Love Between Universes | taekook

19| Huzur bulduğunda, kıskanırmış işte hayat.

Selam kızlarrr!! Bugün enerjik bir giriş yapamadığım için üzgünüm :(

Bölüm şarkısı - DKTT/ Gitme.

Lütfen atlamayalım, açalım. Bu bölüm baştan sona bu şarkı dinleyerek yazıldı, aynı şekilde okursanız duyguları çok daha iyi hissedeceğinize eminim.

Çünkü şarkıda o an geçen bir mısra ile aklıma gelenlerle yazdığım çok nokta var, ki şarkıdan alıntılar da var.

İyi okumalar...

***

Taehyung, dakikalardır telefonundaki fazlasıyla güvenilir bir kaynaktan gelen o e-postaya bakıyordu.

"Bay Kim, merhaba. Evrenlerarası geçişler konusunda uzman olduğunu bildiğim biri var, bu kişiye bir nevi büyücü diyebiliriz sanırım çünkü daha uyan bir tanım bulamadım. Size bilimsel bir şey yerine böyle bir yol gösterdiğim için üzgünüm ama bilimsel bir yol maalesef yok. Ben araştırmalarımdan bir şey çıkartamasam da, o büyüyle bunu yapıyor. Birkaç kaynaktan teyit ettim. Mesajınızı geç gördüğüm için kusura bakmayın, adresi ek kısmına ekledim. Yalnız, bu saatler içerisinde gidecekseniz gidin, çünkü iki buçuk saat sonra yurt dışı uçuşu olduğunu öğrendim. Bir hafta kadar sonra tekrar burada olacak. Ve lütfen sizden başkasıyla paylaşmayın, sadece siz olduğunuz için yardımcı olmaya çalışıyorum ve bilinmesini istemiyorum. Bilim yerine böyle yolların popülerleşmesi biz bilim insanlarına zarar verir. İyi günler."

Yapmalıydı.

Bunu ona söylemeliydi. Bu onun sorumluluğuydu ve yapmak zorundaydı.

Ama dakikalardır yapamıyordu. Sesini bulamıyor, koltukta oturmuş, bıcır bıcır gülerek, çok sevdiği Gumball'ı izleyen küçük sevgilisine seslenemiyordu.

Mesaj gelmemiş gibi davranmak istiyordu, bencilce susmak istiyordu. Yapamazdı.

Daha dün o kadar güzel bir gece geçirmişler ve sabahına beraber öyle huzurlu bir kahvaltı yapmışlardı ki, kucağında uzanan bebeğiyle beraber televizyon izlerken gelen mesaj sanki gerçek gibi değildi.

Çaresizlikle oturduğu yatakta, mantığı ve kalbinin savaşında kıvranıyordu.

Bunu onun için yapmalıydı.

"J-jungkook!"

Titreyen sesine lanet ederek içeriye seslenmişti.

"Efendim Taehyungie!"

"Bebeğim, bir gelir misin?"

Merakla kalkıp Gumball'ı durduran Jungkook, pıtır pıtır adımlarla yatak odasına koşturmuştu.

Planı, onu dinledikten sonra gelip Gumball'a devam etmekti...

"Geldim bile! Ama- Sorun mu var? Rengin atmış Hyung."

Endişeyle yanına varıp esmerin yanağına, alnına elini koyduğunda, Taehyung konuşmayı denemişti.

"Jungkook, konuşmamız gereken bir konu var bir tanem."

"Korkutuyorsun beni sevgilim. Sorun yok, değil mi?"

Gözünün dolmaması için uğraşan Taehyung genişçe gülümsemiş, başını olumsuz anlamda sağa sola sallamıştı.

"Sorun yok, sorun yok güzelim. Otur haydi."

"Peki."

Taehyung her ne kadar kendisi anlatmak istese de yapamazdı. O kadar güçlü değildi.

"Ben bundan birkaç hafta önce birine mesaj atmış ve bize yardımcı olup olamayacağını sormuştum ancak dönüş yapmamıştı bana."

Bir türlü olayı kavrayamayan Jungkook sormuştu, "Ne konuda?"