19. Bölüm

561 23 2
                                    

YENİ BÖLÜMSSSS
YAZ TATİLİNE ÇOK AZ KALDIIII
SINAVLAR NASIL GEÇTİ? BENİMKİSİ GAYET GÜZELDİİİ
OY SINIRI: 25 VOTE 10 YORUMSSS
LÜTFEN OY VE YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN ÇOK İHTİYACIM VARRR

İYİ OKUMALAR EFENİMMMM🙌🏻

Sonunda eve varmıştık. Barlas işinin olduğunu ve
2 saat içerisinde geleceğini söylemişti. Açıkçası işime gelmişti. Yemek yapmaya karar vermiştim. Sessiz sakin bir yemek güzel olabilirdi. Barlasın en sevdiği yemekleri yapmaya karar vermiştim. Dolma ve mantı ikimizin de sevdiği yemekti. Dolmaları yaptıktan sonra mantıyı da yapıp sofrayı kurmuştum. Sofra en son hazır olunca yukarıya çıkıp güzel bir kıyafet aramıştım. Dolabımda daha önce hiç giymediğim bir kırmızı derin dekolteli elbisemi görünce mutluluktan uçasım gelmişti. "Bunu daha önce neden giymemişim ki?" Kendi kendime konuştuğumu fark edince hızla elbiseyi üzerime geçirmiştim. Altıma da siyah ince topuklu bilekten bağlamalı topuklumu da giyince çok şık olmuştum. "Çok güzelsin kız nazar değmesin aman aman." Diyip masaya vurmuştum.

Aryanın kombiniii

Aryanın kombiniii

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Topuklularla aşk yaşadımmm😻)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Topuklularla aşk yaşadımmm😻)

Hafif bir makyaj yapıp kırmızı rujumu da sürmüştüm. Aşağı inip mumları yaktıktan sonra Barlası bir kaç kere aramama rağmen açmamıştı. Biraz endişelensem de oturup beklemeye başlamıştım. Bir kaç saat geçmişti ve Barlas hala ortalıkta yoktu üstelik mesajlarıma ve aramalarıma cevap vermiyordu. "İnsan en azından gelmeyeceğini haber verir öküz." Kendi kendime sinirden konuşmaya başlamıştım. Yarım saat daha beklemiştim ve değişen bir şey yoktu. Sinirle mumları söndürüp yemeğimi yemiştim. Yemeğim ziyan mı olsaydı canım?

Yemeği yemiş tam odama çıkacakken dış kapının açılma sesi gelmişti. Teşrif edebilmişti beyfendi. Mutfakta sandalyenin üstünde oturup beklemiştim. Barlas tüm evi turlayıp en son mutfağa girdiğinde ruhsuz gibi bakmıştım. Üstü başı biraz dağınıktı ama şu an sinirden gözüm bir şeyi görmüyordu. "Güzelim?" Cidden mi der gibi bakıp ayaklanmıştım. Tam yanından geçecekken durdurmuştu beni. "Çekil önümden Barlas fena kalbini kırarım." Barlas beni duvara yaslayıp çenemi kaldırmıştı. "Konuş benimle kalbimi kırmana da razıyım ben, ama böyle çekip gitme."

"Söyleyeyim tabi Barlas bey, ben güzel güzel sakin kafayla yemek yiyelim diye yemek yapayım dedim yemek hazırladım o kadar süslendim sen? İki saate geleceğim dedin gelmedin. Hadi gelmedin insan bir haber verir ama nerde. Beyfendi gecenin üçünde teşrif ediyor eve! Oldu mu? Rahatladın mı şimdi? Bırak beni şimdi." Nefes nefese kalmıştım. "Barlasın gözündeki parıltılar gözlerime yansıyordu. "Sen şimdi yemek mi hazırladın?" Şu an suratına patlatmamak için kendimi zor tutuyorum. Resmen yemek yapıp yapmadığımı sormuştu.

"Konu sence bu mu Barlas!" Gözlerim dolmuştu ben bu kadar duygusal değildim ya. En son gözümden bir yaş akınca Barlasın gözündeki o endişeyi ve pişmanlığı görmüştüm. "Özür dilerim Arya'm gerçekten şarjım bitmişti, işim uzun sürdü çünkü o piç kaçtı elimden onu aramak zorunda kaldım, gerçekten özür dilerim." Gözündeki o pişmanlığı görmüştüm. Ama geri adım atmayacaktım sürünsün biraz.

"Çekil Barlas." Sakinlikle söylediğim cümle onun gözündeki parıltılarını yok etmişti. Ama bir şeyi düşünmüş olucak ki tekrardan parıltıları canlanmıştı gözünde. "Bırakmaya niyetim yok, bu durumu halledelim ve yatalım." Öyle mi dercesine bakmıştım. "Sen koltukta yatıyorsun ve benim gibi güzel bir hatunu kaçırdığın için ağlıyorsun." Diyip ittirmişsin göğüsünden. Barlasın bakışlarında köpek bakışı vardı. "Ama senin gibi bir hatunu kaçıramam ki ben." Daha yeni fark ediyormuş gibi üstümü süzmüştü. Adem elmasının hareket ettiğini görünce daha da bir hoşuma gitmişti.

"Bu üzerindekileri yırtmamak için zor tutuyorum şu an." Dudağımı ısırıp daha çok tahrik etmiştim onu. "O şansını kaybettin Barlas, şansına küs." Barlas omuzlarını çökertmişti. "Buğunluk öyle olsun Arya hanım hatamın farkındayım ve bu yüzden sesimi çıkartmıyorum ama yarın acısını fena çıkartırım." Diyip göz kırpmıştı. "Asıl sen yarın acısını gör Barlas bey, bunun acısını çıkartıyor muyum çıkartmıyor muyum." Göz kırpıp odama çıkmıştım.

Tam üzerimi çıkartacakken Barlasın odaya dalması ile duraksamıştım. "Ne yapıyorsun acaba?" Demiştim hafifçe elbisenin askısını indirirken. Barlasın bakışı direkt elbisenin askılarına kaymıştı. "Yorgan ve yastık almaya gelmiştim ama galiba çıkamayacağım bu odadan." Anlamaz ifade ile bakmıştım. "Neden çıkamazmışsın?" Barlas yavaş yavaş üzerime doğru adımlamaya başlamıştı. "Çünkü bu halin beni çok fena tahrik etti ve yardıma muhtaç bir insanım şu an."

Barlasın bakışlarında yine köpek bakışları vardı. Benimde bakışlarımı erkekliğine gitmişti. Kocaman bir şişlik görmeyi bende beklemiyorum. Baya zorlamıştım onu. Yutkunup Barlasa bakınca yüzünde çok garip bir ifade vardı. Bakışlarını kaçırınca affalamıştım. "Neyse ben yorganı ve yastığı alıp ineyim." Sesi mi titremişti onun? Barlas tam kapıdan çıkacakken onu duvar ile arama almıştım.

"Ne yapıyorsun güzelim? Zorladın beni iyice daha fazla zorlama gerçekten tutamayacağım." Sesi o kadar boğuk gelmişti ki dudaklarımı dişlemiştim. "Tutmanı isteyen kim?" Diyince affalamıştı garibim. "Ne?" Tırnaklarımla sakallarını okşamaya başlamıştım. "Sana hala kırgınım ama bu durumda kalmana gönlüm elvermedi, sana yardımcı olabilirim istersen?" Cilveli konuşmam onu en son dayanamayacak hale getirmiş olucak ki dudağıma yapışmıştı.

"Bu elbiseyi yırtmak için can atıyordum bunun hayali ile yaşadım şu yarım saatte." Diyip bir anda yırtmıştı elbisemi. "Ya ben onu daha bugün giymiştim, yeniydi o." Sinirle tırnaklarımı sırtına batırmıştım. Boğuk bir şekilde inlemişti. "Ben sana daha çok elbise alırım." Dudaklarımı büzmüştüm. "Banane onu daha ilk defa giymiştim, vaz geçtim yardım etmeyeceğim sana." Diyip ittirmiştim. "Şaka yapıyorsun değil mi şu an gülüm?" Bir kaç saniye ciddi kalınca Barlasın korkusu çoğalmıştı. En son dayanamayarak kahkaha atmıştım. "Şaka yaptım." Barlasın gözleri gülüşüme değmişti. "Sen hep gül olur mu?" Diyince afallama sırası bendeydi. "Duygusal konuşma yoksa yardım etmem!" El mecbur başını olumlu anlamda sallamıştı.

(Çok az düzenlendi)

KESTİKKKKKKK
BÖLÜM NASILDIIII?
AY BUNLARI BİRAZ DAHA SÜRÜNDÜRECEĞİM
TAVSİYE VE FİKİRLERİNİZE AÇIĞIMMMM
GELECEK BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE❤️

Aşiret ağası...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin