21| Ev

21 4 0
                                    

SELAMM Kizlarrr!!

Bölüme hosss geldinizzz!!

Nasilsiniz, nasil gidiyo? Umarim iyisinizdir 🥺

Bu bolum de cok kilit bir bolum, ve neredeyse 4K uzunlugunda. Benim icin guzel bir uzunluk yani 🥹

Bu bolum baglarini cok daha iyi anlicaz, bazen gerilicez bazen heyecanlanicaz ve cok sukur bazen de mutlu olucaz AHSJDJKSJWLWKSK

Oylar verildiyse,

İyi okumalarrr!

***

Jungkook, birbirine yapışan kirpiklerini aralamaya çalıştı.

Kuru boğazı onu birkaç kez öksürtürken, zorlukla birazcık araladığı göz kapaklarından sızan ışık gözlerini acıtmıştı. Bu yüzden tekrar sıkı sıkı kapattı gözlerini. Ne olduğu, nerde olduğu umurunda değildi, gözünün acısına odaklanmıştı.

"Bay Jeon, uyandınız!"

Duyduğu sesle acıyı falan unutmuş ve gözlerini aralayıp konuşan kadın sesine odaklanmıştı. O kimdi? Doktor önlüğü vardı, kıvırcık saçlı, esmer ve oldukça güzel bir hemşire kızdı bu. İlk stajyerlik zamanlarında olan bir hemşire olmalıydı ki, daha çok gençti ve deneyimsiz, heyecanlı olduğu bakışlarından belliydi. Tabii Jungkook'un o an hiçbir şey umurunda değildi, sadece neler olduğunu hatırlamaya çalışıyordu. Sormaya karar verdi, uzun zamandır ilk defa konuştuğu için sesi çatladı.

"Neler oluyor?"

Doğrulmaya çalıştığında karnında hissettiği acıyla tekrar yatması bir olmuştu.

"Bay Jeon, hareket etmeyin lütfen. Karnınızdaki yara büyük ölçüde iyileşmiş olsa da, daha yeni uyandınız. Doktorunuza haber vereceğim, bir saniye bekler misiniz?"

Başını sallayan Jungkook, tişörtünü kaldırıp baktığı karnında gördüğü bandajlarla bir şeyleri hatırlamaya başlamıştı.

Diploması, babası, tokat atmaya çalışması, sonra... Kolyesi.

Odadan giren doktora hızla bakışlarını çevirdi, üzerinde hastane kıyafetleri vardı, kendi üstü neredeydi?

"Kolyem! Boncuklar, inciler! İncilerim nerde? Kolyem olmadan olmaz! Üstümdekiler nerede? Cebimdelerdi! Neredeler Doktor Hyung?"

Endişeyle ona tıpkı bir çocuk gibi Doktor Hyung diyen Jungkook, doktoru gülümsetmişti. Tatlı bir gençti o ve Doktor Park, genç hastalarla ilgilenmeyi sever, onları oğlu, kızı gibi görürdü. Jungkook, onlardan biriydi, onunla özel olarak ilgilenmişti. Çok sevdiği eşiyle bir çocukları olamadığı içindi belki de bu özel ilgisi gençlere ve çocuklara.

"Jungkook, sakin ol. Boncukların hemen sağındaki dolapta, kıyafetlerin kan içinde olduğu için temiz kıyafetler tedarik edildi ve dolabına koyduk. Merak etme, hala yanındalar."

Hemşire gibi ona soyadıyla seslenmek yerine adını kullanan, 50'li yaşlarında olduğunu tahmin ettiği doktorun sözleri, onu rahatlatmıştı.

"Peki Doktor Hyung.. Ne oldu? Yani elbette bıçaklandığımı biliyorum ama... Sonrası?"

"Alışık olduğumuz bir soru. Ambulansla buraya getirildin ve bilincin kapalıydı, daha sonrasında yarana müdahale ettik. Oldukça hasar vardı, ancak en tehlikelisi, yani iç organlarına zarar gelmesi olayını çok şanslısın ki yaşamadık. Yalnızca derin yarıklar ve zedelenen kas dokularıyla ilgilendik. Dikişlerini attık, hala karnında tam kapanmamış bir yara var. Ancak bir sorunla daha karşılaştık, bünyen hassas olacak ki, bilincin kapalı olmasının üzerine bir de verdiğimiz uyuşturucular ve az dozda da olsa narkoz, sana ağır gelmiş olmalı. yaklaşık 4 gündür uyanmıyorsun. Açıkçası, bu oldukça tehlikeli; keza özellikle ileri yaşlarda da görülse, kafa travması da varsa ki sen düşüp başını vurmuş olacaksın, sende vardı, hastayı uyandıramazsak, aylarca, yıllarca uyuyabiliyor. Bir noktadan sonra ise bu, bitkisel yaşam olarak nitelendiriliyor. Kısacası tehlikeli boyutları var, ancak atlattın. Tebrik ederim, güçlü davrandın. Bir hafta daha gözetim altında kalacaksın, yaran taze. Geçmiş olsun."

Love Between Universes | taekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin