TA dziewczyna i TEN chłopak | ✔️

XIII

Aurora Evans:

Nadchodzi ten dzień. Dzień moich dwudziestych trzecich urodzin. Czy się cieszyłam. Mogę powiedzieć, że tak, ale nadal było mi smutno w związku z tym, że nie będzie Przemka ani Patryka. Dobra, ale wracając. Właśnie jadę na salę uzgadniać wszystko i powiedzieć gdzie ma być ścianka do zdjęć. Impreza zaczyna się o osiemnastej. Dzisiaj jest dwudziesty, a urodziny mam dwudziestego pierwszego. Chciałam, żeby w północ były moje urodziny, więc specjalnie to tak zrobiłam.

***

Aktualnie jest godzina szesnasta trzydzieści osiem. Zaczynam szykować się na moje urodziny, bo dopiero co wróciłam z sali. Uczesałam włosy pomalowałam się i założyłam sukienkę. Cieszę się, że to już dzisiaj. Właśnie zakładałam biżuterie i poprawiałam makijaż, bo przez przypadek zepsułam sobie go jak zakładałam sukienkę. Byłam już gotowa i wsiadłam do taxi, którą zamówiłam chwilę wcześniej. Dojechałam pod miejsce gdzie miałam mieć urodziny i wysiadłam z auta. Ruszyłam w stronę sali. Przed nią stała Natalia z opaską w ręku.

-Nati? Co zamierzasz zrobić? -zapytałam zdezorientowana
-Niespodzianka. -rzuciła. -Mogę? -zapytała czy może mi założyć opaskę na co wyraziłam zgodę i po chwili już nic nie widziałam. Natalia prowadziła mnie do środka sali co poznałam po specyficznym szukaniu obcasów o płytki wyłożone na podłodze. Po chwili Nati się odezwała. -Trzy, dwa jeden. -szybkim ruchem ściągnęła mi opaskę z oczu. Przez chwilę nic nie widziałam, bo oślepiło mnie światło. Słyszałam tylko jak wszyscy śpiewaka mi sto lat. Po chwili ktoś nałożył mi koronę na głowę i szarfę przełożył przez ramię. Odwróciłam się i zobaczyłam Przemka oraz Qrego i Bartka stojącego z tyłu. To była ostatnia rzecz, której się spodziewałam tego dnia. Nie wiedziałam, że to będzie tak jak się potoczyło. Podbiegłam do Przemka, by się przytulić. Chłopak złapał mnie podniosłym do góry i obrócił na około.

‌***

*Dwa dni wcześniej*

Przemysław Lejowski:

Stwierdziłem, że najlepszym prezentem dla Aurory będzie przyjazd na jej urodziny. Wiem, że było jej szkoda iż nie będzie nas na jej imprezie urodzinowej, więc wsiedliśmy do multipli i wróciliśmy do Polski. Gdy już byłem w swoim mieszkaniu ubrałem się i pojechałem do galerii po prezent dla Jubilatki. Wiedziałam, że najlepszy prezent to będzie samo przyjechanie no jej urodziny, ale nie chciałem przychodzić z gołymi rękami. Poszedłem do Aparta i stwierdziłem, że kupię jej jakąś błyskotkę, której nie dam jej na sam początek. Przez te kilka dni gdzie rozmawialiśmy dzień w dzień i mówiliśmy sobie wszystko uświadomiłem sobie, że zakochałem się w niej. Nie ma lepszej okazji niż wyznanie jej tego w jej własne urodziny. Kocham ją i teraz już o tym wiem. Jestem tego pewien w stu procentach. Wiem też, że dopiero co zerwała z Bartkiem i nie jestem pewien czy będzie się chciała pchać w nowy związek tak od razu, ale jeśli nie będzie chciała to ja na nią poczekam. Poczekam tyle ile będzie trzeba. Na takie osoby warto czekać. Wszedłem do tego Aparta i zastanawiałem się co by kupić. Coś co będzie śliczne jak ona, a za razem dosyć wartościowe i niepowtarzalne. Rozglądałem się dosyć długo i nic mi nie wpadała w oko.

-Pomóc w czymś panu? -zapytała ekspedientka.
-Tak. Szukam czegoś niepowtarzalnego. -powiedziałem
-Dla kogo? -zapytała
-Chcę wyznać miłość mojej najlepszej przyjaciółce. -odpowiedziałam na wcześniej zadane pytanie.
-Dobrze rozumiem. Coś srebrnego czy raczej złotego?
-Myślę, że złoto będzie lepsze. Ma blond włosy i niebieskie oczy.
-Tak ma pan rację. Złoto będzie ślicznie pasowało. Mam kilka propozycji. -rzuciła i udała się do lady. -Mogę zaproponować na przykład taki naszyjnik na którym może pan zrobić jakiś specjalny grawer. Bransoletka na której może być pana inicjał, albo piękny pierścionek z kryształkami dosyć delikatny. Tutaj również może pan dodać grawer.
-Wie pani co ja tak zapytam mają państwo coś w ten deseń? -chwyciłam za telefon i wyszukałem zdjęcia z galerii. Pokazałem ekspedientce zdjęcie ślicznego naszyjnika.