'bip' sesi ile bu sefer odamın kapısı açıldı.
Kartı çantama attıktan sonra kenara koyduğum valizleri almak için kolumu uzattım ama bir anda tam karşımdaki kapı açıldı.
İçeriden lacivert takım elbiseli bir adam çıktı. Vücut tipi gayet iyiydi kalıplıydı. Kahverengi saçlarını ortadan ikiye ayırmış alnına tel tel dökülüyordu ve gözlerinin kahverengimsi rengi buradan bile belli oluyordu.
Bu adamı tanıyor muydum? Simasi çok tanıdıktı...
İkimizde birbirimize kenetlenmişcesine bakarken bir şey dikkatimi çekmişti.
Yanağında çokta büyük olmayan bir ben vardı.
O beni baştan aşağı süzerken ben daha fazla bakmayıp gözlerimi kırpıştırarak valizleri aldım ve odanın içine girdim o sırada hâlâ bana bakıyordu. Hızla kapıyı kapattığımda siyah ağırlıklı odamda geniş yatağıma ilerledim. Valizleri yatağın ucuna koyduktan sonra kendimi yatağa attım. Bütün bedenim sanki saatlerce işkenceye maruz kalmış gibi sızlıyordu. Gözlerimi kapattığımda çantamda olan telefonum çalmaya başladı.
Çantayı çıkardım ve içinden telefonumu alıp arayan kişiye baktım.
"Ayda🤍Arıyor..."
Aramayı kabul ettim ve derin nefes vererek telefonu kulağıma getirdim.
"Alo?" diye bıkkınlıkla seslendim. Ama o benim gibi değildi. Neşeli ve cıvıl cıvıl sesi ile,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbim Senin Eserin
Teen FictionBeni o gece yalnız bıraktığın için seni affetmiyorum anne. Her gece seni o kapıda bıraktığın yerde bekledim. Kış günüydü, yağmur yağıyordu ve ben işte o gün soğuktan, yağmurdan nefret ettim. Neden mi? Çünkü buna sen sebep oldun. Yıllar sonra iyilişm...
