Hastanede doktorla konuştum babamın durumu iyiymiş yarın taburcu edebilirlermiş. Babamın yanına oturup ona taşı gösterdim.Taşa dikkatle baktı "bunu nereden buldun?"
"Nehirin içindeydi ve acayip bir..."
"Işık saçıyordu evet.Bu sana hep anlattığım Mars kraliçesi ama bu taşın daha büyük olduğuna eminim sanırım kırılmış"
"Nasıl kırılmış olabilirki,annem onu saklamamış mıydı?"
"Saklamıştı ama Seyruslar onu bulmuştu bu yüzden taşı bana göndermişti ama taş bana ulaşamadı muhtemelen bir yerde parçalanmış ve etrafa dağılmıştır"
Sanırım hayatım bir filmden ibaretti şimdide şu taşı bulmam gerekecek.
"Sanırım kayıp olan parçaları bulup taşı birleştirmem gerekecek."
"Hayır gerekmez" bu cevabı beklemiyordum,babam sözüne devam etti "taş kafasına göre savrulmuş olamaz muhtemelen belli bir kordinatla dağılmıştır."
"Tamam o zaman biz yarın yanına gelirim ve seni evine bırakırız baba" yanağını öptüm ve hemen dışarı çıktım babam arkadan seslendi
"Bunu almayacak mısın?" Taş tabii ki. Taşı alıp çıktım. Will'i kolundan tutup arabaya doğru sürükledim,arabaya bindiğimizde ona taşı gösterdim
"Sen haklıydın Will bu Mars kraliçesi ama sadece bir parçası."
"Nasıl yani taş kırılmış mı? Nasıl kırılmış annen onu saklamamış mıydı?"
Ona olayı anlattım
"Peki şimdi ne olacak?" Tam o sırada beyin patlaması yaşadım ve aklıma bir fikir geldi
"Babam bir kordinatla dağılmış olabileceğıni söyledi bence Marselin'in M si şeklinde, Foxarların,Venslerin ya da Seyrusların işareti şeklinde ayrılmış olabilir tek sorun onların işaretlerini bilmiyorum"
"Madem işaretlerini bilmiyoruz o zaman bizde M harfinden başlarız. Bu taşın büyük bir ışık yaydığını söyledin hava kararınca nehrin etrafına bakarız ışıklar en güzel gece belli olur değil mi?"
Güzel fikirdi ,sanırım annemin hiç istemediği o uzaylı hayatına girmek üzereyim.
