Aşiret ağası kitabı 25.07.23 tarihinde başlanmış bir kitaptır.
Arya 19 yaşında evlenmek zorunda kalmış bir kızdır, kendini kolay kolay ezdirmeyen ve duygularını göstermeyen bir kızdır.
Barlas 26 yaşında bir aşiret ağasıdır ve ayrıca Mardin'in en b...
YENİ BÖLÜMMMM❤️ UMARIM BEĞENDİNİZZ🥳 1222 KELİME🙌🏻 SİZCE ARYA NİYE ŞOK OLDU? BARLAS NEDEN BÖYLE DAVRANDI? YENİ BÖLÜM İÇİN 8 OY 4 YORUM ❤️ GELECEK BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE 🖤 İYİ OKUMALAR💋
1 ay sonra... Barlasın vurulması ardından bir ay geçmişti. Bu bir ayda her şey o kadar garipti ki. Barlas sanki fazla üstüme konmaya başlamıştı. Kendim çarşıya bile inemiyordum. Buğun şirketten sonra sormaya karar vermiştim. Barlas çoktan çıkmıştı konaktan ama nereye gideceğini söylememişti. Çok fazla takılmayıp soğuk bir duş almıştım. Baya iyi gelmişti. Hemen saçlarımı dalgalı yapıp makyaj yapmıştım. Üstüme de siyahtan oluşan kombinim giyinmiştim. Altıma ise siyah deri bot çizmelerimi giymiştim. Altın halka küpelerimi takıp saatimi takmıştım.
(Kombin temsilidir)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giyindikten sonra hemen şirkete gelmiştim. Barlası sorsam da buraya gelmediğini söylemişlerdi. Nerdeydi bu adam? Aramıştım ama cevap vermemişti iyice sinirlenmiştim neydi bu adamın derdi? Boşverip işlerime yönelmiştim. 1 saat sonra telefon çalmıştı kimin aradığına baktığımda Barlasın sağ koluydu. "Batuhan beni neden arasın ki?" Diye geçirmiştim içimden. Hemen telefona cevap vermiştim. "Efendim Batuhan?" Demiştim sinirle. "Yenge koş yetiş abim yoksa kendini gebertecek." Demişti telaşla. "Ne diyorsun oğlum ne gebertmesi, nerdesiniz siz?" Demiştim ayağa fırlarken. "Depodayız." Demişti hemen suratına kapatıp arabam ile depoya sürmeye başlamıştım.
"Ne olur bir şey yapmamış ol Barlas." Diye saydırıyordum içimden. Depoya vardığımda hemen içeriye girmiştim. Batuhan beni kapıda karşılamış Barlasın yanına götürüp çıkmıştı odadan. Barlas hala beni görmüyordu. "Barlas!" Demiştim sinirle. Barlas hemen arasını dönmüş bana bakıyordu. Gözleri kızarmıştı ve ayrıca silahını önündeki adama tutuyordu. "Senin ne işin var burda?" Demişti öfkeyle. Bana öfkeyle mi bakıyordu ben mi yanlış görüyordum? "Kafayı mı yedin sen ne yapıyorsun?" Demiştim adım atarken. "Yaklaşma Arya." Diyip silahı bana doğru tutmuştu. Ne yapıyordu bu adam?
"Beni mi vuracaksın gerçekten?" Demiştim sahte bir alayla, baya kırılmıştım. "Eğer yaklaşırsan vurmak zorunda kalıcağım" diyince afallamıştım. "Neden?" Demiştim fısıltıyla. "Bu intikamdan sen bile durduramazsın beni." Diyip silahın namlusunu adamın kafasına bastırmıştı. Gözü dönmüş gibiydi. "Emin misin?" Demiştim son bir umut. Tereddüt etse de "eminim." Demişti. "Öyle olsun Barlas." Diyip bir şey demesini beklemeden çıkmıştım. İstediğini yapabilirdi konuşmayacaktım onunla.
Barlastan devam..
Arya gelmişti ama şu an kimseyi gözüm görmüyordu intikam isteğim beni yerle bir ediyordu. Bu yüzden Aryaya silah çekmiştim ama gittikten sonra pişman olmuştum. Gözlerindeki hayal kırıklığı o kadar çok belliydi ki o an kendime sıkmak istemiştim. Bana korku ile bakan şerefsize işkence edip depodan çıkmıştım. En sonda depoyu patlatıp konağa dönmüştüm. Arya yoktu saat 00.00 olmuştu bile ama o yoktu. Belki yalnız kalmaya ihtiyacı vardı ama çok merak ediyordum onu. Aradan 2 saat geçmişti gözüme uyku girmemişti.
