Love Between Universes | taekook

3| Farklı bir deneyim

SELAM KİZLARRRRR!!!!

Nasilsinizzz, nasil gidiyor bakalimm?

Sinav haftasina girdik giricezz iki gunumuz kaldi, moral bolumusuuu😽😽😽

PARALEL EVRENLER HAKKİNDA KAFASİNDA SORU İSARETİ KALAN VARSA, BU PARAGRAFA YAZSİN CEVAPLİYİM!!!

Umarim anlasilir 🙏

Cok uzatmiyim bolume gecelimm, oylar verildiyse egerr,

İYİ OKUMALARRRR!!!!

***

Taehyung, sabah erkenden kalkmıştı ve kahvaltıyı hazırlamıştı. Bugün de işe gidecekti, son günlerde artık evinde oturup depresyon modunda takılmaktansa kendini tekrardan işine vermeye karar vermişti. Buralara kolay gelmemişti, 29 yaşındaydı ve neredeyse son 9-10 yıl boyunca sabit hedefi ve hayali olan iç mimarlıkta geldiği nokta öylesine bir nokta değildi, kaybedemezdi. Her gün onlarca kişi onunla çalışmak için teklifler sunuyordu ve işini aksattığı iki yıl, fazlaydı bile. Tekrar sahalara dönme vakti gelmişti belki de, kim bilir? Göründüğünün aksine fszlasıyla rekabet içeren bu alanda ortamı fazla bile boş bırakmıştı.

Dün gece verdiği bu karar, ani ve hızlı olmuştu. Bu da iki yıldır yapması gerektiğini bildiği ama bir türlü yapamadığı şeylerden biriydi, ve sonunda tekrar toparlanıyordu. Bunu bağlayacak bir sebep arayışında değildi Taehyung, iki yıl yaşanılanları atlatmak için yeterli bir süreydi ve atlatmıştı da. Ayrıca, yeni tanıştığı ev arkadaşı da eve bir ses olmuştu, eskisinden daha iyi hissettiriyordu bu. Kısa süreli de olsa yalnız hissetmiyordu, aslında çok değer verdiği bir arkadaş gurubu vardı ama tatilde olduklarından dolayı -kendisi onlara katılacak kadar iyi hissetmemişti- uzun süredir görüşemiyor, telefon konuşmalarından ileriye gidemiyorlardı. Ayrıca, onlar Seoul'deyken de yalnız değilim diyemezdi, arkadaşlarının olmasıyla evinde biriyle yaşaması farklı şeylerdi. Hem belki de yalnız olmaması, onu daha az düşünmeye itiyordu.

Her ne içinse, sonuçta iyi bir şeye vesile olmuştu.

Bu düşüncelerden sıyrıldığında, başta Jungkook'u uyandırmamayı düşünse de, sonrasında bundan vazgeçmişti. Belki evde yalnız kalmak istemeyebilirdi, öylece yiyip çıkmamalıydı.

Bu karara vardıktan sonra, hızlıca ona ayırdığı odaya doğru ilerlemişti Taehyung. Önce kapısını çaldı ve dışarıdan seslendi.

"Jungkook. Jungkook, girebilir miyim?"

Ancak içeriden bir cevap gelmiyordu. Onu bu şekilde uyandıramayacağını fark ettiğinde, kapı kolunu yavaşça indirmiş ve kapıyı aralayıp başını içeri uzatmıştı Taehyung, odaya bakındı.

Jungkook, tahmin ettiği gibi derince uyuyordu, bu sebeple çekinmeden içeriye girmişti. Siyah saçları yastığa dağılmış, dudakları hafifçe aralanmış ve önden tavşan dişleri görünüyordu küçük olanın. Gözleri sımsıkı değil, hafifçe ve huzurla kapanmıştı. Rahat uyuduğu belliydi.

Taehyung başucuna geldiğinde, onun yanında duran, düşmek üzere olan telefonu görmüş ve komodine koymak için eline almıştı. Ancak o sırada, telefonun şarjının bitik olduğunu görmüştü.

Çocuk, dün utandığı için şarj aleti isteyememişti ancak Taehyung'un bundan elbette haberi yoktu. Gidip odasından getirdiği şarj aletini onun başucuna takarken, aklında onun telefon numarasını almasını unutmaması gerektiği vardı. Olası bir durumda lazım olabilirdi, tamamen aklından çıkmıştı.